PRYSKA

(„staruszka”), PRYSCYLLA („mała staruszka”).

Krótszą formą tego imienia posługiwał się w swych listach Paweł, a dłuższą Łukasz. Takie różnice były powszechne wśród imion rzymskich.

Pryscylla była żoną Akwilasa i zawsze jest wymieniana razem z nim. Oboje spełniali szlachetne uczynki oraz okazywali chrześcijańską gościnność nie tylko poszczególnym osobom, ale też całemu zborowi, gdyż w ich domu w Rzymie i w Efezie odbywały się zebrania.

Gdy ok. 50 r. n.e. wszedł w życie dekret cesarza Klaudiusza, Pryscylla i Akwilas opuścili Rzym i przybyli do Koryntu. Wkrótce potem przyłączył się do nich Paweł i zaczęli wspólnie wyrabiać namioty (Dz 18:2, 3). Następnie udali się z nim do Efezu i podczas pobytu w tym mieście mieli okazję ‛dokładniej objaśnić drogę Bożą’ znakomitemu mówcy Apollosowi (Dz 18:18, 19, 24-28; 1Ko 16:19). Na jakiś czas wrócili do Rzymu (Rz 16:3-5), ale później znów zamieszkali w Efezie (1Tm 1:3; 2Tm 4:19). W którymś momencie znajomości z Pawłem, trwającej mniej więcej od r. 50 do śmierci apostoła ok. 15 lat później, ‛nadstawili własnego karku za jego duszę’ (Rz 16:3, 4; zob. AKWILAS).