PEOR

Sprawozdanie opisujące, jak król Balak próbował nakłonić proroka Balaama do przeklęcia Izraelitów, donosi, że trzecim punktem obserwacyjnym, na który zaprowadzono Balaama, był „szczyt Peor, zwrócony ku Jeszimonowi” (Lb 23:28). Stamtąd Balaam zobaczył namioty Izraelitów, rozstawione poniżej na równinach moabskich (Lb 22:1; 24:2).

Niektórzy sądzą, iż Peor to skrócona forma nazwy Bet-Peor (Pwt 4:46). Niemniej to drugie miejsce zapewne było miastem, gdyż jako takie zostało przydzielone plemieniu Rubena (Joz 13:15, 16, 20). Dlatego zdaniem innych Peor był wzniesieniem, a Bet-Peor miastem, leżącym na jego zboczach i stąd tak nazwanym. Wygląda na to, że Peor i Bet-Peor miały związek z pogańskim kultem „Baala z Peor” (Lb 25:1-3, 18; 31:16; Joz 22:17); być może szczyt Peor był głównym ośrodkiem tego niemoralnego kultu (zob. BAAL 4; BAAL Z PEOR).

Balaam najpierw został zaprowadzony do Bamot-Baal, następnie na „szczyt Pisga”, a w końcu na „szczyt Peor” (Lb 22:41; 23:14, 28). Przemieszczał się z pd. na pn., co wskazywałoby, że Peor znajdował się na pn. od Pisga i góry Nebo. Na podstawie świadectwa Euzebiusza z Cezarei (III i IV w. n.e.) i Hieronima (IV i V w.) przyjmuje się, iż Peor był jednym ze wzniesień nad Wadi Husban (zob. BET-PEOR).