Bóg miłości nienawidzi rozwodów

„Strzeżcie ducha swego, a z żoną młodości swojej się zdradliwie nie obchodźcie; bo on [Jehowa] ma w nienawiści opuszczenie żony” (Malach. 2:15, 16, Biblia gdańska).

1, 2. (a) Jakiego karygodnego postępku dopuścił się niedawno ktoś, kto poprzednio nawet był starszym? (b) Jakiej tendencji ma przeciwdziałać przedstawiany tu materiał?

W MAŁŻEŃSTWIE pewnego mężczyzny, który przez wiele lat nawet usługiwał zborowi chrześcijańskiemu w charakterze starszego, pojawiły się kłopoty. Dopuścił się cudzołóstwa ze świecką kobietą, myśląc sobie, że żona rozwiedzie się z nim i wtedy będzie mógł poślubić jakąś osobę z grona współwyznawców. Ku jego zdumieniu żona była gotowa mu przebaczyć i na nowo się pogodzić. On jednak był zdecydowany od niej odejść; uzyskał prawny rozwód, a po jego ostatecznym zatwierdzeniu ożenił się z inną kobietą. Kiedy już było tak daleko, został niestety wykluczony z chrześcijańskiej społeczności Świadków Jehowy.

² Jakże chętnie byśmy przy tym zaznaczyli, iż wśród tych, którzy się mają za ludzi oddanych Jehowie, taki szokujący postępek zdarza się tylko wyjątkowo rzadko! Okazuje się jednak, że jest inaczej. W rzeczywistości coraz więcej przemawia za tym, że niektórzy — zamiast obstawać przy zasadach biblijnych, zwracać się do Jehowy Boga w modlitwie, szukać rad w Jego Słowie i zabiegać o pomoc nadzorców w zborze — wolą samolubnie uganiać się za przyjemnościami lub wypatrują możliwie łatwego wyjścia z problemów małżeńskich. Mamy nadzieję, iż argumenty dalej przedstawione pomogą wszystkim oddanym chrześcijanom ująć pod tym względem swe myśli w karby oraz skłonią do zastanowienia tych, którzy ewentualnie brali już pod uwagę jakieś samolubne poczynania.

3. Jaki stosunek do rozwodów zapanował w świecie?

³ Chociaż jest to tendencja nader żałosna i godna ubolewania, w gruncie rzeczy nie powinna być dla nas zaskoczeniem, jeśli uwzględnić, co się dzieje wokół nas w dzisiejszym świecie. Nie ulega kwestii, że coraz więcej małżeństw się rozwodzi. W takich krajach, jak Stany Zjednoczone i Związek Radziecki, co trzecie małżeństwo kończy się rozwodem, a w niektórych jeden rozwód przypada nawet na każde dwa zawarte związki małżeńskie. Są państwa, gdzie na życzenie udziela się rozwodów bez orzekania o winie, i to niewątpliwie również przyczynia się do wzrostu ich liczby. Byłaby ona zresztą jeszcze o wiele większa, gdyby nie fakt, że coraz więcej mężczyzn i kobiet mieszka ze sobą bez dobrodziejstw zalegalizowanego małżeństwa. Doniesienia wskazują na przykład, że w samej Brazylii przeszło 4 miliony par żyje bez ślubu.

JAK JEHOWA ZAPATRUJE SIĘ NA ROZWÓD

4, 5. (a) Jak Jehowa Bóg zapatruje się na zdradzieckie rozwody? (b) Jak na temat rozwodów wypowiedział się Jezus?

