Zwracaj uwagę na „cudowne dzieła Boże”
„Nakłoń do tego ucha (...) zatrzymaj się i zważ na cudowne dzieła Boże.” — Ijoba 37:14, NW.
1. Dlaczego wszyscy powinni wysławiać Jehowę z powodu Jego dzieł twórczych?
WSZYSTKIE narody rodzaju ludzkiego powinny wychwalać Jehowę, wielkiego Boga, z powodu Jego cudownych dzieł twórczych. Wszyscy powinni go wysławiać jako Stwórcę wzniosłego wszechświata i z powodu mnóstwa jak i harmonii tego, co stworzył tutaj na ziemi. (Ps. 104:24; 150:1-6) Czy Jego działa twórcze nie zapierają nam tchu swą pięknością i wielkością? Od potężnych „wysp kosmicznych” nieba aż do najdelikatniejszego kwiata i najdrobniejszego organizmu, jaki znany jest człowiekowi, a nawet aż do najbardziej skomplikowanej struktury samego atomu, wszystkie dzieła Jehowy odzwierciedlają zadziwiającą miarę inteligencji i porządku. Co za różnorodność! Co za jedność i równowaga! Istotnie, Jehowa wszystko „dobrze uczynił w swoim czasie”. — Kaz. 3:11, NW.
2. Jak psalmista wyraził się o Jehowę i Jego dziełach?
2 Ci, którzy miłują Boga i sprawiedliwość, zawsze wychwalali Jehowę z powodu Jego niezrównanych dzieł. Posłuchaj na przykład wzniosłej pieśni psalmisty: „Błogosławiony Pan [Jehowa, NW] Bóg, Bóg izraelski, który sam cuda czyni. I błogosławione imię chwały jego na wieki, niech będzie napełniona chwałą jego wszystka ziemia.” (Ps. 72:18, 19) W podobny sposób Psalm 136 wysławia Jehowę jako „Boga nad bogami” i „Pana nad panami”, „który sam czyni cuda wielkie”, „który mądrze niebiosa uczynił” i „który rozciągnął ziemię na wodach”. Wszystkie Jego dzieła są wykonywane w miłującej dobroci, „albowiem na wieki miłosierdzie jego”. (Ps. 136:1-6) Jego miłującą dobroć łącznie z modrością i zdolnością rozróżniania można poznać w całym Jego stworzeniu. — Przyp. 3:19.
3. Jak mężowie nauki zmuszeni byli uznać mistrzowskie dzieło Boże?
3 Sławni naukowcy — mimo że nie wychwalali Jehowę — byli często zmuszeni uznać Jego mistrzowskie dzieło. Tak było z Sir Izaakiem Newtonem, odkrywcą prawa powszechnego ciążenia, który powiedział o naszym systemie słonecznym: „Ten nad wyraz piękny system słońca, planet i komet mógł powstać tylko w wyniku zamysłu i władzy inteligentnej i potężnej Istoty.” Albert Einstein przypisał „cudowną strukturę wszechświata” najwyższej „inteligencji”. Dopiero niedawno, mianowicie 11 lutego 1961 roku, naukowcy brytyjscy, którzy się posługują największym radioteleskopem świata, ogłosili swój wniosek, że — jak mówi Biblia — „wszechświat kiedyś miał początek”.
4. Które dzieła Boże są niezrównanie wyższe niż dzieła naukowców wieku lotów kosmicznych?
4 Wysyłając w przestrzec kosmiczną pierwszego kosmonautę, ateiści proklamowali go „nieśmiertelnym” — bogiem. Lecz który naukowiec wieku lotów kosmicznych mógłby kiedykolwiek zbudować statek kosmiczny wielkości naszej ziemi i wprowadzić go na jego orbitę, albo na tym kosmicznym statku stworzyć cud życia, zasadzić go piękną wegetacją i dodać mu ptaki i ryby i zwierzęta, z których każdy rodzaj sam mógłby się rozmnażać poprzez tysiąclecia? Kto z nich mógłby ukształtować coś co jest tak cudowne jak doskonały człowiek? (Ps. 100:3; 139:14) Doprawdy nieprześcignione są cudowne dzieła naszego twórczego Boga, który „ziemię zawiesił na niczym” i który zamyślił napełnić ją miliardami doskonałych ludzi, żyjących wśród ciągłej radości. — Ijoba 26:7; Izaj. 45:18.
