Co przeszkadza ustanowieniu pokoju na świecie?
1-8. Co stanowi jedną z głównych przeszkód w osiągnięciu pokoju na świecie? Jak ludzie poinformowani dają poznać, że zaczynają to sobie uświadamiać?
MIMO największych wysiłków ludzie jakoś nie potrafią ustanowić na świecie prawdziwego pokoju. Dlaczego?
2 Nie może tu zapanować rzeczywisty pokój, dopóki nie zostaną usunięte dwie bardzo istotne przeszkody.
3 Według świadectwa Biblii pierwszą z tych przeszkód jest ogólnoświatowy system religii fałszywej. Podobnie też różni ludzie dobrze zorientowani w sytuacji zaczynają uważać religię za taką przeszkodę.
4 Na przykład John Chamberlain, dziennikarz pracujący w redakcji agencji prasowej King Features Syndicate, ogłosił niedawno artykuł pod tytułem „Dzisiejszy kościół mącicielem świata”. Zwracał w nim uwagę na wtrącanie się kościołów do polityki — przy czym się posuwają nawet do popierania ruchów wywrotowych; pisał mianowicie:
5 „Jak na ironię największymi wrogami kształtującego się ducha powszechnego odprężenia [to jest unormowania napiętych stosunków między narodami] okazała się garstka funkcjonariuszy, którzy roszczą sobie pretensje, że występują w imieniu chrześcijaństwa. Najgorszym przeciwnikiem jest Światowa Rada Kościołów. Ale i Kościół rzymskokatolicki wydał spośród swych szeregów takich radykałów, których powinien się wyprzeć.” — The Daily Oklahoman z 8 sierpnia roku 1973.
6 Nawet prezydent Stanów Zjednoczonych w telewizyjnym przemówieniu do narodu wygłoszonym dnia 15 sierpnia roku 1973 dał do zrozumienia, że duchowieństwo wtrąca się do polityki i narusza prawo; oświadczył, iż w latach sześćdziesiątych naszego stulecia.
7 „pewne jednostki i grupy ludzi coraz usilniej domagały się przekazania prawa w ich ręce, twierdząc, że ich cele reprezentują wyższą moralność. Następnie ich postawę wychwalano w prasie, a nawet z niektórych naszych ambon, mając ją za dowód pojawienia się nowego idealizmu. Tym z nas, którzy obstawali przy dawnych kanonach, którzy przypominali o nadrzędnej wadze działania w ramach przepisów i w obrębie prawa, zarzucano poglądy reakcyjne.
8 „Ta sama postawa doprowadziła do gwałtownego nasilenia się fali przemocy i lęku, zamieszek ulicznych, zbrodniczych podpaleń i podkładania bomb, przy czym wszystko to dzieje się w imię pokoju oraz sprawiedliwości.”
9, 10. (a) Dlaczego religie świata popadły w niełaskę u Boga? Jakim narzędziem Bóg się posłuży do wytracenia tych religii? (b) Jakie stosunki panują obecnie między przywódcami religijnymi a władcami narodów rzekomo służących Bogu?
9 A przecież Biblia powiada, że prawdziwi słudzy Boży nie powinni się w ogóle wtrącać do polityki, lecz zachowywać wobec tych spraw całkowitą neutralność, natomiast powinni obwieszczać Królestwo Boże jako jedyną nadzieję świata. Tymczasem religie świata, zwłaszcza kościoły chrześcijaństwa, wręcz przeciwnie — mieszają się do polityki, włączają się do sporów pośród narodów i tym przynoszą ujmę Bogu. Dlatego nie cieszą się Jego łaską. Bóg przepowiedział, że je zniszczy. W jaki sposób?