⁴ Jaka jest postawa Jehowy Boga wobec rozwodów? Czy przymyka na nie oczy, jak to robi tylu duchownych nominalnego chrześcijaństwa? Bynajmniej! W księdze Malachiasza 2:15, 16 czytamy: „Strzeżcie ducha swego, a z żoną młodości swojej się zdradliwie nie obchodźcie; bo on ma w nienawiści opuszczenie żony, mówi Pan, Bóg Izraelski (...); a tak strzeżcie ducha waszego, a nie obchodźcie się zdradliwie” (Bg). Podobny pogląd wyraził Jezus Chrystus. Kiedy ówcześni przywódcy religijni zadali mu pytanie co do słuszności rozwodów, odpowiedział: „Czy nie czytaliście, że Ten, który ich stworzył, od początku uczynił ich w rodzaju męskim i żeńskim, i powiedział: ‛Z tej racji mężczyzna opuści ojca i matkę, a przylgnie do żony, i oboje będą jednym ciałem’? A tak nie są już dłużej dwoma, lecz jednym ciałem. Zatem co Bóg wprzągł we wspólne jarzmo, tego człowiek niech nie rozłącza” (Mat. 19:4-6).

⁵ Usłyszawszy taką odpowiedź, faryzeusze zapytali: „Dlaczego więc Mojżesz przepisał danie jej świadectwa rozstania i odprawienie jej przez rozwód?” Jezus odparł: „Mojżesz przez wzgląd na zatwardziałość waszych serc zezwolił wam na rozwodzenie się z żonami, lecz z początku tak nie było. Powiadam wam, że kto się rozwodzi z żoną, jeśli nie z przyczyny rozpusty, i żeni się z inną, popełnia cudzołóstwo” (Mat. 19:7-9). Czego dowiadujemy się z tych wersetów? — Ani Bóg Jehowa, ani Jego Syn, Jezus Chrystus, nie traktują lekko pogwałcenia ustaw Bożych co do małżeństwa i rozwodu. Rozwód to rozerwanie czegoś, co Bóg połączył w jedną całość. W Jego oczach małżeństwo jest związkiem zawartym na całe życie.

6. Jak w Prawie Mojżeszowym potraktowano cudzołóstwo?

⁶ Dlatego też w siódmym z Dziesięciorga Przykazań powiedziano: „Nie wolno ci popełniać cudzołóstwa” (Wyjścia 20:14). Co więcej, Prawo Mojżeszowe wymagało, żeby Izraelici ukamienowali każdego, kto by się dopuścił cudzołóstwa z żoną innego mężczyzny, a także samą cudzołożnicę (Kapł. 20:10). Bardzo słusznie również apostoł Paweł ostrzega w Liście do Hebrajczyków 13:4, że sam Jehowa Bóg osądzi uprawiających cudzołóstwo i wszelką rozpustę.

7. Dlaczego cudzołóstwo jest czynem jeszcze bardziej haniebnym niż rozpusta?

⁷ Ściśle rzecz biorąc cudzołóstwo jest jeszcze poważniejszym występkiem niż rozpusta, definiowana w słownikach jako stosunki płciowe między osobami nie połączonymi węzłem małżeńskim. W wypadku cudzołóstwa w grę wchodzi dodatkowy czynnik, mianowicie skalanie łoża małżeńskiego, złamanie słowa danego przy ślubie. Czyn taki równa się więc wiarołomstwu, sprzeniewierzeniu, jest zdradą.

DLACZEGO JEHOWA NIENAWIDZI ROZWODÓW

8, 9. (a) W czym tkwi jedna z przyczyn, dla których Bóg nienawidzi zdradzieckich rozwodów? (b) Z jakiego jeszcze powodu zajmuje On takie stanowisko?