5, 6. (a) W jakim rozmiarze naukowcy byli w stanie zbadać dzieła Boże? (b) Co powinni dzisiaj wziąć pod uwagę wszyscy, którzy miłują sprawiedliwość?
5 Bezbożni mężowie nauki mogą przejściowo odłożyć swe bronie jądrowe i zjednoczyć się celem przeprowadzenia doświadczeń, jak to na przykład miało miejsce w minionym niedawno roku geofizycznym. Mogą oni jednak odsłonić najwyżej tylko drobniutką część tajemnic wszechświata. Żaden z nich nie znalazł recepty, jak „wodę” można związać w „obłoki” i jak „obłoki mogą unosić nad powierzchnią ziemi i spuszczać orzeźwiający deszcz.” Nikt z nich nie może zgłębić mocy Jehowy, która „wzburza morze”, albo wywołać wichru, przez któryby „rozjaśnił samo niebo”. Eksperymentuje się na krawędzi Jego stworzenia, ignorując przy tym samego Stwórcę. Jest akurat tak, jak się wyraził Ijob, który zachował swoją nienaganność: „Oto! to są tylko części [krawędzie, NW] dróg Jego lecz i ta trochę niewybadana, cośmy słyszeliśmy o nim.” — Ijoba 26:8, 12-14.
6 Chociaż wśród intelektualistów tego wieku podróży kosmicznych ledwie słychać szeptanie o Bogu, to jednak On ma ludzi, którzy w tym materialistycznym dwudziestym wieku świadczą o Jego mocy i chwale. Ijob sam był proroczym obrazem teraźniejszych świadków Jehowy. Oni wszyscy, a nawet wszyscy na całym okręgu ziemi, którzy miłują sprawiedliwość, dobrze czynią, gdy zważają na przykład zachowania nienaganności dany przez Ijoba, który bał się Jehowy. — Ijoba 28:28.
„NAKŁOŃ DO TEGO UCHA”
7. Z jakim wyzwaniem wystąpił Szatan co do człowieka i kogo zobrazował Ijob, gdy po raz pierwszy stanął wobec tego wyzwania? Jak?
7 Szatan, który dumnie i chełpliwie wystąpił do walki przeciw zwierzchnictwu Jehowy był tym, który poddał w wątpliwość Boży zamysł osadzenia na ziemi człowieka, który będąc wypróbowany zachowa swoją nienaganność. Przez zdanie prób, wspomnianych w 1 rozdziale Ijoba, wierny sługa Boży Ijob zobrazował Syna Bożego, który stał się „człowiekiem Chrystusem Jezusem” i który pomimo wszystkich doświadczeń i cierpień, jakie Szatan sprowadził na niego, czynił na tej ziemi wolę Bożą. — Hebr. 5:7-9.
8, 9. (a) Jak Ijob zdał następną próbę i co przez to jest zobrazowane? (b) W czym zawiódł Ijob i co to zilustrowało?
8 Podobnie jak Jehowa dopuścił, że Ijob dalej został wypróbowany (rozdział 2), tak dopuścił On też, że Szatan ściągnął hańbę i cierpienia na naśladowców Chrystusa. (1 Piotra 2:19-23) Pomimo gorzkich doświadczeń i prześladowań i pomimo wielkiej opozycji ze strony fałszywych pasterzy i „pocieszycieli” chrześcijaństwa, ci chrześcijańscy świadkowie Jehowy mogą oświadczyć jak Ijob: „Póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności [nienaganności, NW] mojej.” — Ijoba 27:5.
9 Ijob trwał w swojej nienaganności, pokładając całą swą ufność w Jehowie. Ponieważ jednak nie miał pełnej znajomości kwestii spornej, która wchodziła w grę, zaczął on więcej sam się usprawiedliwiać, zamiast imieniu Jehowy oddać całą należną mu cześć. W tym zobrazował Ijob dzisiejszych świadków Jehowy, którzy podczas wypróbowania w roku 1918 przez krótki czas się wahali nieustraszenie i bezkompromisowo wydawać świadectwo ku usprawiedliwieniu imienia Jehowy. W obu przytoczonych wypadkach Jehowa udzielił skarcenia.
