CHELDAJ

(prawdopodobnie: „ślepiec [gryzoń]”).

1. Potomek Otniela; stał na czele grupy, która zgodnie ze zleceniem Dawida co rok pełniła służbę w dwunastym miesiącu (1Kn 27:1, 15). Ponieważ nazwano go Netofatytą, przypuszczalnie jest tożsamy z mocarzem o imieniu Cheleb lub Cheled, synem Baany Netofatyty (2Sm 23:8, 29; 1Kn 11:26, 30).

2. Repatriant z Babilonu, od którego wzięto srebro i złoto na koronę dla arcykapłana Jozuego (Za 6:10, 11). W Zachariasza 6:14 został nazwany Chelemem.