SZUNAMITKA

(„z [należąca do] Szunem”).

Mieszkanka Szunem. „Szunamitką” nazwano Abiszag, która pielęgnowała sędziwego Dawida (1Kl 1:3, 4, 15; 2:17, 21, 22; zob. ABISZAG).

Inna znana Szunamitka to niewymieniona z imienia kobieta, która gościnnie przyjmowała proroka Elizeusza, regularnie podejmując go posiłkiem i ofiarując mu nocleg. W nagrodę za taką życzliwość Bóg dał jej syna. Kiedy po kilku latach chłopiec zmarł, Szunamitka przejechała ok. 30 km, aż znalazła Elizeusza na górze Karmel, gdzie z goryczą rzekła: „Czyż prosiłam o syna poprzez mojego pana? Czyż nie mówiłam: ‚Nie budź we mnie fałszywej nadziei’?” Prorok wrócił z nią, zaczął modlić się do Jehowy i chłopiec ożył (2Kl 4:8-37).

Elizeusz ostrzegł tę Szunamitkę — najwyraźniej już owdowiałą — przed nadciągającym głodem, toteż wraz ze swymi domownikami przeniosła się na siedem lat do ziemi Filistynów. Po powrocie stwierdziła, że w tym czasie zagarnięto jej mienie. Gdy król dowiedział się o jej dawniejszych kontaktach z Elizeuszem, polecił oddać wszystko, co do niej należało (2Kl 8:1-6).