10. (a) Kto był narzędziem Jehowy, przez które Ijob otrzymał upomnienie i dlaczego zależało mu na tym upomnieniu? (b) Pokaż, co stanowi jego prorocze spełnianie?
10 Narzędziem Bożym, za pośrednictwem którego Ijob otrzymał upomnienie, był młodzieniec Elihu. Stosownie do znaczenia swego imienia — „Bogiem jest on” — zależało mu na tym, aby mówić ku usprawiedliwieniu Boga. „Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu moim. Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.” (Ijoba 32:6; 33:2, 3) W proroczym spełnieniu Elihu przedstawia dzisiejsze ciało kierownicze w Jehowy Społeczeństwie Nowego Świata na ziemi. Przez tego gorliwego mówcę Jehowa udzielił swym świadkom skarcenia i wymówki, i zbudował ich we właściwej nauce, oczyszczając ich od obłudnych obyczajów religijnych i uświadamiając ich odnośnie do odpowiedzialności co do głoszenia o rządzonym przez Chrystusa sławnym Królestwie. — Ijoba 36:1-6, 11, 12; Ps. 145:10-13.
11. Jaka pilna rada dana jest ludziom, którzy miłują życie?
11 W tych dniach, gdy Jego Królestwo zostało ustanowione, wszyscy, którzy miłują życie powinni zważać na wymagania, które Jehowa stawia pragnącym pozostać przy życiu. Podczas gdy ludzkość dręczą zagadnienia wieku lotów kosmicznych i niebezpieczeństwo zniszczenia bronią jądrową, mówca Boży daje co do woli Jehowy na ten czas usilną radę: „Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie. Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy.” (Ijoba 36:24, 26) Teraz jest czas, kiedy jak nigdy przedtem ma być wydane świadectwo ku uświetnieniu imienia i dzieł Jehowy. Od starożytnych czasów mężowie Boży proroczo śpiewali o wielkim dniu usprawiedliwienia Jehowy. Ten dzień obecnie nadszedł! Bacz przeto na słowa, które Elihu rzekł do Ijoba: „Nakłoń do tego ucha (...); zatrzymaj się i zważ na cudowne dzieła Boże.” — Ijoba 37:14, NW (Gd 37:13).
12. Które cudowne dzieło Boża coraz bardziej się zbliża i co powinniśmy przeto uczynić?
12 Do tych cudownych dzieł Bożych należy znacznie więcej rzeczy niż tylko twórcze dzieła materialnego wszechświata. Do nich należy też szczególnie „niezwykłe dzieło” usprawiedliwienia Jehowy, wytępienie złych w bitwie Armagedonu, które przewidziane jest na czas naszej generacji. (Izaj. 28:21, 22; Obj. 16:14-16, NW) Dzisiaj nie jest na czasie postępować niezależnie od Społeczeństwa Nowego świata albo szukać własnej chwały i własnego usprawiedliwienia. Teraz jest czas na to, aby zważać na przejmujące trwogą dzieło Jehowy oraz ciężko pracować i wysilać się, „ponieważ położyliśmy swą nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawicielem ludzi wszelkiego rodzaju, a zwłaszcza wiernych.” — 1 Tym. 4:10, NW.
13. Dlaczego ludzie mają się bać Boga i z jakim wynikiem?
13 Zwróć uwagę na wzniosłość chwały Jehowy, gdy On występuje, aby wykonać swoje dzieło usprawiedliwienia: „Od północy nadchodzi złoty blask. Na Bogu spoczywa przejmujące bojaźnią dostojeństwo. Co się tyczy Wszechmocnego, to myśmy go nie zgłębiali; jest wzniosły w mocy, i nie pomniejszy prawa i pełnej sprawiedliwości. Niech więc ludzie się go boją. On nie ma względu na kogokolwiek, kto się w [swym własnym] sercu uważa za mądrego.” (Ijoba 37:22-24, NW) Ci, którzy się boją Boga i czczą Jego imię, pozostaną przy życiu i zażywać będą Jego łask podczas nadchodzącej wieczności. — Ps. 84:11, 12.
