JEHOJADA

(„oby Jehowa znał [wiedział]”).

1. Ojciec Benajasza, którego prawie zawsze nazywa się „Benajaszem, synem Jehojady”, a który był jednym z mocarzy Dawida i dowódcą armii Salomona (2Sm 23:8, 20, 22, 23; 1Kl 2:35). Sam Jehojada zaliczał się do kapłanów. Został przedstawiony jako „naczelny kapłan”, „wódz synów Aarona”, i należał do tych, którzy przybyli do Hebronu, gdy Dawid został królem nad całym Izraelem (1Kn 27:5; 12:27, 38).

2. Doradca króla Dawida, najprawdopodobniej wnuk Jehojady opisanego powyżej (1Kn 27:33, 34).

3. Arcykapłan za panowania Jehorama, Achazjasza, Atalii oraz Jehoasza. Był mężem Jehoszeby, córki króla Jehorama, zwanej też Jehoszabat (jest to jedyne opisane w Biblii małżeństwo arcykapłana z kobietą królewskiego rodu). Jehojada zasłynął zwłaszcza z obalenia Atalii i przywrócenia w Judzie należytego miejsca czystemu wielbieniu. Kiedy zabito króla Achazjasza, syna Atalii, ta wymordowała „całe potomstwo królewskie” i zagarnęła tron. Jednakże Jehoszeba, siostra Achazjasza (choć nie musiała być córką Atalii), zabrała jego synka Jehoasza i ukrywała go przez sześć lat. W siódmym roku Jehojada zapewnił sobie poparcie Lewitów, dowódców karyjskiej straży przybocznej, biegaczy, a także zwierzchników domów patriarchalnych Izraela. Przedstawił im Jehoasza, którego obwołano królem. Potem nakazał wyprowadzić Atalię poza teren świątyni i tam ją stracić (2Kl 11:1-16; 2Kn 22:10 do 23:15).

Następnie Jehojada bezzwłocznie przystąpił do odrodzenia wielbienia Jehowy. Odnowił przymierze Izraela z Jehową, po czym lud zburzył dom Baala, zniszczył jego ołtarze i wizerunki oraz wytracił jego kapłanów. Jehojada doprowadził też do porządku całą służbę świątynną. Wywierał bardzo silny i pozytywny wpływ na życie Jehoasza. Wspólnie zatroszczyli się o odnowienie świątyni i sporządzenie różnych używanych w niej przyborów. Kiedy Jehojada zmarł w wieku 130 lat, dostąpił niespotykanego zaszczytu — został pogrzebany razem z królami, „gdyż postępował dobrze w Izraelu i wobec prawdziwego Boga oraz jego domu”. Niestety, po jego śmierci Jehoasz uległ podszeptom książąt judzkich i odwrócił się od Jehowy, a nawet rozkazał zgładzić syna Jehojady Zachariasza, który zganił niewierny naród (2Kl 11:17 do 12:16; 2Kn 23:16 do 24:22).

4. Kapłan, którego w czasach Jeremiasza zastąpił Sofoniasz, syn Maasejasza (Jer 29:24-27).