10 Narzędziem Bożym do wykonania Jego wyroku będą żywioły polityczne, z którymi organizacje religijne — żeby użyć przenośni biblijnej — „uprawiały nierząd”. Jak dotąd, w większości tak zwanych „chrześcijańskich” narodów przywódcy religijni z zapałem „flirtują” z politykami, często też odgrywają wybitną rolę na różnych zgromadzeniach politycznych. Wprawdzie istnieją również antyreligijni władcy, nie należy się jednak spodziewać, by żywioły polityczne z własnej inicjatywy przystąpiły jednomyślnie do wytępienia religii fałszywej. Co więc skłoni je do takiego działania? Zwróćmy uwagę na to, jakie postępowanie Bóg ze swej strony obiecał przedsięwziąć przeciw religii światowej przyrównanej do wielkiej nierządnicy.
„BESTIA”
11. Wykaż, że w Biblii dzikie zwierzęta bywają użyte do przedstawienia rządów.
11 Bóg w swoim Słowie, w Biblii, nazywa wielkie organizacje polityczne świata mianem dzikiego zwierza czyli „bestii”. Wiemy o tym już chociażby z tego, co przed wiekami objawił przez proroka Daniela. Otóż Daniel ujrzał w widzeniu lwa, niedźwiedzia, panterę i jeszcze jedną przerażającą bestię z żelaznymi zębami. Anioł Boży wyjaśnił mu: „Te wielkie bestie w liczbie czterech — to czterech królów, którzy powstaną z ziemi”. Okazało się, że były to następujące mocarstwa: Babilon (będący wówczas aktualnie przy władzy), Medo-Persja, Grecja i Rzym. — Dan. 7:4-7, 17; zobacz też Daniela 8:3-8, 20, 21.
12. Co reprezentuje „Bestia” z Księgi Apokalipsy 13:1, 2?
12 Podobnie w księdze Apokalipsy (Objawienia) apostoł Jan opisuje wizję, w której ujrzał „Bestię” mającą siedem głów i dziesięć rogów. Zwierzę to, będąc tworem złożonym, przedstawia całą ogólnoświatową politykę, która w sposób zorganizowany sprawowała władzę nad ziemią za pośrednictwem siedmiu kolejnych mocarstw (Apok. 13:1, 2). Jak wskazuje Biblia, rzeczywistym jej władcą i bogiem jest Diabeł. — 2 Kor. 4:4; Mat. 4:8, 9.
„NIERZĄDNICA”
13. (a) Co jest „obrazem” tej „Bestii”? Kto ujeżdża ową „Bestię szkarłatną”? (b) Przeciw komu „Nierządnica” kieruje to dzikie zwierzę?
13 Utworzono również „obraz” tej symbolicznej „Bestii”, mianowicie międzynarodową organizację na rzecz pokoju i bezpieczeństwa, znaną obecnie pod nazwą Organizacji Narodów Zjednoczonych. W skład jej wchodzą główne potęgi polityczne ziemi, stanowiące wspomnianą polityczną „Bestię”, a jej „dziesięć rogów” przedstawia ogół objętych nią władców poszczególnych narodów. „Obraz” ten, nazwany także „Bestią szkarłatną”, dosiada „Nierządnica” — „Wielki Babilon”, ogólnoświatowe imperium religii fałszywej. W wizji pokazano, że ta „Nierządnica” prowadzi „Bestię” ku bezwzględnej walce przeciw „Barankowi”, Jezusowi Chrystusowi, i ziemskim sprawom jego Królestwa. Religia fałszywa istotnie odegrała ogromną rolę w podjudzaniu władców politycznych przeciw świadkom Jehowy, co ściągnęło na nich okrutne prześladowania. Właśnie ten olbrzymi wpływ „Babilonu Wielkiego” sprawia, że stanowi on swoiste religijne „imperium” górujące nad organizacją polityczną ziemi, o czym Biblia tak donosi: „A Niewiasta, którą widziałeś, jest to Wielkie Miasto, mające władzę królewską nad królami ziemi”. — Apok. 17:1-3, 5, 13, 14, 18.
14-16. W jaki sposób nadejdzie koniec „Babilonu Wielkiego”? Kto w rzeczywistości pobudzi „rogi” do działania?