⁸ Jehowa Bóg nienawidzi rozwodów, które nie mają podstaw biblijnych, ponieważ są one przede wszystkim grzechem przeciwko Niemu. Z uzasadnionych przyczyn interesuje Go instytucja małżeństwa i dlatego każdy, kto w tym zakresie sprzeciwia się Jego woli, w gruncie rzeczy występuje przeciw Bogu. O tym, że cudzołóstwo jest grzechem wobec Jehowy, świadczą choćby słowa Józefa wypowiedziane do żony Potifara, kiedy próbowała go skłonić, aby został jej kochankiem: „Jakże (...) miałbym popełnić tak wielkie zło i w rzeczy samej zgrzeszyć przeciwko Bogu?” (Rodz. 39:9). A co wyznał Jehowie król Dawid, zdjęty skruchą za grzech cudzołóstwa z żoną Uriasza? „Przeciwko tobie samemu zgrzeszyłem i uczyniłem to, co złe w oczach twoich” (Ps. 51:6, Nowy Przekład).a

⁹ Inna przyczyna, dla której Jehowa Bóg nienawidzi rozwodów, tkwi w fakcie, że obstaje On przy rzetelności, prowadzeniu czystej gry. Na przykład w Liście Jakuba 5:1-6 znajdujemy Jego zdecydowane potępienie bogaczy, którzy ciemiężą swoich pracowników. A rozwód pozbawiony podstaw biblijnych prawie zawsze łączy się ze zdradzieckim potraktowaniem partnera małżeńskiego, jak oświadczył Bóg za pośrednictwem proroka Malachiasza. Wyrządza krzywdę stronie niewinnej. Jehowa Bóg wielokrotnie oznajmiał w Prawie Mojżeszowym, że broni uciśnionych wdów i dzieci nie mających ojca oraz że ukarze tych, którzy ich oszukują. Tak samo osądzi tych, którzy się uciekają do różnych prawniczych wybiegów, żeby pozbyć się współmałżonka i móc poślubić kogoś innego (Powt. Pr. 10:17, 18; 27:19).

10. Dlaczego cudzołożnika można nazwać hedonistą?

¹⁰ Można chyba słusznie powiedzieć, że cudzołożnik staje się w gruncie rzeczy hedonistą. Dlaczego? Otóż hedonista to ktoś, kto żyje przede wszystkim dla przyjemności i zaspokajania samolubnych zachcianek. Nawet ten, kto pali tytoń, chociaż dobrze wie o jego szkodliwości, jest właściwie hedonistą (Łuk. 8:14; Tyt. 3:3, Kingdom Interlinear Translation). Toteż istotnie do hedonistów trzeba zaliczyć ludzi, którzy ponad obowiązek podobania się Jehowie Bogu stawiają przyjemności, na jakie liczą, starając się o rozwód i nowe małżeństwo z kim innym. Naprawdę polubili oni raczej rozrywki niż Boga (2 Tym. 3:1, 2, 4).

11. Przeciw komu poza Bogiem i współmałżonkiem grzeszy rozwodzący się cudzołożnik?

¹¹ Prócz tego, że rozwodzący się cudzołożnik grzeszy przeciwko Jehowie Bogu i swojemu współmałżonkowi, popełnia on również grzech przeciw zborowi, z którym jest związany, ponieważ swoim postępowaniem podrywa jego dobre imię. Grzeszy także przeciw poszczególnym członkom zboru, dając im zły przykład. I tak w jednym ze zborów na terenie Nowego Jorku pewna dość szeroko znana niewiasta puściła się na tę błędną drogę, co wkrótce potem ośmieliło dwie młodsze kobiety do pójścia w jej ślady. Nie na próżno apostoł Paweł ostrzega przed gorszeniem drugich (Filip. 1:9, 10).

12. Jakie wnikliwe pytania powinien sobie zadać żonaty chrześcijanin i zamężna chrześcijanka?

¹² Biblia zatem wyraźnie wskazuje, jak Jehowa Bóg i Jezus Chrystus zapatrują się na rozwody. Nienawidzą ich! A ty, czytelniku, jak się zapatrujesz na tę sprawę? Co sądzisz o świętej instytucji małżeństwa? Czy tak ją traktujesz, jak Bóg, czy raczej na wzór całego świata dopuściłeś do tego, by wywarł na ciebie wpływ złośliwy burzyciel szczęścia małżeńskiego, Szatan Diabeł? Czy jesteś gotów usprawiedliwiać tych, którzy pogwałcili prawa Boże dotyczące małżeństwa, cudzołóstwa i rozwodu? Czy należysz do tych, co lubią flirtować z osobami odmiennej płci i przez to igrają z niemoralnością? (Mat. 5:28; 15:19). Czy w tych sprawach strzeżesz swego serca, czy przeciwnie, puszczasz wodze wyobraźni i z przyjemnością udajesz się w niej na niedozwolony teren? (Prz. 4:23).

