SZIMEJ

(prawdopodobnie skrócona forma imienia Szemajasz: „usłyszał [wysłuchał] Jehowa”).

1. Drugi wymieniony z imienia syn Gerszona (Gerszoma), wnuk Lewiego (Wj 6:16, 17; Lb 3:17, 18; 1Kn 6:16, 17). Praojciec kilku lewickich rodzin Szimeitów (Lb 3:21-26; 1Kn 23:7, 10, 11; Za 12:13).

2. Rubenita, którego potomkiem był naczelnik Beera, uprowadzony do niewoli przez króla asyryjskiego Tilgat-Pilnesera (Tiglat-Pilesera III) (1Kn 5:1, 4-6).

3. Lewita z rodu Merariego (1Kn 6:29).

4. Lewita z rodu Gerszona, przodek Asafa (1Kn 6:39, 42).

5. Beniaminita, którego dziewięciu synów (lub dalszych potomków) było w Jerozolimie głowami domów patriarchalnych (1Kn 8:1, 19-21, 28). W 1 Kronik 8:13 występuje najwyraźniej jako Szema, głowa domu patriarchalnego w Ajjalonie.

6. Symeonita, syn Zakkura; ojciec 16 synów i 6 córek (1Kn 4:24-27).

7. Potomek Gerszona poprzez Ladana. Za panowania Dawida trzech synów (lub dalszych potomków) tego Szimeja było głowami rodzin lewickich (1Kn 23:8, 9).

8. Zwierzchnik dziesiątego oddziału muzyków lewickich, syn Jedutuna (1Kn 25:1, 3, 17).

9. Urzędnik sprawujący pieczę nad winnicami Dawida; pochodził z Ramy (1Kn 27:27).

10. Lojalny poddany króla Dawida, jeden z tych, którzy nie chcieli się przyłączyć do spisku Adoniasza (1Kl 1:8). Prawdopodobnie ten właśnie Szimej, syn Eli, został wyznaczony przez Salomona na pełnomocnika do spraw żywności na terytorium Beniamina (1Kl 4:7, 18).

11. Beniaminita z wioski Bachurim; syn Gery, z rodziny należącej do domu króla Saula. Przez całe lata po śmierci Saula i odebraniu władzy królewskiej jego domowi Szimej żywił urazę do Dawida. Dał jej ujście, gdy podczas buntu Absaloma Dawid wraz z towarzyszami musiał uciekać z Jerozolimy. Kiedy znaleźli się nieco na wsch. od Góry Oliwnej, Szimej zaczął iść równo z nimi i obrzucał ich kamieniami i prochem, złorzecząc Dawidowi. Abiszaj chciał go zabić, ale Dawid się na to nie zgodził, mając nadzieję, że Jehowa zamieni te przekleństwa w błogosławieństwo (2Sm 16:5-13).

Gdy sytuacja się odwróciła i Dawid powrócił, Szimej wraz z tysiącem innych Beniaminitów pierwszy wyszedł mu na spotkanie, pokłonił się przed nim i wyraził skruchę za swe grzechy. Abiszaj znowu chciał go zgładzić, ale Dawid i tym razem mu na to nie pozwolił; przysiągł Szimejowi, że nie odbierze mu życia (2Sm 19:15-23). Jednakże przed śmiercią polecił Salomonowi ‛sprowadzić jego siwiznę we krwi do Szeolu’ (1Kl 2:8, 9).

Na początku swego panowania Salomon wezwał Szimeja i rozkazał mu osiąść w Jerozolimie i pod groźbą śmierci nie opuszczać miasta. Szimej przystał na te warunki, lecz po trzech latach wyjechał, żeby odzyskać dwóch niewolników, którzy uciekli do Gat. Kiedy Salomon się o tym dowiedział, pociągnął Szimeja do odpowiedzialności za złamanie przysięgi wobec Jehowy i rozkazał Benajaszowi go zgładzić (1Kl 2:36-46).

12. Potomek Hemana, jeden z Lewitów, którzy w początkach rządów Ezechiasza uświęcili się i pomagali usuwać nieczyste przedmioty wyniesione ze świątyni (2Kn 29:12, 14-16). Prawdopodobnie można go utożsamić z postacią wymienioną poniżej (poz. 13).

13. Drugi rangą Lewita sprawujący pieczę nad szczodrymi daninami i dziesięcinami składanymi na rzecz świątyni za rządów Ezechiasza (2Kn 31:11-13). Zapewne tożsamy z omówionym powyżej (poz. 12).

14. Przodek Mardocheusza z plemienia Beniamina (Est 2:5).

15. Brat namiestnika Zerubbabela, potomek Dawida, członek plemienia Judy (1Kn 3:19).

16. Jeden z Lewitów, którzy na apel Ezdrasza odprawili swe cudzoziemskie żony wraz z synami (Ezd 10:10, 11, 23, 44).

17, 18. Dwaj Izraelici, synowie Chaszuma i Binnuja, należący do mężczyzn, którzy odprawili swe cudzoziemskie żony wraz z synami (Ezd 10:33, 38, 44).