INNE DZIEŁA BOŻE
14. Przez które stworzenie Jehowa będzie zawiadywać wszechświatem i co powiedział Paweł przy rozpatrywaniu tego faktu?
14 Jehowa zamyśla ustalić równowagę i porządek w swym rozległym wszechświecie, widzialnym i niewidzialnym. Po usprawiedliwieniu Jego imienia nastanie wieczna harmonia, której nigdy już nie zakłóci szataniczne wyzwanie. W tym celu Jehowa wyłonił „nowe stworzenie” w jedności z Chrystusem Jezusem i je kształtuje w rząd niebiański, aby rządziło wszechświatem w sprawiedliwości. To jest cudowne, że 144 000 spośród ludzkości, ci „powołani i wybrani i wierni”, mają być nabyci z ziemi, aby wziąć udział w tym zarządzeniu wraz z Barankiem, Chrystusem Jezusem. (Efez. 2:10; Obj. 17:14; 14:1, 3) To jest cudowne, że od roku 1914 Chrystus panuje w tym rządzie jako Król! Gdy Paweł uważnie patrzał na to niebiańskie stworzenie, był on zniewolony zawołać: „O głębokości Bożego bogactwa i mądrości i znajomości! Jak niezbadane są jego sądy i jak nieodgadnione jego drogi!” — Rzym. 11:33, NW.
15. Jakie dalsze cudowne dzieło postępuje dzisiaj naprzód i z jakim wynikiem?
15 Na ziemi jest jeszcze tylko nieliczny ostatek tej zachowującej nienaganność klasy duchowej, ale za ich pośrednictwem Jehowa dokonuje dalszego cudownego dzieła na rzecz usprawiedliwienia swego imienia. Jest nim wstrząsające światem dzieło świadczenia, skłaniające ludzi ze wszystkich narodów do zwracania uwagi na cudowne dzieła Boże. „‚Poruszę wszystkie narody i przyjdą rzeczy pożądane wszystkich narodów, i napełnię ten dom chwałą’, mówi Pan [Jehowa, NW] zastępów.” (Ag. 2:7, Wu, uw. marg.) Gdy pokorni ludzie słyszą poselstwo o Królestwie Bożym, zostają oni strząśnięci ze skazanego świata Szatana, a stawszy się w ten sposób wolnymi, wchodzą radośnie do harmonii domu wielbienia Jehowy. Służąc Bogu dzień i noc w Jego świątyni, są oni przeznaczeni, aby się stać ziemskimi poddanymi niebiańskiego Królestwa i wiecznie mieszkać w jedności i pokoju. — Izaj. 2:2-4; Obj. 7:15-17.
16, 17. (a) Co pięknego wnoszą „narody” do domu Jehowy? (b) Od czego muszą się oni uwolnić? (c) Jak okazują się uważnymi?
16 W oczach Jehowy są oni tymi ‚pożądanymi’ i stoją z klasą Ijobową w organizacyjnie zwartym froncie, który jak każda inna część uniwersalnego stworzenia Jehowy przejawia równowagę i harmonię. Ich pochodzenie z różnych licznych narodów stanowi piękną różnorodność, którą wnoszą do Społeczeństwa Nowego Świata. Usilnie jednak starają się też oczyścić i uwolnić od zgubnych obyczajów, które praktykowali wśród narodów. Podobnie jak namaszczeni chrześcijanie rozumieją oni, że jest dosyć, iż „w czasie minionym wykonywaliście wolę narodów” i chodzili „w czynach rozwiązłego prowadzenia się, w pożądliwościach, nadużywaniu wina, hulatykach, pijatykach i bałwochwalstwach, które nie są prawnie ograniczone”. — 1 Piotra 4:3, NW.
17 Ludzie z narodów, którzy są pożądani dla Jehowy, unikają bałwochwalstwa w każdej formie, czy to w kulcie rodziny czy społeczności, ubóstwianiu ludzkich dyktatorów, w supernacjonalizmie czy wychwalaniu namiastki „pokoju” w rodzaju Narodów Zjednoczonych. Uwalniają się oni od chciwego, kłótliwego ducha świata szatańskiego i pielęgnują owoce ducha Bożego, którymi są: „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wiara, łagodność, panowanie nad sobą”. (Gal. 5:22, 23, NW) Radując się posiadaną wiedzą o Jehowie, oni starają się być napełnieni Jego ożywiającym duchem, tym samym duchem, który sprawia i podtrzymuje cudowną harmonię i jedność całego dzieła stworzenia Bożego. Oni okazują gotowość wobec przywileju przyjścia do Jehowy w celu zupełnego oddania się na czynienie Jego woli. — Dzieje 10:34, 35.