14 W jaki sposób będzie położony kres całemu systemowi religii fałszywej? Biblia odpowiada: „A dziesięć rogów, które widziałeś [wszyscy władcy narodów] i Bestia [szkarłatna] — ci nienawidzić będą Nierządnicy i sprawią, że będzie spustoszona i naga, i będą jedli jej ciało, i spalą ją ogniem”. — Apok. 17:16.
15 Co skłoni ich wtedy do działania, skoro poprzednio nie podejmowali takich kroków, chociaż widzieli, jak kościoły mieszały się do spraw politycznych? Pobudzi ich sam Jehowa Bóg: „Bo Bóg natchnął ich serca, aby wykonali Jego zamysł i aby jeden zamysł wykonali; i dali Bestii królewską swą władzę, aż Boże słowa się spełnią”. — Apok. 17:17.
16 Zatem koniec religii fałszywej nastąpi z zaskakującą nagłością, podczas gdy ona sama będzie jeszcze mniemała: „Zasiadam jak królowa i nie jestem wdową, i z pewnością nie zaznam żałoby”. Ale Bóg powiada: „Dlatego w jednym dniu nadejdą jej plagi: śmierć i smutek, i głód; i będzie ogniem spalona, bo mocny jest Pan [Jehowa, NW] Bóg, który ją osądził”. — Apok. 18:7, 8.
USUNIĘCIE DRUGIEJ PRZESZKODY
17, 18. Co stanowi drugą z głównych przeszkód uniemożliwiających osiągnięcie pokoju na świecie? Dlaczego?
17 Co w takim razie jest drugą przeszkodą na drodze do pokoju światowego? Jest nią sama „Bestia”, obejmująca całą ziemię organizacja polityczna, która dominuje nad światem.
18 „Bestia” ma za sobą, prawdę powiedziawszy, bardzo niechlubną przeszłość. Dzieje jej wykazują znacznie więcej lat wojny niż pokoju. A nawet podczas okresów pokoju miliony ludzi zawsze żyły w ucisku lub niewoli. W dobie obecnej nacjonalizm stanowi dla pokoju światowego barierę praktycznie nie do pokonania. Dlatego Słowo Boże mówi nam, że tuż po ‚spaleniu’ religii fałszywej nastąpi całkowita zagłada „Bestii” i wszystkich jej popleczników.
19. Czy potęgi tego świata zginą w wojnie nuklearnej?
19 Czy tę zagładę sprowadzi wojna nuklearna i chemiczna? Dotychczas nagromadzono oręża tego rodzaju w ilości wystarczającej wręcz do wytępienia rodu ludzkiego. Biblia jednak wskazuje na inne rozwiązanie. Wyraźnie dowodzi, że cała „Bestia” jest zaangażowana w walkę przeciw Bogu i Jego Królestwu, którego władza spoczywa w rękach Chrystusa Jezusa. Chrystus zwycięży ją z nieba. Ta właśnie bitwa rozegra się w stadium rozwoju wydarzeń światowych określonym mianem Har-Magedonu, o czym czytamy: „I zgromadziły ich [królów ziemi] na miejsce, zwane po hebrajsku Har-Magedon”. — Apok. 16:14-16.
20, 21. (a) Dlaczego ludzie daremnie starają się oswoić bądź pokonać „Bestię”? (b) Opisz krótko bitwę Har-Magedonu.
20 Dlatego niechaj żadni reformatorzy nie sądzą, iż drogą protestów i demonstracji uda się im oswoić „Bestię”, uczynić ją ‚bestią pokojową’, która by zapewniła równe prawa ludzkie wszystkim mieszkańcom ziemi. Niech też rewolucjoniści nie mniemają, że przemocą, przez wojnę podjazdową bądź terror wyrwą „Bestii” kontrolę nad ziemią. Księga Apokalipsy w opisie Har-Magedonu wyjawia jedyny sposób, jakim „Bestia” może zostać pokonana:
21 „Ujrzałem Bestię i królów ziemi, i wojska ich zebrane po to, by stoczyć bój z Siedzącym na koniu i z Jego wojskiem. I pochwycono Bestię, a z nią fałszywego Proroka, co czynił wobec niej znaki, którymi zwiódł tych, co wzięli znamię Bestii i pokłon oddawali jej obrazowi. Oboje żywcem wrzuceni zostali do ognistego jeziora, gorejącego siarką. A inni zostali zabici mieczem Siedzącego na koniu, mieczem, który wyszedł z ust Jego, a wszystkie ptaki najadły się ciał ich do syta.” — Apok. 19:19-21.
