PISTACJA

(hebr. botnáh).

Owoc drzewa pistacjowego (Pistacia vera), które dobrze rośnie na suchych glebach i osiąga wysokość do 9 m. Orzeszki mają 1,5 do 2 cm długości i tworzą duże grona. Jasna i cienka, choć twarda, skorupka orzecha pistacjowego otoczona jest pomarszczoną łupiną. Każdy orzech zawiera jedno żółtozielone nasienie okryte czerwonawą łuską. Orzeszki te mają łagodny, słodki smak i można je jeść na surowo lub prażone. Niekiedy wytłacza się z nich olej albo się je miele i dodaje do wyrobów cukierniczych.

Pistacje należały do „najlepszych płodów ziemi” Kanaan, które synowie Jakuba zanieśli w darze zarządcy Egiptu (Rdz 43:11). Nawet w dzisiejszych czasach niektóre kraje Bliskiego Wschodu eksportują duże ilości orzeszków pistacjowych.

Jak się wydaje, nazwa miasta Betonim, położonego po wsch. stronie Jordanu na terytorium plemienia Gada, wywodzi się od pistacji (Joz 13:24, 26).