SYJON

Dawna twierdza Jebusytów, nazwana później „Miastem Dawidowym” (1Kl 8:1; 1Kn 11:5). Kiedy król Dawid zdobył górę Syjon, obrał ją na swą siedzibę (2Sm 5:6, 7, 9; zob. DAWIDOWE, MIASTO). Z Syjonu sprawował rządy jako pomazaniec Boży, do czego nawiązał Jehowa, gdy oznajmił: „Ja ustanowiłem mego króla na Syjonie, mojej świętej górze” (Ps 2:6). Syjon stał się w oczach Bożych szczególnie święty, kiedy Dawid przeniósł tam Arkę Przymierza (2Sm 6:17). Potem nazwa „Syjon” objęła również teren świątyni na górze Moria (dokąd przeniesiono Arkę za panowania Salomona), a w końcu całą Jerozolimę (por. Iz 1:8; 8:18; zob. GÓRA SPOTKANIA). Ponieważ Arka wyobrażała obecność Jehowy (Wj 25:22; Kpł 16:2), a Syjon był symbolem realiów niebiańskich, kojarzono go z mieszkaniem Boga (Ps 9:11; 74:2; 76:2; 78:68; 132:13, 14; 135:21) i miejscem, skąd nadchodzi pomoc, błogosławieństwo i wybawienie (Ps 14:7; 20:2; 50:2; 53:6; 134:3).

Wskutek niewierności Izraelitów Jehowa zezwolił Babilończykom spustoszyć Syjon, czyli Jerozolimę (Lam 2:1, 4, 6, 8, 10, 13). Później urzeczywistnił swoje proroctwo i pozwolił skruszonemu ostatkowi swego ludu powrócić na to miejsce (Iz 35:10; 51:3; 52:1-8; Jer 50:4, 5, 28; 51:10, 24, 35). Dzięki temu Jezus Chrystus mógł zgodnie z zapowiedzią Zachariasza wjechać do Jerozolimy na źrebięciu oślicy i przedstawić się Syjonowi jako Król (Za 9:9; Mt 21:5; Jn 12:15). Jednak przyjął go tylko ostatek Żydów, natomiast przywódcy religijni nie uznali go za Króla i domagali się jego śmierci. W ten sposób ściągnęli nieszczęście na ziemski Syjon, który został odrzucony przez Boga (Mt 21:33-46).

Skoro w ziemskiej Jerozolimie nie przyjęto Jezusa, więc na pewno nie w tym mieście Jehowa ‛położył’ swego Syna jako „kamień wypróbowany, drogocenny narożnik niewzruszonego fundamentu” (Iz 28:16; Rz 9:32, 33; 1Pt 2:6). Musi raczej chodzić o inny Syjon, o którym chrześcijanom narodowości żydowskiej powiedziano: „Ale wy przystąpiliście do góry Syjon i do miasta Boga żywego, Jerozolimy niebiańskiej, i do miriadów aniołów, w ogólnym zgromadzeniu, i do zboru pierworodnych, którzy są zapisani w niebiosach, i do Boga, Sędziego wszystkich, i do życia duchowego prawych, którzy zostali doprowadzeni do doskonałości, i do Jezusa, pośrednika nowego przymierza” (Heb 12:22-24). Właśnie na tej niebiańskiej górze Syjon stoi Baranek, Chrystus Jezus, wraz z gronem 144 000 kupionych z ziemi (Obj 14:1-3; zob. JEROZOLIMA; NOWA JEROZOLIMA).