„Światło życia”
ŻYCIE jest zależne od światła. Światła potrzebuje nie tylko życie ludzkie, lecz także — jak podano przed dwoma laty w czasopiśmie Scientific American — „Wszelkie życie na tej planecie trzeba zawdzięczać światłu słonecznemu, to znaczy fotosyntezie odbywającej się u roślin. W tym procesie światło dostarcza energii potrzebnej do formowania molekuł organicznych, głównych części składowych wszystkiego, co żyje.” Zatem światło i życie są ze sobą nierozerwalnie związane.
Nic więc dziwnego, że w Biblii nieraz występuje wyrażenie „światło życia”. W Jana 8:12 czytamy, że Jezus Chrystus powiedział: „Ja jestem światłem świata: kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światłość żywota [posiądzie światło życia, NW].” — Kow.
W jaki sposób można posiąść to „światło życia”? Otóż światło wskazujące drogę do życia wiecznego daje Jezus Chrystus. „Ja przyszedłem na świat jako światło”, powiedział, „żeby nikt, kto we mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności.” (Jana 12:46, Kow) Chcąc posiąść „światło życia”, trzeba uwierzyć w Jezusa Chrystusa i zostać jego naśladowcą.
Trzeba również poznać wielkie, boskie Źródło światła, Jehowę Boga, to znaczy Tego, który powiedział na początku: „Niech będzie światłość.” (1 Mojż. 1:3) O tym wielkim Źródle światła i życia psalmista napisał: „Pan [Jehowa, NW] jest światłością moją, i zbawieniem moim.” „Albowiem u ciebie jest źródło żywota, a w światłości twojej oglądamy światłość.” (Ps. 27:1; 36:10) Wszelkie światło pochodzi zatem od Jehowy. Jezus Chrystus jedynie odbijał światło, które otrzymał od swego Ojca; i choć mógł powiedzieć: „ja jestem światłem świata”, to jednak źródło swego światła utożsamiał ze swym Ojcem: „Bo ja nie mówiłem we własnym imieniu, lecz Ojciec, który mnie posłał, nakazał mi, co mam mówić i głosić. A ja wiem, że przykazanie jego jest żywotem wiecznym.” — Jana 12:49, 50, Kow.
Jezus Chrystus jako „światło świata” pouczał swych uczniów o życiodajnych przykazaniach Bożych; ale to jeszcze nie wszystko, czynił bowiem swych naśladowców podobnymi sobie nosicielami światła. Powiedział do nich: „Wy jesteście światłem świata. Miasto nie może się ukryć, gdy jest położone na górze. Ludzie zapalają lampę i nie stawiają jej pod koszykiem półkorcowym, ale na świeczniku, i ona świeci na wszystkich w domu. Podobnie niech wasze światło świeci przed rodzajem ludzkim, aby widziano wasze właściwe uczynki i dawano chwałę waszemu Ojcu, który jest w niebiosach.” — Mat. 5:14-16, NW.
Nie może posiąść „światła życia” człowiek, który sam nie jest nosicielem światła, gdyż wszyscy posiadacze „światła życia” muszą pozwalać świecić swemu światłu przed ludźmi ku chwale Boga, Źródła wszelkiego światła.
„ŚWIATŁO ŚWIATA” W DOBIE DZISIEJSZEJ
Kto jest „światłem świata” w dobie dzisiejszej? Kto obecnie posiada oświecające poselstwo dotyczące Boga i Jego Królestwa rządzonego przez Jezusa Chrystusa? Kto dzisiaj podaje ludziom, którzy na widok światła otwierają swe oczy zrozumienia, wyjaśnienia o Bogu i Jego Królestwie? Kto obecnie świeci jasno „chwalebną znajomość Boga przez oblicze Chrystusa”? — 2 Kor. 4:6, NW.
Czy dokonuje tego chrześcijaństwo ze swymi religiami światowymi? Duchowieństwo chrześcijaństwa samo przyznaje, że nie odbija czystego światła pochodzącego od Boga; świadczy o tym artykuł redakcyjny czasopisma Theology Today ze stycznia ub.r.: „Trzeba z żalem przyznać, że to światło nie świeci w kościele z wymaganą jasnością. Pozwolono wejść w jego skład innym czynnikom niż Chrystus, a kościół jest skłonny upodabniać się coraz bardziej do środowiska, jakie go otacza. Kościół nie tyle jest światłem świata, co raczej odbija światła, które świecą w samym świecie.”
Jezus Chrystus nie otrzymał swego światła od tego świata; to by go nigdy nie uczyniło „światłem świata”. Zamiast „upodabniać się coraz bardziej do środowiska, jakie go otacza”, światło świata w myśl wypowiedzi Jezusa musi być jak miasto leżące na górze. Nie mogłaby obecnie tak świecić żadna pojedyncza osoba. Mówiąc: „Wy jesteście światłem świata”, Jezus zwracał się do grona swych uczniów. A zatem „światłem świata” jest organizacja noszących światło chrześcijan, chrześcijan, którzy odbijają nie światła, które są w świecie, ale życiodajne prawdy i przykazania dane przez Boga i zanotowane w Księdze światła, w Piśmie świętym.
Obecnie tą noszącą światło organizacją są świadkowie Jehowy w Społeczeństwie Nowego Świata; jest to przyrównana do miasta organizacja, widoczna na całej kuli ziemskiej, ponieważ wszyscy jej członkowie pozwalają świecić przed ludźmi swemu światłu. W mieście przebywają zarówno niewiasty, jak i mężczyźni, przy czym wszyscy spełniają rozmaite czynności. A więc w tej podobnej do miasta organizacji nosicieli światła wszyscy przyczyniają się swym światłem do tego, że organizacja może obecnie jaśnieć jako największe światło, jako „światło świata”.
Światło wskazujące drogę do życia wiecznego pochodzi od Jehowy, boskiego Źródła wszelkiego światła i życia. Jezus Chrystus otrzymał światło od swego Ojca i odbijał je na innych, aby mogli chodzić w świetle i być nosicielami światła. Organizacja prawdziwych naśladowców Jezusa Chrystusa jest „światłem świata”, świecącym niezwykle jasno ku chwale Jehowy Boga i ku zbawieniu wszystkich, którzy przychodzą, aby „posiąść światło życia”.