22, 23. Co to jest „fałszywy Prorok”?
22 Siedzącego na koniu opisano wcześniej (w wersetach od 11 do 16) jako „Króla królów i Pana panów”. Któż inny poza „Barankiem”, Panem Jezusem Chrystusem, mógłby być tym, który zasiadając na koniu stacza bitwę „odpłaty Boga, suwerennego Pana”? (Apok. 19:15, New English Bible). Godna uwagi jest okoliczność, że razem z „Bestią” wspomniany jest „fałszywy Prorok”. Tworzy go niewątpliwie ta część składowa sił „Bestii”, która występuje w charakterze wyraziciela jej poglądów, czyli jako jej główny rzecznik. Okazuje się przy tym, że tenże „fałszywy Prorok” gorliwie szerzył propagandę na rzecz sporządzenia „obrazu Bestii”, któremu ludzkość miała oddawać cześć i od którego miała oczekiwać ogólnoświatowego pokoju oraz bezpieczeństwa.
23 Prorokiem tym jest jedna z głów „Bestii”; sam także jest „bestią”, jeśli na niego spojrzeć jako na odrębne mocarstwo światowe, takie jak w przeszłości Babilon, Medo-Persja, Grecja i Rzym. Przedstawiono go zresztą w postaci bestii ‚mającej dwa rogi’ (Apok. 13:11-15). Jest nim siódme z kolejnych mocarstw świata, mające właśnie dwa „rogi”, dwie oddzielne, ale zwykle współpracujące z sobą potęgi polityczne, a mianowicie: Wielka Brytania i Stany Zjednoczone.
HAR-MAGEDON NIE POTRWA DŁUGO
24, 25. (a) Jak się zachowają ziemscy słudzy Boży w Har-Magedonie? (b) Czy Har-Magedon będzie trwał długo?
24 Żadna część składowa systemu politycznego tego świata nie będzie wówczas na uboczu. Mimo to zniweczenie w Har-Magedonie całej siły militarnej wszystkich armii ziemi i wszelkiego ich wyposażenia nie zajmie wojskom niebiańskim pod wodzą Jezusa Chrystusa wiele czasu. Ziemski oręż oczywiście nie może dosięgnąć sił niebiańskich, chociaż może zagrozić tym mieszkańcom ziemi, którzy stoją po stronie zwierzchnictwa Bożego. Ziemscy słudzy Boży nie będą się jednak wdawać w walkę. Polegają całkowicie na niebiańskich zastępach Chrystusa, którym „Bestia”, chociaż zręczna i potężna, nie zdoła się wymknąć. Zostanie ‚pochwycona’ na gorącym uczynku, podczas ostatniego swego wystąpienia przeciw wiernym wielbicielom Jehowy Boga.
25 Jeżeli jeden anioł Boży mógł w ciągu zaledwie jednej nocy zgładzić 185 000 ludzi, najprzedniejszych żołnierzy i wodzów armii asyryjskiej, to ile czasu zabierze całym miriadom aniołów pod rozkazami Chrystusa unicestwienie sił zbrojnych tego świata, chociażby nawet ich liczebność sięgnęła dziesiątków milionów? — 2 Król. 19:35; 2 Kron. 32:21; Dan. 7:9, 10, 13, 14.