BYĆ UWAŻNYM W ZBOŻNYM ODDANIU
18, 19. (a) Jakie powinny być motywy oddania się Bogu? (b) Co jest cudowne w sposobie, w jaki Jehowa panuje nad wszechświatem? (c) Pod jakim względem człowiek jest najbardziej uprzywilejowany z całego materialnego stworzenia?
18 Oddanie się Bogu — co za przywilej! Jest to krok, który musi być uczyniony dobrowolnie i wypływać z głębi serca, napełnionego miłością i szacunkiem dla Jehowy i całej Jego dobroci. (Ps. 34:8) Zważ, jak Jehowa panuje nad wszechświatem, w którym żyjemy. Rozległe niebiosa poruszają się w zupełnym porządku i harmonii, mianowicie według praw, które Jehowa ustanowił dla nich w czasie ich stworzenia. Tak samo pory roku i wszystkie procesy życia na ziemi kierowane są prawami Bożymi. Dalej widzimy w świecie zwierzęcym siły instynktu udzielone przez Boga, dzięki którym nierozsądne zwierzęta czynią zabiegi na okres czasu, w którym mogą żyć. — Ps. 145:16; 147:9.
19 A i sam człowiek jest w całym materialnym wszechświecie stworzeniem jedynym w swym rodzaju. Tylko człowiek stworzony jest na obraz i podobieństwo Boże. (1 Mojż. 1:26) Jedynie człowiek ma rozum i może zdobyć dokładną wiedzę o Bogu i jego cudownych dziełach. Jedynie człowiek może się oddać Jehowie przez Chrystusa i w ten sposób wejść w równowagę, harmonię i jedność organizacji Jehowy. Przez to, że człowiek zachowuje swoją równowagę, może on chodzić ścieżką życia wiecznego i radości. — Przyp. 20:7; 28:26.
20. (a) Jak mądrzy zapatrywać się będą na swe oddanie się Bogu? (b) Jak nagradza Jehowa tych, którzy mu się oddają? (c) W jaki sposób powinniśmy dokładnie chodzić śladami Jezusa?
20 Dla każdego człowieka, który dzisiaj żyje na ziemi, to oddanie się Bogu i pozostawanie na swym miejscu w Społeczeństwie Nowego Świata jest obecnie sprawą życia i śmierci. Mądry jest ten, kto zważa na następującą natchnioną radę: „Wybierz życie, żebyś mógł pozostać przy życiu, i ty i twe potomstwo, miłując Jehowę, twego Boga, słuchając jego głosu i lgnąć do niego, gdyż on jest twoim życiem i długością twoich dni.” (5 Mojż. 30:19, 20, NW) Jeśli wykażemy miłość do Jehowy przez oddanie się Jemu i posłuszeństwo, to On również wykaże swoją wielką miłość do nas. Będzie nami z miłością kierował w taki sam sposób, jakim rządzi z miłością całym swym rozległym wszechświatem. Sam Syn Boży Jezus oddał się Jehowie i wiernie czynił Jego wolę. On jest naszym „wzorem”, abyśmy „postępowali dokładnie jego śladami”. — Ps. 40:7-9; 1 Piotra 2:21, NW.
ZWAŻAĆ NA POUCZENIE BOŻE
21. (a) Jakie powinno być nasze nastawienie do karcenia? (b) Jak chrześcijanin może unikać pułapek i zachować swoją siłę duchową?
21 Tak samo jak bogobojny ojciec utrzymuje w karności swych synów, tak też niebiański Ojciec, Jehowa, utrzymuje w karności i kształtuje tych, którzy Mu służą z oddaniem. (Hebr. 12:5-11) Przyjmij wdzięcznie Jego naukę. „Słuchajcie, synowie, karności ojcowskiej i zważajcie, abyście mieli zrozumienie. Bo niewątpliwie pouczenie dobre dam wam. Mego prawa nie porzucajcie.” (Przyp. 4:1, 2, NW) Do tych dobrych pouczeń należą prawe zasady ze Słowa Bożego. Zważając na nie, chrześcijanin może dziś unikać pułapek tego niezrównoważonego świata i zachować moralną nienaganność do życia w Boży nowym świecie. „Jakim sposobem oczyści młodzieniec ścieżkę swoją? Gdy się zachowa według słowa twego.” (Ps. 119:9) Studiowanie zasad Biblii, nieustanne ich rozpatrywanie i wypowiadanie się o nich na zebraniach zborowych ma istotne znaczenie dla utrzymania duchowej mocy. — Hebr. 2:1-4; 10:23-25.
