Pytania czytelników

● Dlaczego tekst 1 Kronik 2:13-15 mówi o siedmiu synach Jessego, podczas gdy księga 1 Samuelowa mówi o Dawidzie jako o ósmym?

Doniesienie biblijne z 1 Kronik 2:13-15 podaje, że „Jesse miał jako swego pierworodnego Elizaba, drugiego Abinadaba, trzeciego Szimeę, czwartego Netaneela, piątego Raddaja, szóstego Osema, siódmego Dawida”. Sprawozdanie z 1 Samuelowej 16:10, 11 brzmi natomiast: „Kazał Jesse przejść przed Samuelem siedmiu swoim synom, lecz Samuel oświadczył Jessemu: ‚Nie ich wybrał Jahwe.’ Samuel spytał się więc Jessego: ‚Czy to już wszyscy młodzieńcy?’ Odrzekł: ‚Pozostał jeszcze najmniejszy, lecz on pasie owce.’” W następnym rozdziale 1 Samuelowej, w wierszu 12, sprawozdanie donosi: „Dawid był synem Efratejczyka, tego, który pochodził z Betlejem judzkiego. Nazywał się on Jesse. Miał ośmiu synów.” — Brzmienie tekstów według BT.

Z powyższych doniesień zdaje się wynikać, że jeden ze synów przedstawionych Samuelowi nie żył dostatecznie długo, by się ożenić i mieć dzieci, wskutek czego w drugim rozdziale 1 Kronik, gdzie podany jest rodowód Jessego i innych, imię jego zostało pominięte. Dobrze jest przy tym pamiętać, że księga 1 Samuelowa została napisana przez Samuela oraz Gada i Natana, a skompletowano ją około roku 1077 p.n.e. Kroniki natomiast zostały zredagowane przez kapłana Ezdrasza około roku 460 p.n.e. Pisząc tekst 1 Kronik 2:13-15, Ezdrasz opuścił imię tego syna Jessego, który najwidoczniej zmarł bezdzietny.

● Co za „rzeka” wspomniana jest w Psalmie 72:8?

Psalm ten dotyczy rozległego, pokojowego panowania króla Salomona; między innymi znajdujemy w nim obietnicę: „Będzie panował od morza aż do morza, i od rzeki aż do kończyn ziemi.” — Ps. 72:8.

Jaką granicę wyznacza określenie „rzeka”, o tym się zorientujemy, gdy sobie przypomnimy obietnicę Jehowy daną Abrahamowi. Żył on niegdyś „po drugiej stronie” rzeki Eufrat i tam ojciec jego służył innym bogom. (Joz. 24:2, 15, BT) Kiedy jednak przybył do ziemi Kanaan, Bóg obiecał, że potomkowie jego posiądą tereny „od rzeki Egipskiej” na południowym skraju Kanaanu „aż do rzeki wielkiej, rzeki Eufrates”. (1 Mojż. 15:18) A więc Eufrat uważany był za jedną z granic Ziemi Obiecanej. (Porównaj z 2 Mojżeszową 23:31 i 5 Mojżeszową 11:24) Za panowania króla Salomona władza państwa izraelskiego rzeczywiście sięgała aż do Eufratu. — 2 Kron. 9:26.

Ciekawa jest okoliczność, że żydowskie Targumy, zawierające parafrazę, czyli opisowe tłumaczenie części Pism Hebrajskich na język aramejski, podają w Psalmie 72:8 „Eufrat” w miejsce „rzeki”.

W wypadku królów Izraela posiadanie poddanych od morza do morza i od rzeki Eufrat aż do krańców ziemi wskazywało na doprawdy rozległe panowanie. Większy Salomon, Jezus Chrystus, będzie sprawował władzę na obszarze całej ziemi, co stanowić będzie wspaniałe spełnienie tego proroczego psalmu.