Co miały znaczyć słowa mędrca?

W KSIĘDZE biblijnej noszącej nazwę Koheleta mądry król Salomon wskazał na pewne niekończące się cykle zjawisk związanych z Ziemią. Pokolenia następują jedno po drugim. Słońce wschodzi i zachodzi. Wichry wciąż wieją z różnych kierunków. Rzeki i strumienie wpadają do morza, ale nigdy go nie przepełniają. — Kohel. 1:4-7.

Potem ów mędrzec napisał: „Nie zdoła człowiek wyrazić wszystkiego słowami. Nie nasyci się oko patrzeniem ani ucho napełni słuchaniem. To, co było, jest tym, co będzie, a to, co się stało, jest tym, co znowu się stanie, więc nic zgoła nowego nie ma pod słońcem. Jeśli jest coś, o czym by się rzekło: ‛Patrz, to coś nowego’ — to już to było w czasach, które były przed nami. Nie ma pamięci o tych, co dawniej żyli, ani też o tych, co będą kiedyś żyli, nie będzie wspomnienia u tych, co będą potem”. — Kohel. 1:8-11.

Wypowiadając powyższą uwagę, król Salomon najwidoczniej miał na myśli niekończące się powtarzanie różnych zjawisk. Istnieje tyle powracających zdarzeń, że gdyby człowiek spróbował opisać je wszystkie, bardzo by się tym znużył. Wprost zabrakłoby mu słów.

Powtarzanie się takich cyklów może sprawić u człowieka, że zmysły wzroku i słuchu przestaną się tym zadowalać i zapragną jakiejś odmiany, czegoś nowego. A jednak w cyklach przyrodniczych i wydarzeniach codziennego życia naprawdę nie ma nic nowego. Pokolenia, które żyły na długo przed nami, obserwowały te same cykle przyrody. W stosunkach międzyludzkich również to samo powtarza się od wieków. Raz zaznaczał się postęp, potem nawrót do poprzedniego stanu, dochodziło do rozczarowania, ucisku, przekupstwa i rewolucji, a później do jeszcze większego ucisku i przekupstwa. Ludzie miewali te same nadzieje, pragnienia i ambicje. Kiedy umierali, następne pokolenia zapominały o nich. Nawet pamięć o jednostkach, które kiedyś zdobyły rozgłos, zacierała się z czasem u żyjących i bywała usuwana w cień przez aktualnie zażywających sławy.

Na co nam się przydaje ta informacja? Może nas ona uchronić przed przykładaniem zbyt wielkiej wagi do celów materialistycznych, w których nie ma miejsca na myśl o Stwórcy. Wszelkie ziemskie osiągnięcia są jedynie chwilowe. Zamiast więc czynić je główną treścią swego życia, o wiele lepiej jest cieszyć się owocami wykonanej pracy i wyrabiać sobie dobre imię u Boga, który może nas przywrócić do życia i zapewnić wieczną, szczęśliwą przyszłość. — Kohel. 3:22.