Rodzina podobająca się Jehowie

„Żony, podporządkowujcie się mężom (...). Mężowie, wciąż miłujcie żony (...). Dzieci, bądźcie we wszystkim posłuszne rodzicom, bo to jest bardzo miłe w Panu” (Kol. 3:18-20).a

1. Co przede wszystkim jest potrzebne, żeby rodzina podobała się Jehowie? Jaką przeszkodę trzeba tu pokonać?

DO PODSTAWOWYCH wymagań stawianych chrześcijańskiej rodzinie, która pragnie się podobać Stwórcy, należy posłuszeństwo wobec prawidłowo ustanowionej zwierzchności. A jak ty, czytelniku, zapatrujesz się na władzę? Z gazet i czasopism, z audycji radiowych i programów telewizyjnych wynika niezbicie, że na całym świecie dochodzi do głosu postawa buntownicza. Łatwo może ona wpłynąć na sposób myślenia poszczególnych osób. Potrafi też zakłócić porządek w rodzinie, jeśli ktoś dopuszcza, by jego pogląd na posłuszeństwo wobec władzy kształtowały wydarzenia, jakie dzień w dzień widzi wokół siebie.

2-4. Przed jakimi pytaniami stają rodziny, jeśli chodzi o kwestię uznawania władzy?

² Jeżeli jesteś mężem i ojcem, to jak się zapatrujesz na sprawę zwierzchnictwa nad rodziną? Czy uważasz, że jako mężowi, czyli głowie, przysługuje ci we wszystkim ostatnie słowo i masz prawo panoszyć się wśród swoich domowników? A może dla zachowania spokoju w kręgu rodzinnym wolisz pozostawić swe obowiązki żonie?

³ Skoro jesteś żoną i matką, czy irytuje cię władza twojego męża? Czy trudno ci się pogodzić ze sposobem, w jaki zawiaduje sprawami rodziny? Czy przyłapujesz się na tym, że się buntujesz i dążysz do uwolnienia spod takiego panowania?

⁴ A jeśli jesteś chłopcem bądź dziewczyną, to jak się odnosisz do zwierzchnictwa twoich rodziców: ojca i matki, ewentualnie opiekuna? Czy możesz powiedzieć, że chętnie się podporządkowujesz ich zarządzeniom? Czy raczej się im sprzeciwiasz? Czy domagasz się niezależności i wyzwolenia spod ich władzy?

5. Jakie stosunki zależą od poglądu danej osoby na zwierzchnictwo?

⁵ Pogląd na zwierzchnictwo oraz poddawanie lub niepoddawanie się mu wywierają głęboki i trwały wpływ na czyjąś więź ze Stwórcą, Jehową Bogiem, a także na stosunki z drugimi ludźmi — zarówno w otaczającym nas świecie, jak też w gronie rodzinnym. Dlatego dobrze jest wiedzieć, jak osoby, które się uważają za chrześcijan, mają dziś traktować władzę, w tym zwłaszcza w kręgu rodziny. Powinno to być naszym gorącym pragnieniem, byśmy jako rodziny podobali się Jehowie.

POWSTANIE RODZINY

6, 7. Jakie polecenie dał Jehowa pierwszej parze ludzkiej? Jaką rolę przewidział dla niewiasty?

⁶ Zacznijmy od tego, że rodzinę zorganizował nasz Stwórca, Jehowa Bóg. Stało się to w ogrodzie Eden, gdy nakazał pierwszemu mężczyźnie i pierwszej kobiecie: „Bądźcie płodni i stańcie się liczni, i napełnijcie ziemię i opanujcie ją” (Rodz. 1:28). Po dziś dzień rodzina odgrywa bardzo ważną rolę w realizacji zamierzenia Jehowy względem ziemi (Efez. 3:14, 15).

⁷ Czytamy, że w pierwszej rodzinie, ustanowionej przez Boga, niewiasta bynajmniej nie miała być stworzeniem niższego rzędu, lecz uzupełnieniem mężczyzny. Została powołana do życia po to, aby pełnić funkcję podpory, pomocnicy swego męża (Rodz. 2:18). Razem mieli założyć ognisko domowe i wydać na świat potomstwo.

MIEJSCE MĘŻA I ŻONY

8. (a) Jak miała być sprawowana władza w rodzinie? (b) Jak mąż miał się obchodzić z żoną?

