MAHER-SZALAL-CHASZ-BAZ

(„Pośpiesz się, łupie! Przyszedł szybko, by grabić” lub „Śpiesząc się do łupu, przyszedł szybko, by grabić”).

Imię nadane pod kierownictwem Jehowy drugiemu synowi Izajasza.

Jehowa rozkazał Izajaszowi zapisać te prorocze słowa na wielkiej tablicy i potwierdzić je przez wiarogodnych świadków. Potem polecił mu nadać takie właśnie imię nowo narodzonemu synowi i oznajmił, że zanim dziecko będzie umiało powiedzieć „Mój ojcze!” i „Moja matko!”, król Asyrii zwycięży wrogów Judy — Damaszek i Samarię (Iz 8:1-4). Proroctwo kryjące się w imieniu drugiego syna Izajasza spełniło się w oznaczonym czasie. Za panowania króla izraelskiego Pekacha władca Asyrii Tiglat-Pileser III zaatakował Izrael, zdobył liczne miasta, złupił kraj i uprowadził do niewoli wielu mieszkańców. Pekach natomiast został potem zamordowany (2Kl 15:29, 30). Król Asyrii zdobył też stolicę Syrii, Damaszek, powiódł na wygnanie jego ludność i uśmiercił tamtejszego króla Recina (2Kl 16:9). Taki był koniec obu władców, którzy spiskowali przeciw Judzie. Później, w 740 r. p.n.e., Asyryjczycy zdobyli Samarię i usunęli odstępczych Izraelitów zarówno z tego miasta, jak i z całego obszaru północnego królestwa (2Kl 17:1-6). W ten sposób chłopiec urodzony przez żonę Izajasza (którą on sam nazywa „prorokinią”) stał się w Izraelu prawdziwym, wiarogodnym ‛znakiem i cudem’ od Jehowy (Iz 8:3, 18).