KOLOROWY DODATEK
Tyr
DZIEJE Tyru stanowią przejmującą ilustrację niezawodności proroctw biblijnych. Najpierw zdobyto jego część lądową, później zburzono miasto na wyspie. Oba wydarzenia zostały wcześniej przepowiedziane.
MAPA: Tyr
W czasach Dawida i Salomona między Izraelem a Tyrem panowały przyjazne stosunki (1Kl 9:10, 11; 1Kn 14:1). Ale Tyryjczycy oddawali cześć Melkartowi i Asztarte. Ich miasto zajmowało się handlem. Im bardziej rozkwitało, tym większa rozpierała je pycha. Zaczęło zuchwale odnosić się do Jehowy, toteż Jego prorocy zapowiedzieli zagładę Tyru.
Miasto zostało otoczone przez wojska Nebukadneccara II. Oblężenie trwało kilka lat i z wojskowego punktu widzenia jego kontynuowanie mogło się wydawać bezcelowe. Ale król nie ustąpił, dopóki po 13 latach Tyr nie został pokonany. W ten sposób spełniło się proroctwo biblijne, w którym wymieniono zdobywcę z imienia (Eze 26:7-12).
W późniejszym okresie Zachariasz ponownie przepowiedział zburzenie Tyru, lecz tym razem chodziło o miasto na wyspie. Aby do niego dotrzeć, Aleksander Wielki usypał groblę z gruzów części lądowej i zbudował wielkie machiny oblężnicze. Chociaż mury Tyru miały 46 m wysokości, wspomniane proroctwo się urzeczywistniło (Eze 26:4, 12; Za 9:3, 4).
Zdjęcie lotnicze Tyru w okolicach grobli, która do naszych czasów znacznie się poszerzyła
Cedry Libanu. Chiram, król Tyru, dostarczał drewna cedrowego na budowę świątyni jerozolimskiej
Dobra, którymi handlował starożytny Tyr: kość słoniowa, oliwa, cenne metale, drewno oraz purpura
Model statku handlowego, jakiego najprawdopodobniej używali starożytni Tyryjczycy
Srebrna tetradrachma tyryjska (sykl tyryjski) z podobizną Melkarta, jednego z bogów starożytnego Tyru