HOR

(hebr. Hor hahár: „góra Hor”).

1. Góra w pobliżu Mosery, na granicy Edomu. Zmarł na niej Aaron tuż przed wejściem Izraelitów do Ziemi Obiecanej. Na oczach całego zgromadzenia Aaron, Mojżesz i Eleazar, syn Aarona, weszli na górę Hor. Na szczycie Mojżesz zdjął z Aarona szaty kapłańskie i ubrał w nie Eleazara. Potem Aaron umarł, a Mojżesz i Eleazar prawdopodobnie go tam pochowali (Lb 20:22-29; Pwt 32:50; por. Pwt 10:6).

Według historyka Flawiusza góra Hor była jedną z wysokich gór otaczających miasto Petra, leżące w ziemi edomskiej (Dawne dzieje Izraela, IV, IV, 7). Zgodnie z tradycją identyfikowano ją z Dżabal Harun (co znaczy „góra Aarona”), górą z czerwonego piaskowca, o dwóch szczytach i wysokości ok. 1460 m, leżącą niecałe 5 km na zach. pd. zach. od Petry. Jednakże Dżabal Harun najwyraźniej nie pasuje do tego, co mówi Biblia, mianowicie że Izraelici wyruszyli z Kadesz (Kadesz-Barnea) do góry Hor „na granicy ziemi edomskiej” (Lb 33:37-39, 41). Dżabal Harun nie znajduje się na granicy dawnego Edomu, lecz w głębi tego kraju. A zatem żeby tam dotrzeć, Izraelici musieliby wkroczyć na ziemię edomską. To z kolei nie mogło się wydarzyć, ponieważ wcześniej Edomici nie pozwolili im przejść przez swoje terytorium (Lb 20:14-22; Pwt 2:5-8). Dlatego wielu uczonych woli identyfikować Hor z Dżabal Madara (Har Cin [Hor ha-Har]) — samotną, stromą górą z białego wapienia, leżącą ok. 40 km na pd. zach. od Morza Martwego i ok. 60 km na wsch. pn. wsch. od Kadesz.

2. Góra na pn. krańcu Kanaanu (Lb 34:7, 8). Co do jej lokalizacji nie ma pewności. Niektórzy uczeni uważają, że ta góra Hor (hebr. Hor hahár) może być tożsama z Hermonem. Inni sugerują, iż chodzi o całe pasmo Libanu lub któryś z jego wyższych szczytów.