CELOFCHAD

(prawdopodobnie: „cień [osłona] przed trwogą”).

Potomek Manassesa poprzez Machira, Gileada i Chefera (Lb 26:29-33). Zmarł podczas 40-letniej wędrówki Izraelitów po pustkowiu, ale nie z tymi, „którzy wystąpili przeciwko Jehowie w zgromadzeniu Koracha, lecz umarł za własny grzech” (Lb 27:3). Nie pozostawił synów, tylko pięć córek: Machlę, Noę, Choglę, Milkę i Tircę, które weszły do Ziemi Obiecanej (Lb 27:1; 1Kn 7:15).

W tej nietypowej sytuacji wyłoniła się kwestia dziedzictwa. Kiedy córki Celofchada poprosiły o dział swego ojca w ziemi Manassesa, Mojżesz przedstawił tę sprawę Jehowie. Bóg rozstrzygnął, że gdy mężczyzna nie ma synów, jego dziedzictwo powinny otrzymać córki (Lb 27:1-9; Joz 17:3, 4). Później dodał jeszcze, że takie kobiety muszą poślubić mężczyzn z plemienia swego ojca, aby dziedzictwo pozostało w tym plemieniu (Lb 36:1-12).