SARAF

(od rdzenia oznaczającego: „palić [się]; płonąć”).

Potomek Szeli z plemienia Judy, jeden z tych, którzy mieli żony Moabitki (Bp, NŚ). Być może, jak podają alternatywne tłumaczenia, Saraf panował w Moabie (nad Moabem) (1Kn 4:21, 22, Bg, BT, Bw, BWP, Wk).