SOCZEWICA

(hebr. ʽadaszáh).

Jednoroczna roślina z rodziny motylkowatych, uprawiana od dawien dawna i po dziś dzień popularna w Egipcie, Izraelu i innych krajach (2Sm 17:27, 28; 23:11). Soczewica jadalna (Lens esculenta) osiąga wysokość 15-45 cm i dobrze rośnie w lekkiej, suchej glebie. Pierzaste liście składają się zazwyczaj z sześciu par podłużnych listków i są zakończone wąsem czepnym. Na każdej z szypułek znajduje się od dwóch do czterech drobnych kwiatów przypominających kwiaty grochu. Wyrastają z nich krótkie strąki podobne do strąków grochu i zawierające zwykle dwa małe, soczewkowate nasiona. Poszczególne odmiany soczewicy różnią się kolorem nasion i kwiatów. Nasiona mogą być czerwonawobrązowe, szare lub czarne, a kwiaty białe bądź niebieskawe. Z nasion, bogatych w białko i węglowodany, od dawna przyrządza się zupy (Rdz 25:34), a w połączeniu z jęczmieniem także chleb (por. Eze 4:9). Sama zaś roślina stanowi paszę dla zwierząt.