Nagrodzona wytrwałość

Chrześcijańscy kaznodzieje zachęcani są do wytrwałości: „Tak więc nie ustawajmy w czynieniu tego, co jest właściwe, bo w odpowiedniej porze będziemy żąć, gdy nie zaniechamy.” (Gal. 6:9, NW) Poniższe przeżycia, wyjęte z Rocznika świadków Jehowy (1962 r.) potwierdzają, że Bóg również pod tym względem okazuje się prawdziwym.

■ W ARGENTYNIE świadek Jehowy podczas pracy od domu do domu w pewnym mieszkaniu nikogo nie zastał. Zanotował więc je sobie i wielokrotnie tam powracał, lecz nigdy nikogo nie mógł zastać. Pewnego dnia udał się tam znowu, ale gdy nadszedł, ludzie mieli właśnie zamiar wychodzić. Wygłosił więc krótkie kazanie i stwierdził, że okazali zainteresowanie. Prosili, aby przyszedł ponownie następnego dnia. Poszedł więc i mógł zostawię książkę „Od raju utraconego do raju odzyskanego”, jako pomoc do studium Biblii. Działo się to dwa lata temu. Ludzie ci uczynili wielki postęp. Zaczęli rozmawiać z innymi o tym, czego się nauczyli, a w siedem miesięcy później sami brali już udział w chrześcijańskiej służbie kaznodziejskiej.

■ W głęboko religijnym mieście A. we FRANCJI pewien pełnoczasowy sługa Jehowy, przychodził pięć razy w różnych dniach do tych samych drzwi, zanim wreszcie zastał kobietę, która tak mocno zainteresowała się prawdą o Jehowie i Jego Królestwie, że już po dwóch miesiącach zaczęła o tym mówić z innymi.

■ Pewne małżeństwo w LUKSEMBURGU, które odnajęło dla świadków Jehowy Salę Królestwa na konwencję obwodową, było pod tak wielkim wrażeniem ich zachowania się, że zaczęło o tym mówić z innymi. Żona zaczęła nawet rozpowszechniać Biblie wśród swoich znajomych. Jednak usiłowania świadków Jehowy zaprowadzenia u tych ludzi regularnego studium biblijnego, przez wiele lat rozbijały się o wymówkę, że nie mają czasu. Pewnego dnia świadkowie dowiedzieli się, że to małżeństwo sprzedało swój interes (restaurację), więc na nowo podjęli próbę. Studium biblijne zostało rozpoczęte i ci ludzie czynią teraz szybkie postępy. Mąż, żona i najstarsza córka zaczęli aktywnie udzielać się w służbie kaznodziejskiej.

■ W KENII w Afryce pewien świadek Jehowy u drzwi wręczył dwa czasopisma objaśniające Biblię i umówił się na dalsze odwiedziny. Kiedy odwiedził tych ludzi ponownie, zapoczątkował studium biblijne, jednak potem dwanaście razy chodził tam daremnie, aż ich znowu zastał i mógł dalej kontynuować studium. To młode małżeństwo wkrótce zaczęło uczęszczać na zebrania zborowe i brało udział w chrześcijańskiej służbie kaznodziejskiej. Dwanaście miesięcy po odwiedzeniu ich po raz pierwszy, dali się ochrzcić. Są bardzo gorliwi, chociaż z powodu zmiany zajęcia męża, zostali przeniesieni w teren, w którym nie ma jeszcze zboru świadków Jehowy.