Jonasz głosił w Niniwie

WEDŁUG sprawozdania biblijnego w dziewiątym stuleciu p.n.e. hebrajski prorok Jonasz przewędrował setki kilometrów do starożytnej stolicy Asyryjczyków, Niniwy, aby głosić wśród jej mieszkańców. W wyniku tej działalności „uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu”. Nawet król tamtejszy „oblókł się w wór”. Toteż „zobaczył Bóg czyny ich, że odwrócili się od swojej złej drogi. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą zapowiedział, że ześle na nich, i nie zesłał”. — Jonasza 3:1-10, BT.

Okazuje się, że Biblia nie jest jedynym źródłem poświadczającym obecność Jonasza w miejscu, gdzie w starożytności wznosiła się Niniwa. Dzieło „Encyclopaedia Britannica” w tomie 16 wydania z roku 1946 podaje na stronie 461: „Starożytna stolica państwa asyryjskiego leży na prawym brzegu rzeki Tygrys, naprzeciw dzisiejszego miasta Mosul. Widnieją tam dwa wielkie kopce, po prostu wzgórza, jedno zwane Kouyunjik, i drugie, na którym mieści się dziś grobowiec przypisywany prorokowi Jonaszowi (Nebi Yunus)”. Nazwa „Nebi Yunus” oznacza właśnie „grobowiec proroka Jonasza”.

Książka zatytułowana „Everyday Life in Ancient Times” (Życie codzienne w czasach starożytnych), wydana nakładem National Geographic Society, oraz książka niejakiego Jamesa Kelsa, pod tytułem: „Archaeology and Our Old Testament Contemporaries” (Odkrycia archeologiczne i ich starotestamentowe odpowiedniki), zawierają zdjęcia tego kopca i meczetu wybudowanego na jego zboczu. Doprawdy godna uwagi jest okoliczność, że przez tak długie stulecia ludność zamieszkująca tamte tereny czciła pamięć tego, który umożliwił dawnym mieszkańcom Niniwy uratowanie się od zagłady.