Czy dotrzymujesz słowa?

CZY ktoś pożyczył kiedyś od ciebie pieniądze, zapewniając cię uroczyście, że otrzymasz je z powrotem w określonym dniu, i czy dana osoba z jakiegokolwiek powodu nie dotrzymała potem swego słowa? Czy ktoś z pośród twoich sąsiadów pożycza może cukier, garnki, patelnie i inne rzeczy, obiecując to później zwrócić, ale już nigdy tego nie oddaje? Co można powiedzieć o ludziach, którzy nigdy punktualnie nie dotrzymują danego przyrzeczenia, nigdy nie idą na czas do pracy, nigdy nie dotrzymują swego słowa? Co myślisz o takich osobach? Czy może sam tak właśnie postępujesz?

Niedotrzymanie słowa zawsze powoduje rozczarowanie. Doznaje się uczucia zawodu, bo po ludziach inteligentnych spodziewamy się czegoś więcej. Chcemy, aby dotrzymywali słowa, i słusznie.

Ponieważ człowiek jest stworzeniem Bożym i został stworzony na obraz i podobieństwo swego Stwórcy, więc można oczekiwać, że będzie odzwierciedlał przymioty Tego, który go ukształtował — Jehowy, Boga prawdy, Boga dotrzymującego swego słowa. Dowódca Jozue powiedział o Jehowie: „Nie chybiło żadne słowo ze wszystkich słów najwyższych, które mówił Pan [Jehowa, NW], Bóg wasz, o was.” „Nie chybiło żadne słowo ze wszystkich słów dobrych, które obiecał Pan [Jehowa, NW] domowi Izraelskiemu.” (Joz. 23:14; 21:45) O sobie samym oświadczył Jehowa: „Tak będzie słowo moje, które wyjdzie z ust moich: nie wróci się do mnie próżno.” (Izaj. 55:11; 46:11, Wu) Dlatego możemy na Bogu polegać. Jego niezawodność stała się sławna, gdyż On jest Bogiem dotrzymującym swego słowa. Czy można to samo powiedzieć o tobie?

Jezus Chrystus wezwał ludzi do naśladowania Boga, mówiąc: „Niechże wasze słowo Tak oznacza Tak; wasze Nie, Nie; bo co ponadto, jest ode złego.” „Musicie więc być doskonali, jak wasz Ojciec niebiański jest doskonały.” (Mat. 5:37, 48, NW) Fakt, że jesteśmy stworzeniami Bożymi, zniewala nas do tego, żebyśmy jako tacy dotrzymywali słowa, bowiem przez nasze słowa albo sławimy Boga albo Go zniesławiamy. Jeżeli nie dotrzymujemy swego słowa, to szkodzimy również samym sobie.

Gdy powołana przez Kongres Stanów Zjednoczonych Komisja Kontroli skontrolowała w 1959 roku telewizyjne programy zgaduj — zgaduli, odkryła jedno z najpodlejszych oszustw, jakich się dopuszczono w ostatnich latach na publiczności amerykańskiej. Po ujawnieniu tego cała ludność poczuła się dotknięta i zmieszana, gdyż słowo ludzi, którym zaufano, okazało się fałszywe. Prezes Columbia Broadcasting System, Frank Stanton, przyznał, że to rzuca cień na dobre imię całej radiofonii i jest rzeczą wątpliwą, „czy ona jeszcze kiedykolwiek odzyska utracone zaufanie ogółu.” Tak wielką szkodę wyrządzili ci ludzie swoją nieuczciwością.

Na osobach, które nie dotrzymują słowa, nie można polegać. One nie są szczere. Ich słowa budzą wątpliwość i podejrzliwość. Nie oddana szklanka cukru, to właściwie drobiazg, lecz wkrótce z drobiazgów urastają rzeczy wielkie. Z małych atomów powstają wielkie góry. Nie dotrzymywanie przyrzeczeń prowadzi do braku odpowiedzialności, niedbalstwa i nieporządnych przyzwyczajeń. Wkrótce słowa tracą swoje znaczenie, a umowy i uroczyste układy nie są przestrzegane. Czy do kogoś, kto na przykład nie uszanuje publicznie ogłoszonych zaręczyn, można mieć zaufanie, że spełni poważne obowiązki w organizacji Bożej? Nie bardzo! Jeżeli nie ma uzasadnionych powodów do zerwania zaręczyn, to taki człowiek nie dotrzymuje swego słowa. On nie jest słowny i dlatego nie zasługuje na powierzenie mu odpowiedzialnego stanowiska.