13. Dlaczego rozwodzenie się prawie zawsze idzie w parze z cudzołóstwem?

¹³ Prawie zawsze rozwód idzie w parze z cudzołóstwem. A tam, gdzie można legalnie rozwieść się bez cudzołóstwa już popełnionego przez któregokolwiek ze współmałżonków, nawet strona niewinna jest mocno ‛wystawiona na cudzołóstwo’ (Mat. 5:32). Nie ulega jednak wątpliwości, że ten, kto je popełni, nie będzie mógł mieć czystego sumienia wobec Jehowy Boga. Jakże mogłoby być inaczej, skoro u podłoża takiego czynu leży fałsz, jak czytamy w Księdze Hioba (Joba) 24:15: „Oko cudzołożnika czeka na zmierzch, myśli on: nie dostrzeże mnie żadne oko, i na twarz kładzie zasłonę” (NP). Jak podstępnym potrafi się stać człowiek ze względu na cudzołóstwo ukazuje chociażby przykład podany na początku niniejszego artykułu.

14. Dlaczego słowa z Psalmu 36:2-5 pasują do cudzołożącego dla rozwodu?

¹⁴ Usiłowania, aby przez cudzołóstwo uzyskać rozwód, pomogą nam ujrzeć we właściwym świetle słowa Dawida z Psalmu 36:2-5: „Nieprawość mówi do bezbożnika w głębi jego serca; bojaźni Boga nie ma przed jego oczyma. Bo jego własne oczy zbyt mu schlebiają, by znaleźć swą winę i ją znienawidzić. Słowa jego ust to nieprawość i podstęp, zaniechał mądrości i czynienia dobrze. Na swoim łożu zamyśla nieprawość, wkracza na niedobrą drogę, nie stroni od złego” (Biblia Tysiąclecia). Jakże trafnie pasuje ten opis do osobnika, który cudzołoży, aby mieć podstawę do rozwodu!

15. Jakie zasady biblijne powinni poważnie przemyśleć ci, którzy cudzołożnie się rozwodzą, aby na nowo się z kimś pobrać?

¹⁵ Zdarzyło się już parę razy, że ktoś popełnił cudzołóstwo, przeprowadził rozwód, a potem wstąpił w nowy związek małżeński i został wykluczony, ale gdzieś po roku wrócił do zboru. Zapewne starsi rozpatrujący dane sprawy oparli swoje orzeczenie na tym, co w Słowie Bożym napisano o okazywaniu miłosierdzia. Prawda, że Jehowa Bóg jest miłosierny i tacy też muszą być starsi. Jednakże każdemu mężczyźnie i każdej kobiecie, którzy chytrze obmyślili takie działanie, aby się pobrać, można śmiało powiedzieć, że choćby starsi przyjęli ich z powrotem, sprawa bynajmniej się na tym nie kończy. Starsi podejmują decyzje, mając za podstawę widoczne na zewnątrz przejawy skruchy, ale nie są w stanie dokładnie wyczytać, co się mieści w czyimś sercu. Ponieważ nie potrafią sądzić na podstawie pobudek, mogą przyjąć do zboru takie nowo skojarzone małżeństwo. Ale niech ci dwoje nie zapominają słów Pawła, że „rozpustników i cudzołożników osądzi Bóg” (Hebr. 13:4). Ostateczny wyrok we wszystkich tego typu wypadkach zależy od Jehowy Boga, który zna wszelkie okoliczności. Jak podaje Księga Jeremiasza 17:9, 10, żadne serce nie ma dla Niego tajemnic. Zna motywy i umie rozszyfrować każdy podstęp, każde złośliwe knowania ze strony osób, które naruszają Jego prawo małżeńskie. „Wszystko jest odsłonięte i zupełnie odkryte dla oczu Tego, któremu mamy zdać sprawę”. Z pewnością powinniśmy się choć przez chwilę zastanowić nad takimi wersetami (Hebr. 4:13).

