GULLOT-MAIM

(„zbiorniki [czasze] wód”).

Miejsce, o które poprosiła córka Kaleba, gdy wyszła za mąż za Otniela (Joz 15:17-19; Sdz 1:13-15). W wielu przekładach Gullòt májim jest tłumaczone na „źródła wód”, a Gullòt Górne i Gullòt Dolne na „źródła górne i źródła dolne”, „źródła na wyżynie i źródła na nizinie” itp. (zob. Bg, Bp, BT, Bw). Warto jednak zaznaczyć, że córka Kaleba nie prosiła go o same źródła. Według Jozuego 15:18 chciała otrzymać „jakieś pole”. Dlatego Gullòt májim bywa oddawane wyrażeniem „ziemia dobrze nawodniona” (Kx), ‛ziemia mokra [oblana wodami]’ (Wk). Inni bibliści decydują się na transkrypcję i piszą „Gullot-Maim” (NŚ) lub „Gullat-Maim” (AT). Dokładna lokalizacja Gullot-Maim jest nieznana (zob. DEBIR 2).