26. Co spotka „Bestię” i jej wojska?
26 Kiedy nadejdzie pora Har-Magedonu, Król królów wyda niebiańskim aniołom podporządkowanym jego dowództwu rozkaz zniszczenia wszystkich nieprzyjaciół Bożych. Skoro czynniki polityczne mają być „żywcem” wrzucone do symbolicznego „ognistego jeziora”, znaczy to, że spotka je zagłada, gdy będą wciąż jeszcze silnymi, funkcjonującymi instytucjami. Jakiż nieład, jakie zamieszanie powstanie w szeregach wrogów Bożych wskutek rozbicia ich organizacji! Ale wtedy się okaże, że już za późno na ucieczkę, a walka także nie będzie miała żadnych szans. Jezus Chrystus „mieczem, który wyszedł z ust Jego”, rozkaże ich stracić, jak czyni to dowódca wyposażony w odpowiednie pełnomocnictwa.
POZOSTAWIENI PRZY ŻYCIU
27. Czy Har-Magedon pozostawi ziemię niezamieszkaną?
27 Trzeba w tym miejscu zaznaczyć, że nigdzie w całym opisie nie wspomniano, jakoby wolą Bożą było literalne spalenie ziemi, na której świecki system polityczny panował przez stulecia i którą w dużym stopniu skaził oraz spustoszył. Proroctwa nie głoszą także, iż ziemia będzie obrócona w martwe, niezamieszkane pustkowie. Będą tacy, którzy pozostaną przy życiu. Skąd o tym wiemy?
28. Jak Jezus Chrystus wskazał, że będą ludzie, którzy przeżyją „wielki ucisk”?
28 Sam Jezus Chrystus, udzielając wskazówek dotyczących przetrwania, dał do zrozumienia, że będzie można się uratować; a wypowiedź swoją kończy słowami: „Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym”. — Łuk. 21:36.
29. Czy pozostaną przy życiu na ziemi niektórzy z pomazańców Bożych?
29 Dalszym potwierdzeniem tego jest fakt, że nie wszyscy mieli oddawać cześć „Bestii” lub jej „obrazowi”. Nacisk wywierany na każdego, by to uczynił, stanowi próbę wytrwałości dla duchowych braci Chrystusa, znajdujących się jeszcze na ziemi (Apok. 13:7-10). Udaremniają oni jednak wysiłki „Bestii” i stają się „zwycięzcami”, choć bez starcia zbrojnego ze światem. — Jana 16:33; Apok. 2:7, 17, 26.
30, 31. Wykaż, że na ziemi będą jeszcze inni pozostawieni przy życiu.
30 Biblia niedwuznacznie wskazuje, że oprócz tych duchowych braci Chrystusa ożywionych nadzieją niebiańską są jeszcze inni ludzie, którzy nie oddadzą czci „Bestii”. Stanowią oni opisaną w Księdze Apokalipsy 7:9-17 (NW) „wielką rzeszę” osób, o których wyraźnie powiedziano, że „wychodzą z wielkiego ucisku” i że Bóg „rozpostrze nad nimi swój namiot”, to znaczy ochronę, a Jego Baranek ‚poprowadzi je do źródeł wód życia’. Nie należą jednak do „nowego stworzenia”, które składa się na „Izrael Boży” (Gal. 6:15, 16). Apostoł Jan ujrzał ich pojawienie się na scenie już po obejrzeniu pieczętowania 144 000 członków Izraela duchowego.
31 Ludzi tych przedstawiono także jako „owce”, które wyświadczają dobro duchowym braciom Chrystusa podczas Jego obecności po objęciu władzy Królestwa. Skierowano do nich zaproszenie: „Weźcie w posiadanie królestwo przygotowane wam od założenia świata”. — Mat. 25:34.
32. Jaki będzie ostateczny wynik Har-Magedonu?
32 Zatem ziemia nie będzie próżna, opustoszała, niezamieszkana. Bóg po prostu oczyści naszą planetę z tych, którzy ją plugawią i rujnują (Apok. 11:18). Unicestwi swoich nieprzyjaciół. Wszyscy pozostawieni przy życiu będą świadkami pohańbienia przeciwników Bożych i będą Go wychwalać za prawość, sprawiedliwość i miłosierdzie. — Ps. 145:9-21.
(TK-2)