EFAJ

(„stworzenie latające”).

Netofatyta (Jer 40:8) z plemienia Judy (1Kn 2:50-54). Jego synowie znaleźli się wśród dowódców wojsk, którzy nie zostali uprowadzeni do niewoli babilońskiej w 607 r. p.n.e. Synowie Efaja i inni dowódcy wojskowi ze swymi ludźmi przyszli do Gedaliasza do Micpy, a ten przysięgał, że będzie im się dobrze wiodło (Jer 40:7-9). Synowie Efaja najwyraźniej zostali zamordowani razem z Gedaliaszem przez Ismaela (Jer 41:3).