22, 23. (a) Jakie wytrwałe wysiłki są niezbędne i dlaczego? (b) Jak powinniśmy się odnosić do proroctw i co można powiedzieć co do ich dokładności?
22 Piotr mówi nam, że musimy czynić „gorliwe wysiłki”, aby rozwinąć zbożne przymioty i być „owocni pod względem dokładnej wiedzy o naszym Panu Jezusie Chrystusie”. (2 Piotra 1:5-8, NW) „Dlatego” — dodaje on — „nigdy nie przestanę przypominać wam tych rzeczy, choć znacie je już i jesteście utwierdzeni w prawdzie dla was przeznaczonej.” (2 Piotra 1:12, NDą) Ta dokładna wiedza obejmuje nie tylko prawe zasady i słuszne nauki, ale też znajomość proroctw biblijnych. Podczas sceny przemienienia na górze otrzymał Piotr zadziwiającą wizję o chwale, którą Pan Jezus Chrystus miał mieć w dniu swojej obecności i mocy w Królestwie Bożym. (Mat. 17:1-9) Dlatego mógł on z głębokim przekonaniem powiedzieć: „Mamy słowo prorocze bardziej umocnione, a wy dobrze czynicie, zwracając na nie uwagę jak na lampę, świecącą w ciemnym miejscu.” — 2 Piotra 1:19, NW.
23 Tak samo jak rozległe widzialne stworzenie Boże objawia porządek i piękno, tak też rozwinięcie proroczego Słowa Jehowy następuje prawidłowo, harmonijnie i w budujący sposób dla tych, którzy to Słowo studiują. Na wszystko jest wyznaczony czas, na każdą rzecz pod niebem jest pewien czas. (Kazn. 3:1, NW) Spełnienie się proroctw biblijnych dowodzi tego w sposób przekonywający. Przed wieloma wiekami proroctwo Daniela przepowiedziało z najściślejszą dokładnością pierwsze przyjście Chrystusa, Mesjasza, na rok 29 po Chr., oraz jego wtóre przyjście w chwale niebiańskiej na rok 1914, i ono zawierało jeszcze liczne inne wskazówki co do czasu tych ważnych wydarzeń. — Daniela, rozdziały 4, 9, 11 i 12.
24, 25. (a) Jakie potężne proroctwo dał Jezus i jak powinniśmy być dotknięci jego spełnieniem? (b) Na co powinniśmy jeszcze zważać ze względu na czas, w którym żyjemy?
24 Wybitne jest też własne proroctwo Chrystusa o „znaku”, który miał znamionować jego obecność w mocy królewskiej i koniec świata. Jakież potężne wypełnienie tych rozdziałów Biblii — Mateusza 24 i 25, Marka 13 i Łukasza 21 — przyniosło nasze dwudzieste stulecie! W tym tak sprytnym wieku lotów kosmicznych wzrasta „udręczenie narodów, (...) podczas gdy ludzie mdleją ze strachu i w oczekiwaniu tego, co przyjdzie na zamieszkaną ziemię”. Jednakże ci, którzy rozumieją proroctwo, podnoszą swe głowy w ufnej nadziei na wyzwolenie. (Łuk. 21:25-28, NW) Jehowy cudowne dzieło usprawiedliwienia i wybawienia zbliża się coraz bardziej.
25 Chcąc okazać, że zważamy na prorocze Słowo, musimy też ustawicznie badać nasz własny sposób postępowania, aby trwać w naszej nienaganności względem Jehowy. Opisawszy te liczne szczegóły „znaku”, które miały znamionować koniec tego szatańskiego świata, Jezus dodał przestrogę: „Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były obciążone objadaniem się i nadmiernym piciem i troskami życia i żeby nagle nie zaskoczył was ten dzień jak sidło. Bo on przyjdzie na wszystkich mieszkających na całej powierzchni ziemi. Nadal wiec czuwajcie, każdego czasu zanosząc błagania, abyście zdołali uniknąć tego wszystkiego, co ma się wydarzyć, i utrzymali swe stanowisko przed Synem człowieczym.” (Łuk. 21:34-36, NW) Jak nigdy przedtem teraz jest czas, aby pozostawać czujnym!