16. Dlaczego niewinny współmałżonek może zechcieć nie rozwodzić się z winowajcą?

¹⁶ Trzeba jeszcze zaznaczyć, że prawo Boże nie wymaga, by niewinny partner małżeński starał się o rozwód. Pewne okoliczności mogą przemawiać za tym, że postąpi szlachetnie, jeśli przebaczy winnemu, zwłaszcza gdy ten się upokorzy i okaże szczerą skruchę. Owszem, niewierność współmałżonka, a więc fakt, że gdzie indziej szukał przyjemności i zadowolenia, bywa dość poniżającym przeżyciem. Ale wiele kochających żon i matek umiało dla dobra dzieci pogodzić się z samolubnym bądź nawet niewiernym mężem.

PRZYCZYNY I ŚRODKI ZARADCZE

17. Co może być jednym z powodów, dla których ten i ów ośmielił się cudzołożyć, aby się rozwieść oraz zawrzeć inny związek małżeński?

¹⁷ Dlaczego niektórzy załamują się w próbie prawości, jaką jest wierność wobec przymierza małżeńskiego? Powodów na pewno jest wiele. Czyżby jeden z nich tkwił w tym, że chrześcijańscy świadkowie Boga Jehowy nie boją się wiecznych mąk, ponieważ wiedzą, iż nie ma niczego takiego, jak ogniste piekło? Luterański pastor powiedział kiedyś młodemu Świadkowi, że gdyby nie wierzył w piekło gorejące ogniem, pozwoliłby sobie na wszelkiego rodzaju występki. Takiego samego zdania niewątpliwie jest spora część zwolenników nominalnego chrześcijaństwa. Będąc jednak prawdziwymi chrześcijanami, czujemy się wolni od strachu przed wiecznymi mękami, ale nie chcemy brać „tej wolności jako zachęty do hołdowania ciału”, prawda? (Gal. 5:13, BT).

18. Jakie warunki zmuszają chrześcijan do tego, by stale strzec swoich myśli i swego zachowania wobec osób płci odmiennej?

¹⁸ W dobie obecnej świat wręcz szaleje na punkcie seksu. Stosunki pozamałżeńskie są na porządku dziennym. Nie ulega też wątpliwości, że ogólnie panuje coraz większa nieprawość (Mat. 24:12). Chrześcijanie i chrześcijanki są wystawieni na pokusy chociażby w miejscu pracy, gdzie otaczają ich ludzie fizycznie może nawet atrakcyjni, ale nie kierujący się bynajmniej zasadami biblijnymi. Trzeba się więc wciąż pilnować, trzymać w cuglach, a kontakty z osobami odmiennej płci, poza własnym partnerem małżeńskim, ograniczać do płaszczyzny oficjalnej. Należy także mieć się na baczności przed wpływem środków przekazu — gazet, czasopism, filmów na małym i wielkim ekranie. Nie zapraszajmy do swoich domów za pośrednictwem telewizji osobników nierządnych, cudzołożnych i tym podobnych. Nie powinniśmy też zapominać, że zbytnie pobłażanie sobie w jedzeniu i piciu potrafi u człowieka wzmóc pobudliwość, zwłaszcza u mężczyzny. Dbajmy o panowanie nad sobą we wszystkich dziedzinach życia! „Miejcie w nienawiści zło”. „Miejcie wstręt do tego, co niegodziwe” (Ps. 97:10; Rzym. 12:9).

