CHATTUSZ

1. Naczelnik kapłanów, który powrócił z Babilonu razem z Zerubbabelem w 537 r. p.n.e. (Neh 12:1, 2, 7).

2. Syn Szemajasza, potomek Dawida poprzez Salomona (1Kn 3:1, 10, 22).

3. Naczelnik domu patriarchalnego „synów Dawida”; wrócił do Jerozolimy z Ezdraszem w r. 468 p.n.e. (Ezd 8:1, 2). Być może chodzi o tę samą osobę, co w poz. 2.

4. Syn Chaszabnejasza; uczestniczył w naprawie muru Jerozolimy za czasów Nehemiasza (Neh 3:10).

5. Kapłan — lub przodek kapłana — który za czasów namiestnika Nehemiasza potwierdził pieczęcią umowę zawierającą wyznanie grzechów (Neh 9:38; 10:1, 4, 8).