Bóg wymaga od człowieka dotrzymania słowa. „Gdy co Bogu poślubisz, nie omieszkiwaj tego oddać, boć się mu głupi nie podobają; cokolwiek poślubisz, oddaj.” (Kazn. 5:3) Może to być ślubowanie oddania się na spełnianie woli Bożej, przyrzeczenie małżeństwa albo jakaś inna obietnica złożona wobec Boga. Zawierając związek małżeński, obaj partnerzy ślubują nie tylko przyjąć siebie za męża i żonę, lecz także zgodnie z Prawem Bożym, nakreślonym w Piśmie Świętym, przyrzekają sobie wzajemnie miłość i otaczać troskliwą opieką. Czy dotrzymujesz słowa? Ogromna ilość procesów rozwodowych i separacji, częste wypadki złośliwego porzucania rodziny i łamania obietnic aż nadto dowodzą, że wiele ludzi nie dotrzymuje swego słowa.

Często miejscowy zwyczaj jest temu winien, że ludzie nie dotrzymują swego słowa. Na przykład niedawno ksiądz, pan młody i goście czekali na ślub. Wprawdzie, jak ustalono ślub miał się odbyć o godzinie trzeciej, ale panna młoda pojawiła się dopiero o godzinie piątej. Ona mogła być gotowa o trzeciej, ale zwyczaj nakazywał, żeby się spóźnić. Jednak potem, gdy jej małżonek nie z własnej winy zjawił się kilka minut później niż się z nią umówił, zastał ją w złym humorze. Mając na uwadze przyjemne stosunki wzajemne, powinniśmy dotrzymywać słowa.

Są ludzie, którzy mają zwyczaj zapraszać kogoś na obiad, lecz nie traktują tego zaproszenia poważnie. Oczekują od gościa, że uprzejmie odmówi. Ktoś nie zapoznany z tym zwyczajem może jednak przyjąć to zaproszenie i wprawić wszystkich obecnych w zakłopotanie. Okazywana w ten sposób „gościnność” nie jest niczym innym, tylko obłudą. To nie jest ani uczciwe ani rzetelne.

Mów tylko wtedy, gdy mówisz szczerze. Niechże wasze słowo Tak oznacza Tak; wasze Nie, Nie. „Nie zapraszaj nikogo do siebie na posiłek, jeżeli nie masz w domu nic do jedzenia. Nie zapraszaj nikogo na nocleg, jeżeli nie traktujesz tego poważnie. Dotrzymuj słowa. Zwyczaje mogą być bardzo ładne, ale jeżeli robią z ciebie kłamcę, to czas je zmienić.

Chcemy, żeby dzieci wypowiadały się szczerze, czy jednak rodzice to robią, gdy z nimi rozmawiają? Czy zapowiadasz, że dostaną lanie a potem togo nie zrobisz? Czy mówisz coś, lecz nie czynisz tego, podobnie jak uczeni w Piśmie i Faryzeusze, o których mówi Jezus? Czy twoje Tak oznacza dla twego dziecka Tak, a twe Nie — Nie? A może jesteś raczej podobny do ojca, który powiedział synowi: „Dziś na pewno nie pójdziesz do kina i na tym koniec — chyba żeby ci mama pozwoliła”? Dotrzymuj słowa, jeżeli chcesz, aby dzieci ciebie szanowały! — Mat. 23:3.

Nie próbuj naśladować swego otoczenia światowego, gdyż ono jest wyszkolone w sztuce wynajdywania wymówek i wykrętów. Dotrzymuj słowa. Jeżeli spostrzegasz, że z przyczyn od ciebie niezależnych nie możesz dotrzymać słowa, to zaraz uprzedź odnośne osoby i podaj przyczynę. Niech twoje słowa będą szczere. W każdym wypadku dotrzymuj słowa. — 2 Kor. 6:4-7.