CAREFAT

(prawdopodobnie od rdzenia oznaczającego: „oczyścić”).

Miasto fenickie, które w czasach Eliasza ‛należało do Sydonu’ — najwyraźniej było od niego zależne. Mieszkająca tam uboga wdowa okazała prorokowi gościnność i na czas wielkiego głodu została za sprawą cudu zaopatrzona w mąkę i oliwę. Eliasz mocą Bożą wskrzesił też jej syna (1Kl 17:8-24; Łk 4:25, 26). W późniejszym proroctwie Carefat umiejscowiono na krańcu dawnego terytorium Kananejczyków, które mieli posiąść izraelscy wygnańcy (Abd 20). Nazwa ta zachowała się we współczesnej miejscowości Sarafand, położonej ok. 13 km na pd. pd. zach. od Sydonu, choć starożytne miasto mogło leżeć nieco bliżej Morza Śródziemnego.