19. Jak powinni zapatrywać się na te sprawy ci, których małżeństwa pozostawiają coś do życzenia?

¹⁹ Mogło również się zdarzyć, że niektóre pary małżeńskie nie najmądrzej się dobrały. Ludzie ci dopiero później doszli do przekonania, że nie pasują do siebie tak, jak sobie to wyobrażali, albo też spotkało ich rozczarowanie w bardziej intymnych sprawach małżeńskich. W takiej sytuacji trzeba po prostu jak najlepiej spożytkować istniejący stan rzeczy, okazując w ten sposób szacunek wobec postanowień Jehowy i broniąc ich słuszności. Biblia z uznaniem wypowiada się o tym, „kto dotrzyma, choć przysiągł ze swoim uszczerbkiem” (Ps. 15:4, BT). Krótko mówiąc chodzi o to, żeby umieć się pogodzić z kolcami u róży. Warto w tym miejscu wspomnieć jednego ze starszych, który był szeroko znany i bardzo lubiany przez licznych braci i siostry. Ożenił się, zanim został Świadkiem Jehowy, a jego niewierząca żona robiła wszystko, co mogła, żeby mu uprzykrzyć życie. Pewnego razu, specjalnie o to zapytany, odpowiedział: „Ona zrobiła ze mnie mężczyznę”. Aby ją znosić, musiał się nauczyć wielkoduszności i bezwzględnego panowania nad sobą. Zadowolenie dawała mu świadomość, że wprowadza w czyn radę apostoła Pawła (1 Kor. 7:12-16).

20. Jakie okoliczności nieraz przyczyniają się do tego, że ktoś przez cudzołóstwo stara się doprowadzić do rozwodu?

²⁰ Wydaje się przy tym czasami, że można było uniknąć rozwodu na podstawie cudzołóstwa, gdyby „niewinny” współmałżonek potrafił lepiej się wczuć w położenie partnera, przejawiał więcej mądrości, przywiązania i wyrozumiałości. Niekiedy żona stopniowo zwraca coraz mniej uwagi na to, by pociągać męża pod względem fizycznym, umysłowym, emocjonalnym, estetycznym i duchowym. Może go to skłonić do szukania gdzie indziej zadowolenia w tych dziedzinach. Zdarzyło się, iż żona pewnego sługi pełnoczasowego zupełnie straciła ochotę do spełniania powinności małżeńskich, a on odbił to sobie potem u jej siostry. Oczywiście bez względu na okoliczność, w jakiej mierze żona by zawiodła pod tym względem, absolutnie nie można usprawiedliwiać cudzołóstwa jej męża.

21. (a) Jakie więc szkody powstają, gdy ktoś wiarołomnie dąży do rozwodu? (b) Co jednak można w związku z tą sprawą powiedzieć o całej społeczności Świadków Jehowy?

²¹ Doprawdy, Bóg miłości nie bez powodu nienawidzi rozwodów. Zdradzieckie rozejście się jest grzechem przeciwko Bogu, przeciw współmałżonkowi, przeciw zborowi chrześcijańskiemu, z którym dany człowiek jest związany, i przeciw poszczególnym osobom w tym zborze, ponieważ taki postępek łatwo może część z nich zgorszyć. Ale jak to dobrze, że Świadkowie Jehowy w ogólności nie są skłonni do rozwodów! Znani są jako lud, który szczerze stara się stosować w praktyce rady Boże dotyczące małżeństwa. Są dzięki temu szczęśliwsi. A inni często dostrzegają, że ich małżeństwa są trwałe i szczęśliwe, co już niejednego przyciągnęło do prawdy.

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 10]

Rozwód przeciwny zasadom biblijnym jest grzechem

wobec Jehowy

wobec współmałżonka

wobec zboru

wobec poszczególnych osób