GAAL

(prawdopodobnie: „odczuwający wstręt; obrzydliwy”).

Syn Ebeda; razem ze swymi braćmi przyszedł do Szechem i pozyskał zaufanie tamtejszych właścicieli ziemskich (Sdz 9:26). Ci ostatni poparli wcześniej Abimelecha, by zabił synów Jerubbaala (Gedeona), a następnie uczynili go swoim królem (Sdz 9:1-6). Wygląda na to, że Abimelech księciem w Szechem ustanowił Zebula, a sam mieszkał w Arumie. Z czasem między Abimelechem a właścicielami ziemskimi z Szechem powstał „zły duch”. Wówczas Gaal i jego bracia podburzyli miasto do buntu przeciwko Abimelechowi. Kiedy usłyszał o tym Zebul, natychmiast powiadomił Abimelecha i poradził mu, co w tej sytuacji powinien zrobić. Doszło do bitwy, w której Gaal i jego poplecznicy zostali pokonani przez króla Abimelecha i uciekli z powrotem do miasta. W końcu Zebul wypędził z Szechem Gaala i jego braci (Sdz 9:22-41).