SOFONIASZ

(„ukrył [zachował] Jehowa”).

1. Lewita w linii rodowej od Kehata do Samuela i Hemana (1Kn 6:33-38).

2. Prorok Jehowy w Judzie w początkowym okresie rządów Jozjasza; pisarz księgi noszącej jego imię. Prawdopodobnie był praprawnukiem króla Ezechiasza (Sof 1:1; zob. SOFONIASZA, KSIĘGA).

3. Jeden z czołowych kapłanów w ostatnim dziesięcioleciu istnienia królestwa Judy, syn Maasejasza. Na polecenie Sedekiasza spotykał się z Jeremiaszem. Za pierwszym razem miał poprzez niego zapytać Jehowę o przyszłość Judy, a za drugim prosić go o wstawiennictwo w modlitwach (Jer 21:1-3; 37:3). Od fałszywego proroka przebywającego w Babilonie otrzymał list nakłaniający do zgromienia Jeremiasza. Nie zastosował się jednak do tego, lecz przeczytał list Jeremiaszowi, który potem zanotował odpowiedź Jehowy (Jer 29:24-32). Po upadku Jerozolimy Sofoniasz — będący wówczas drugim kapłanem po Serajaszu — został zabrany do Nebukadneccara do Ribli i tam zabity (2Kl 25:18, 20, 21; Jer 52:24, 26, 27).

4. Ojciec Jozjasza, inaczej Chena, jednego z ofiarodawców cennych metali na koronę dla arcykapłana Jozuego w okresie po niewoli babilońskiej (Za 6:10, 11, 14).