⁸ Rodzina, która chce się podobać Stwórcy, powinna przestrzegać porządku i musi podlegać właściwemu kierownictwu. Pierwszej parze ludzkiej powiedziano: „Podporządkujcie sobie ryby morskie, stworzenia latające pod niebem i każde żywe stworzenie, które się porusza po ziemi” (Rodz. 1:28). Mężczyzna Adam był pierwszym człowiekiem stworzonym przez Boga. Jehowa, będąc Stwórcą i Bogiem Wszechmocnym, miał prawo orzekać, jak powinna być sprawowana władza na ziemi. Ustalił zwierzchnictwo mężczyzny nad niewiastą i ich obojga nad dziećmi (1 Kor. 11:3). Ze sprawozdania biblijnego jasno wynika, iż tej zależności nie wolno było wymuszać w sposób nie znoszący sprzeciwu. Zwróćmy uwagę na to, co powiedział Adam ujrzawszy swoje uzupełnienie, stworzone dla niego przez Boga: „To wreszcie jest kość z moich kości i ciało z mego ciała” (Rodz. 2:23). Piękne te słowa bynajmniej nie wskazują, jakoby Adam miał tyranizować podległe mu osoby. Zaznaczył przecież, że kobieta, którą mu przedstawiono, jest ‛kością z jego kości i ciałem z jego ciała’, a więc kimś, kogo należy otaczać opieką, troszcząc się o nią jak o samego siebie. Wiele stuleci później apostoł Paweł w liście do pewnych chrześcijan udzielił między innymi pouczeń, jak mężczyzna ma miłować swoją żonę i o nią dbać; oto jego wypowiedź: „Mężowie powinni miłować swe żony, jak własne ciało. Kto miłuje żonę, miłuje siebie samego, a nikt nie nienawidzi nigdy własnego ciała, ale je karmi i pielęgnuje” (Efez. 5:28, 29).

9. (a) Jak żona powinna się odnosić do męża? (b) Jak ojciec i matka mają kierować wychowaniem dzieci w rodzinie?

⁹ Jehowa postanowił, aby mężczyzna był głową niewiasty (Efez. 5:23, 24). Kobietę jako swoje uzupełnienie mężczyzna miał traktować godnie i z miłością, aby z kolei mogła „mieć głęboki szacunek dla męża” i chętnie była mu ‛podporządkowana’ (Efez. 5:33; 1 Piotra 3:1). Oboje mieli ze sobą współpracować, wydać potomstwo, a następnie słowem i przykładem nauczyć je tego, co się podoba Jehowie, żeby instytucja rodziny mogła zaznawać Jego błogosławieństw. Bóg nadmienił później, iż przy sprawowaniu władzy w rodzinie ojciec i matka mają unikać drażnienia się z dziećmi. Trzeba je raczej wychowywać „w karności i podług wytycznych Jehowy”. Powinno się je karcić i szkolić po chrześcijańsku (Efez. 6:4; porównaj z tym Księgę Przysłów 1:8, 9). Rodzice są też upoważnieni do stosowania rózgi karności, jeśli zachodzi taka potrzeba (Prz. 13:24; 29:15). Chociaż zdołaliśmy zaledwie pokrótce omówić obowiązki męża i żony, nie ulega wątpliwości, że w myśl postanowienia Jehowy władzę w rodzinie należy wykonywać sprawiedliwie i z miłością.

OBOWIĄZKI DZIECI

10. Jak zachowuje się dziś wiele młodych osób pod wpływem pragnienia niezależności? Do czego zmierzają nasze następne rozważania?

¹⁰ Środki masowego przekazu i inne dzisiejsze źródła informacji wznieciły w umysłach ludzkich dążenie do niezależności. Wielu młodych nawet nie chce słyszeć o tym, by ktoś — czy to rodzice, czy jakikolwiek zwierzchnik — nadzorował ich postępowanie. Prawdą jest, że na ojcu i matce spoczywa niemała odpowiedzialność za właściwe sprawowanie władzy w rodzinie, niemniej jednak dzieci też mają swoje obowiązki. Ze względu na potrzebę istnienia silnych, zdrowych duchowo rodzin podobających się Jehowie rozpatrzymy tu kilka spraw dotyczących właśnie dzieci, a w tym szacunek dla autorytetów i należyte podporządkowanie się im.

11. (a) Co to znaczy ‛mieć w poszanowaniu ojca i matkę’? (Prz. 1:8, 9; 4:1-3). (b) Jak się powinno zachować dziecko, chociażby mu się zdawało, że naruszono jego prawa? (Prz. 3:11, 12).