26. Jak możemy z uwagą naładować przykład, który nam daje strażnik Jehowy?
26 Pozostań na swym stanowisku w Społeczeństwie Nowego Świata, podczas gdy dzień bitwy Bożej, Armagedon, się zbliża! Zważaj na wszystkie sposobności studium, służby dla Boga i społeczności z Jego ludem! Bądź stanowczy! Krocz uważnie pod kierownictwem wiernej klasy strażników, świadków Jehowy, która dzisiaj śmiało obwieszcza na ziemi to, co się wydarza w spełnieniu proroczego Słowa Jehowy: „I przypatrywał się im z bardzo wielką pilnością. Tedy zawołał jak lew: Panie mój! ja stoję na straży ustawicznie we dnie; nawet na straży mojej staję na każdą noc.” Jehowa nagradza swego uważnego strażnika, dając mu wizję o bitwie i jej skutkach dla babilońskiego świata Szatana: „I zawołał strażnik, a rzekł: Upadł, upadł Babilon, i wszystkie ryte obrazy bogów jego pokruszone o ziemię.” — Izaj. 21:7-9.
27. Jakie przejmujące trwogą dzieło nadchodzi i jak powinny postępować osoby, które zachowują swoją nienaganność?
27 Nie zwódź się jednak! Najcudowniejsze, najbardziej przejmujące trwogą dzieło Jehowy nawiedzi niebawem obecną generację ludzkości. Zanim jednak Jehowa rozpęta wicher zniszczenia, zawraca się On do swego ludu, do Społeczeństwa Nowego Świata, zachowującego swoją nienaganność: „Opasz lędźwie swoje jak zdolny do służby mężczyzna.” Wydawaj ku czci imienia Jehowy dalej nieustraszenie świadectwo! Gdy Armagedon wybuchnie, „Bóg dziwnie grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy”. Jego niebiańska armata grzmiąc wprawi się w ruch i trafiać będzie w cel bardziej dokładnie niż jakiekolwiek znane ludziom pociski rakietowe. Kto wie, jakie kosmiczne i inne siły Jehowa zastosuje, aby zniszczyć złych? „Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? albo skarby gradu widziałeśli? które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.” (Ijoba 37:5; 38:1, 3, 22, 23) Obyśmy wszyscy jako Jehowy Społeczeństwo Nowego Świata aż do bitwy Armagedonu, a nawet poprzez cudowny czas tej bitwy pozostawali na swych stanowiskach oddania względem Boga! — 1 Kor. 16:13; Ps. 46:2, 3.
28. (a) Co przedstawione jest przez to, że Bóg nagrodził Ijoba? (b) Co śpiewają uważni chwalcy Jehowy?
28 Podobnie jak Ijob, który został hojnie nagrodzony za to, że zważał na cudowne dzieła Boże, a szczególnie na poselstwo Elihu co do usprawiedliwienia Jehowy, tak duchowy ostatek świadków Jehowy wstąpił dziś w cudowny czas dobrobytu. Pobłogosławiony został mnóstwem „dzieci”, które mają nadzieję zawsze żyć na tej ziemi i które rzeczywiście są piękne w swej służbie, którą spełniają dla Boga na całym świecie. (Ijoba 42:12-15) Wszyscy wysławiają Jehowę w harmonijnej jedności i wspólnie radują się widokami przeżycia do Jego nowego świata. Szczęśliwie śpiewają oni: „Pan [Jehowa, NW] wielki jest i bardzo chwalebny, a wielkość jego nie może być dościgniona [zbadana]. Naród narodowi wychwalać będzie sprawy twoje, a mocy twoje opowiadać będą. Ozdobę chwały wielmożności twojej i dziwne twe sprawy wysławiać będą.” (Ps. 145:3-5) Wszyscy razem zachowują oni swoją nienaganność, zważając na cudowne dzieła Boże.