Szacunek dla życia i Życiodawcy
CZY CIESZY cię piękno dobrze urządzonego ogrodu, pełnego kwiatów? Czy sprawia ci radość oddychanie świeżym powietrzem lasów, lub jazda na nartach po ośnieżonych stokach górskich? Czy wywiera na tobie wrażenie czarujący krajobraz? Czy zachwycają cię dźwięki miłej muzyki? Czymkolwiek byś się cieszył i rozkoszował, dostęp do tego daje ci życie. Nie posiadając życia, nie mógłbyś się radować niczym, co jest dla ciebie drogie. Jest ono twoim najcenniejszym, choć być może najmniej docenianym dobrem.
Nie należy jednak lekceważyć życia ani dla chwilowej emocji czerpanej z jakiejś ryzykownej rozrywki narażać go na niebezpieczeństwo z tej tylko racji, że jest dobrem tak powszechnym i że korzystasz z niego od wielu lat. Emocjonujące wrażenia, jakie byś osiągnął, nie zrównoważą tego, co możesz stracić. To samo dotyczy nieprzemyślanego usiłowania, żeby z narażeniem życia ratować przed zniszczeniem jakiś dobytek materialny. Życia swego nie możesz równać z żadnym mechanizmem, który da się wymienić, gdy ulegnie uszkodzeniu i przestanie funkcjonować. Jest cenniejsze niż jakakolwiek emocja, której mógłbyś zaznać, i wszelka własność materialna. Jest niezastąpione, przynajmniej jeśli brać pod uwagę wysiłki ludzkie pod tym względem.
Życiem dysponujesz nie dlatego, że je sobie zarobiłeś, ani też dlatego, że byłeś do tego uprawniony. Nie zapoczątkowali go również twoi rodzice, choć dzięki nim się urodziłeś. Jedynie przekazali ci siłę żywotną, która została dawno temu udzielona ludzkości. Życie jest darem od Boga. Tylko dzięki temu, że On darmo cię nim obdarzył, istniejesz dziś jako świadomy byt. Pewien pisarz biblijny, uznając w Jehowie Bogu życiodawcę człowieka, napisał: „Sam daje wszystkim życie i oddech i wszystko. On z jednego człowieka wyprowadził cały ród ludzki, aby zamieszkiwał całą powierzchnię ziemi.” (Dzieje 17:25, 26, BT) Weź też pod uwagę słowa, jakie wypowiedział Elihu: „Duch Boży uczynił mnie, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.” (Ijoba 33:4) Ludzie ci nie wstydzili się uznać Boga za Tego, kto im dał życie; a ty? Kiedy ktoś daje ci jakiś cenny podarek, czy przyjmujesz go bez wyrażenia wdzięczności? Czy później nawet zaprzeczasz wobec innych, że to właśnie masz od niego? A jeśli nie okazujesz takiej niewdzięczności w związku z darami otrzymanymi od przyjaciół, to jak rzecz się ma w odniesieniu do darów Bożych? Czy wyrażasz wdzięczność za nie? Czy niekiedy dziękujesz Bogu za przywilej życia i zdolność poznawania Go oraz za inne wspaniałe Jego twory? Czy jesteś aż tak zajęty bieżącymi sprawami życiowymi, że nie masz czasu wyrazić doceniania wobec Dawcy życia za Jego dary. Niewiele wysiłku wymaga od ciebie wyrażenie szczerej wdzięczności w modlitwie.