¹¹ „Miej w poszanowaniu ojca i matkę”: są to słowa piątego z Dziesięciorga Przykazań, a apostoł Paweł omawiając je zaznaczył, iż „jest to pierwsze przykazanie z obietnicą”, mianowicie, „aby ci się dobrze działo i abyś długo się utrzymał na ziemi” (Wyjścia 20:12; Efez. 6:2, 3). Dziecko podające się za chrześcijanina ma obowiązek przestrzegać tego nakazu co do darzenia szacunkiem swego ojca i matki. Jak może ono pokazać rodzicom, że ich poważa, że ma dla nich respekt? Oczywiście musi im dawać dowody tego, że ich kocha i wysoko ceni ich wysiłki włożone w opiekę nad nim i zaprawianie go do życia. Dzieci muszą się nauczyć uwzględniania opinii i decyzji rodzicielskich (Prz. 22:15). Nawet gdy sobie pomyślą, że naruszono jakieś ich osobiste prawa, z obowiązku powinny być „posłuszne rodzicom w jedności z Panem” (Efez. 6:1). Jeżeli chcą ‛długo się utrzymać na ziemi’ i również w przyszłości cieszyć się uznaniem Jehowy, to muszą darzyć rodziców szacunkiem.

12. (a) Jaką władzę swoich rodziców lub opiekunów trzeba uznawać, chcąc się podobać Jehowie? (b) Jak rówieśnicy niekiedy traktują tych, którzy obstają przy cnotliwym postępowaniu? (Prz. 1:10-16).

¹² Uznawanie autorytetu: W ścisłym związku z okazywaniem szacunku rodzicom pozostaje uznawanie ich autorytetu, ich prawa do nakładania dzieciom pewnych ograniczeń i ustalania, co im jest dozwolone, a co zabronione. Poddanie się władzy często bywa dla dzieci niezwykle trudne i może wywoływać w domu liczne dyskusje. Jak wspomniano powyżej, publikatory i inne źródła informacji nieraz już rozpowszechniały wiadomości, które podrywają autorytet rodziców i zachęcają młodzież, by się domagała uwolnienia spod ich zwierzchnictwa. Weźmy na przykład pod uwagę, jaka dziś panuje postawa wobec swobody obyczajów, włącznie ze stosunkami pozamałżeńskimi. Doszło do tego, że młodzi mężczyźni lub kobiety, jeśli żyją w czystości, często w oczach rówieśników tracą na opinii. Zdaniem owych rzekomych przyjaciół osobom trzymającym się wysokich biblijnych mierników moralnych jak gdyby czegoś brakowało, są nieatrakcyjne, nie nadają się do paczki. (Zobacz List 1 Piotra 4:4).

13. Dlaczego nawet prawa mogą niekiedy pobudzać do zła?

¹³ W niektórych wypadkach nawet rozporządzenia rządowe wprost zachęcają dziś młode kobiety do rozwiązłego trybu życia, dopuszczając na przykład przerwanie ciąży bez zgody rodziców. Pewna piętnastoletnia dziewczyna oburzyła się, że lekarz nie chciał jej przekłuć uszu bez zezwolenia rodziców, podczas gdy federalny sąd najwyższy w Stanach Zjednoczonych orzekł, iż nieletnia może na własne żądanie usunąć ciążę. W artykule na temat wysiłków, by wzmóc reklamę środków antykoncepcyjnych, zamieszczonym ostatnio w czasopiśmie lekarskim Journal of the American Medical Association, pewien specjalista oświadczył: „Przeraża mnie gotowość, z jaką medycyna akceptuje, a nawet popiera rozwiązłość seksualną. (...) Sądzę, że część naszych środków powinniśmy przeznaczyć na krzewienie odpowiedzialności i wiedzy o zdrowych obyczajach, nie wyłączając wstrzemięźliwości i wierności”.

14. Jak chłopcy i dziewczęta pragnący podobać się Jehowie powinni się zapatrywać na rodziców, którzy chcą ich uchronić przed niemoralnością?

¹⁴ Słowo Boże słusznie powiada w Liście do Efezjan 6:1: „Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom w jedności z Panem, bo to jest sprawiedliwe”. Warunkiem posłuszeństwa jest uznawanie autorytetów. Na rodzicach ciąży powinność wychowywania dzieci w sposób nakreślony w słowie Bożym, bo tylko wtedy spotykają się one z Jego uznaniem; a Słowo to zabrania stosunków pozamałżeńskich i w ogóle rozpustnego trybu życia (Wyjścia 20:14; 1 Kor. 6:9, 10). Rodzice, którym zależy na zabezpieczeniu dzieci przed niemoralnym światem, zasługują na ich lojalne poparcie. Zamiast pokazywać niezadowolenie z władzy rodzicielskiej, rozsądne i bogobojne dziecko zastosuje się do rady biblijnej; będzie im się podporządkowywać wiedząc, że zjednuje mu to upodobanie u Boga, służy jego własnemu dobru i zapewnia mu bezpieczną przyszłość (Prz. 3:1, 2).

15. