SIBMA

Miejscowość po wsch. stronie Jordanu, odebrana przez Izraelitów Sychonowi, królowi amoryckiemu, i przydzielona Rubenitom, którzy prosili o nią ze względu na otaczające ją pastwiska. Najwyraźniej była też nazywana Sebam (Lb 32:2-5, 37, 38; Joz 13:15, 19, 21). Wcześniej należała do Moabitów (por. Lb 21:25, 26) i później ponownie została przez nich zajęta, choć nie wiadomo kiedy. Słynęła z winorośli i „letniego owocu” (Iz 16:8, 9, 13, 14; Jer 48:32, 46, 47). Wprawdzie Sibmę (Sebam) wymieniono razem z Cheszbonem i Nebo (Lb 32:3), a w komentarzu Hieronima do Izajasza 16:8 powiedziano, że znajdowała się zaledwie 500 kroków od Cheszbonu, jej dokładne położenie nie jest znane. Niektórzy jednak utożsamiają ją z Karn al-Kibsz, usytuowanym ok. 5 km na zach. pd. zach. od Cheszbonu (współczesny Hisban).