Jeżeli masz szacunek dla Życiodawcy, to będziesz respektował Jego wolę i chętnie jej się trzymał. Skoro jednak nigdy nie starasz się poznać, co jest Jego wolą, to jakże można powiedzieć, że zwracasz na nią uwagę? Jak można powiedzieć, że masz Go w poszanowaniu, jeśli znajdujesz czas na czytanie gazet, oglądanie programu telewizyjnego, chodzenie do kina czy zajmowanie się swoim hobby, a nigdy nie masz czasu na studiowanie Jego spisanego Słowa w celu poznania Jego woli? Gdyby głowa państwa, w którym mieszkasz, podyktował list i przesłał go do ciebie, to czy okazałbyś się aż tak zajęty, że nie znalazłbyś nigdy czasu na zapoznanie się z jego treścią? Tak jak tę wiadomość czytałbyś z największym zainteresowaniem, tak też powinieneś pilnie się interesować wiadomościami, które pochodzą od Władcy wszechświata! Jego wola w odniesieniu do człowieka wyłuszczona jest w Jego spisanym Słowie, Biblii świętej. Okaż Mu więc szacunek i docenianie przez odłożenie sobie czasu na poznawanie tego, co kazał napisać dla naszego pouczenia.
Przed wiekami król Dawid przejawił szacunek dla wielkiego Życiodawcy, zachęcając innych do okazania Jemu wdzięczności: „Dzięki czyńcie Jahwe [albo Jehowie] głoście Jego imię, oznajmiajcie między narodami wielkie Jego dzieła. Śpiewajcie Mu i grajcie, opowiadajcie wszystkie Jego dziwy. Przechwalajcie się świętym Jego imieniem, niech się weseli serce szukających Jahwe. Szukajcie Jahwe i Jego mocy, szukajcie wytrwale Jego oblicza.” — 1 Kron. 16:8-11, BT.
Miłościwa dobroć tego Życiodawcy przejawia się też przez dalszy Jego wielki dar, który jednak nie bywa udzielany każdemu bez różnicy. Otrzymuje go ten, kto już z góry wykazuje, że będzie go doceniał. Darem tym jest życie wiecznotrwałe. Skoro Bóg był w stanie na początku dać człowiekowi życie, to potrafi też przedłużyć je w nieskończoność. Choć samo życie już jest cudownym darem, to życie wieczne jest darem tym bardziej wspaniałym. Ponieważ zostało ono przyobiecane przez Tego, u którego kłamstwo jest niemożliwe i który nigdy nie zawiódł w spełnianiu przyrzeczenia, więc ludzkość może z ufnością oczekiwać dostąpienia tego przywileju. Jego spisane Słowo udziela nam „nadziei życia wiecznego, jakie przyobiecał przed wiekami prawdomówny Bóg”. — Tyt. 1:2, BT.
Jeżeli nie doceniasz daru życia, z którego obecnie korzystasz, to z jakiej racji jego Dawca miałby ci robić prezent z daru życia wiecznotrwałego? Ów dar jest zarezerwowany dla tych, którzy Go miłują i których wdzięczność pobudza do okazywania Mu szacunku tak słowami, jak i czynami. Jest on nagrodą za wierność i niezłomność. Bóg nie udzieli go żadnemu niewdzięcznikowi, tak samo jak ty nie dałbyś wspaniałego podarunku osobie, która nie okazała żadnej wdzięczności za wiele poprzednio od ciebie otrzymanych darów.
Ponieważ życie jest dla ciebie najcenniejszym dobrem, a przy tym niezbędnym, abyś mógł się cieszyć różnymi rzeczami sprawiającymi ci przyjemność, więc uzyskanie daru życia wiecznego powinno być głównym twoim celem. Po osiągnięciu go radość istnienia rozciągnie się daleko poza zasięg krótkiego życia, jakim obecnie dysponujemy. W porównaniu z nim obecne nasze życie jest jak mgiełka, która się rozwiewa za lada podmuchem. Jeśli doceniasz dar życia, jaki teraz posiadasz, to będziesz się też ubiegał o większy dar życia wiecznotrwałego. Aby go uzyskać, musisz się okazać tego godny przez poznawanie i spełnianie woli Życiodawcy.
Składaj dziękczynienia za wszystkie dary, które już otrzymałeś od Niego, oraz za te, które obiecał na przyszłość. „Składajcie dzięki Jehowie, bo jest dobry, bo jego miłościwa dobroć trwa aż po czas niezmierzony.” — 1 Kron. 16:34, NW.