Pytania czytelników

• Dlaczego Saul dopytuje się w Księdze 1 Samuela 17:55, kim jest Dawid, jeżeli ten już przedtem był harfistą na dworze Saula, jak na to wskazuje 1 Samuela 16:23?

Różne przekłady Pisma świętego, jak „Biblia Gdańska”, „Biblia Tysiąclecia”, czy angielskie tłumaczenie pod nazwą „Pismo święte w Przekładzie Nowego Świata”, donoszą w szesnastym rozdziale Księgi 1 Samuela, że Dawid pozyskał upodobanie Saula oraz że Saul uczynił go swoim harfistą i giermkiem, noszącym za nim broń. Potem 1 Samuela 17:15 wskazuje, że Dawid wracał, aby paść trzody swego ojca, a później znowu powrócił do Saula i pokonał Goliata. Jak wynika z 1 Samuela 17:55-58, właśnie wtedy Saul jakoby nic nie wiedział o Dawidzie. Powstaje więc pytanie, jak to było możliwe.

Sprawozdanie zawarte w „Przekładzie Nowego Świata” oraz niektórych innych opiera się na hebrajskim tekście masoretycznym, ponieważ ten stanowił podstawę opracowania tych wersji. Trzeba jednak pamiętać, że tekst masoretyczny jest dość późny w porównaniu z takimi tłumaczeniami, jak grecka „Septuaginta”, która stanowi przekład o wiele starszego tekstu hebrajskiego na język grecki. A „Septuaginta”, którą zawierają na przykład pochodzące z czwartego stulecia greckie manuskrypty Watykański 1209 oraz Synaicki, daje nam nieco odmienny obraz tych wydarzeń; pewne wersety głównie powodujące tę trudność są pominięte. Innymi słowy, gdy czytamy sprawozdanie według „Septuaginty”, nie powstaje żaden problem, ponieważ tam się nie mówi, by Dawid wracał do pasterstwa. Toteż gdy Goliat pierwszy raz rzucił swe chełpliwe wyzwanie, obecny na miejscu Dawid zgłosił się ochotniczo do walki z olbrzymem. Saul znał młodocianego Dawida, lecz nie znał go jako wojownika. Wobec tego Dawid zapoznał króla ze swymi wyczynami: że będąc młodym pasterzem, w mocy Jehowy zabił lwa i niedźwiedzia. Potem, gdy Dawid szedł walczyć z olbrzymem, Saul nie miał potrzeby dopytywać się o tożsamość Dawida; wypytania takie w tłumaczeniu „Septuaginty” też wcale nie występują.

Powyższe okoliczności wydają się wskazywać, że coś się stało z tekstem masoretycznym, i możliwe, że właśnie stąd wynikły te pozorne trudności. Można się przekonać, że w pierwszym wydaniu „Przekładu Nowego Świata” zaznaczono w uwagach marginesowych te różnice w manuskryptach.