TACHPANES
także TACHPANCHES, TECHAFNECHES.
Egipskie miasto często wymieniane obok innych miast Dolnego (północnego) Egiptu, takich jak Nof (Memfis), On (Heliopolis) i Pibeset (Bubastis).
W ostatnich latach królestwa judzkiego prorok Jeremiasz konsekwentnie ostrzegał swój naród przed zawieraniem politycznych sojuszy z Egiptem lub poleganiem na jego pomocy przeciwko rosnącej potędze babilońskiej. O stołecznym Nof (Memfis) i o Tachpanes powiedział, że ‛pasły się na czubku głowy’ Judy i Jerozolimy, co było skutkiem odstępstwa Żydów. Królowie judzcy bez wątpienia musieli płacić wysoką cenę za jakiekolwiek wsparcie ze strony Egiptu, a mimo to mieli się z jego powodu zawstydzić, tak jak się zawstydzili z powodu Asyrii (Jer 2:1, 2, 14-19, 36).
Miejsce schronienia ostatka Żydów. Po podbiciu Judy przez Babilończyków w 607 r. p.n.e. oraz późniejszym zamordowaniu Gedaliasza ocalali Żydzi udali się do Egiptu, zabierając ze sobą proroka Jeremiasza. Pierwszym wymienionym miejscem, do którego przybyli, było Tachpanches (Jer 43:5-7). Wynikałoby stąd, że miasto to leżało we wsch. części delty Nilu, na pn.-wsch. krańcu Dolnego Egiptu. Niektórzy uchodźcy się w nim osiedlili (Jer 44:1, 7, 8). Z polecenia Jehowy Jeremiasz odegrał tam proroczą scenę: w obecności innych Żydów wziął kamienie i umieścił je „w zaprawie na ceglanym tarasie znajdującym się przy wejściu do domu faraona w Tachpanches”. Następnie zapowiedział nadejście Nebukadneccara (Nebukadreccara), który miał ustawić swój tron i rozciągnąć okazały namiot dokładnie nad tymi kamieniami (Jer 43:8-13; por. 46:13, 14).
Również przebywający w dalekim Babilonie prorok Ezechiel oznajmił (w 27 roku od pierwszego wygnania, tzn. w 591 p.n.e.), że Nebukadreccar podbije Egipt, a „w Techafneches dzień ogarną ciemności”, gdyż Jehowa ‛połamie drążki jarzma i zniszczy pychę siły’ Egiptu. Ta zapowiedź oraz wzmianka Ezechiela o „zależnych miejscowościach” Tachpanches wskazują, że było to duże i znaczące miasto (Eze 29:19; 30:1, 2, 10-18).
Pochodzenie nazwy. Niektórzy tłumacze sugerują, że nazwa Tachpanches znaczy (po egip.) „twierdza Penhase”, a ów Penhase był wodzem z leżących na południu Teb, który prawdopodobnie pod koniec II tysiąclecia p.n.e. stłumił bunt w Delcie.
W greckiej Septuagincie Tachpanches występuje jako Táfnas, toteż powszechnie kojarzy się je z nazwą Dafne, którą starożytni pisarze greccy określali ważne, warowne miasto przy wsch. granicy Egiptu. Dlatego część geografów identyfikuje Tachpanches z Tall Dafana, leżącym prawie 50 km na pd. pd. zach. od Port Saidu i ok. 45 km na zach. pd. zach. od Peluzjum, z którym bywa utożsamiane miasto Sin.