Pochodzenie „Bożego Narodzenia”
OKREŚLENIE „Boże Narodzenie” w rozumieniu zwolenników dogmatu o trójcy odnosi się do Chrystusa. Ma to wywoływać wrażenie, że oznacza święto chrześcijańskie. Według powszechnego mniemania chodzi tu o rocznicę urodzin Jezusa Chrystusa, które miały przypaść na dzień 25 grudnia.
Sprawozdanie biblijne wyklucza jednak porę zimową. W czasie narodzin Jezusa pasterze przebywali jeszcze pod gołym niebem, pilnując w nocy swych stad (Łuk. 2:8). Warunki te nie odpowiadają nocom grudniowym, kiedy to w okolicach Betlejem często występują mrozy. Z chwilą rozpoczęcia się w końcu października pory deszczowej pasterze zaprzestają tej metody wypasu.
Jak więc doszło do tego, że w dniu 25 grudnia zaczęto obchodzić rzekome narodziny Chrystusa? Co należy sądzić o różnych zwyczajach związanych z „Bożym Narodzeniem”? Czy są pochodzenia chrześcijańskiego? Weźmy pod uwagę, co na ten temat powiedziano w różnych podręcznikach.
DLACZEGO 25 GRUDNIA?
„Członkowie pierwotnego Kościoła wywodzili się spośród pogan, toteż przez ustanowienie święta w tym czasie można było skoncentrować uwagę i zapał nowo nawróconych na święcie chrześcijańskim”. — Funk and Wagnalls Standard Dictionary of Folklore, Mythology, and Legend, tom 1, strona 229.
CZY NAPRAWDĘ TO ŚWIĘTO JEST CHRZEŚCIJAŃSKIE?
„W pierwszych stuleciach Kościół chrześcijański nie obchodził tego święta (...). Ponieważ nie znano dnia narodzin Chrystusa, w V wieku Kościół Zachodni nakazał świętować je pod koniec Saturnalii, w dniu, kiedy w kulcie Mitry obchodzono narodziny słońca. U plemion germańskich i celtyckich zimowe przesilenie dnia z nocą uważano za ważną chwilę w roku i dla uczczenia powrotu słońca obchodzono huczne święto Jule, które podobnie jak inne obrzędy pogańskie zostało włączone w Boże Narodzenie”. — The Encyclopedia Americana, wydanie z roku 1959, tom 6, strona 622.
„Większość zwyczajów związanych teraz z Bożym Narodzeniem początkowo nie wchodziła w skład tego święta, ale raczej należała do przedchrześcijańskich i niechrześcijańskich obrzędów, które akceptował Kościół chrześcijański. Rzymskie święto Saturnalii, obchodzone w połowie grudnia, wywarło wpływ na ukształtowanie się licznych wesołych praktyk towarzyszących Bożemu Narodzeniu. Przejęto z niego na przykład wystawne ucztowanie, obdarowywanie się prezentami i palenie świec”. — The Encyclopedia Americana, wydanie z roku 1959, tom 6, strona 622.
„Zwyczaj ozdabiania domów i kościołów zielenią sięga czasów starożytnych. Rzymianie wymieniali między sobą na szczęście zielone gałązki drzew w dniu styczniowych kalend (pierwszego dnia)”. (The World Book Encyclopedia, 1973, tom 3, strona 415). Na temat angielskiej kolędy zatytułowanej „Holly and the Ivy” („Ostrokrzew i bluszcz”) podano w dziele Funk and Wagnalls Standard Dictionary of Folklore, Mythology, and Legend: „Reprezentuje ona szereg kolęd, w których ostrokrzew i bluszcz zachowały przedchrześcijańską symbolikę pierwiastka męskiego i żeńskiego”.
CZY CHRZEŚCIJANIE MAJĄ OBCHODZIĆ „BOŻE NARODZENIE”?
„W łonie Kościoła krytykowano ów zwyczaj na tej podstawie, że przypomina rytuały pogańskiego kultu słońca (Ormianie nazywali członków Kościoła rzymskiego bałwochwalcami z powodu skojarzenia Bożego Narodzenia z dniem narodzin słońca), i nie dawniej jak w roku 1644, w okresie przewagi purytanów, parlament angielski zakazał obchodzenia tego święta”. — Funk and Wagnalls Standard Dictionary of Folklore, Mythology, and Legend, tom 1, strona 229.
W Biblii zadano pytanie: „Co ma wspólnego sprawiedliwość z nieprawością albo jakaż społeczność między światłością a ciemnością?” (2 Kor. 6:14, NP). Nie mają z sobą nic wspólnego. A czy obchodzenie „Bożego Narodzenia” nie jest usiłowaniem sprzęgnięcia starożytnego pogaństwa z Chrystusem?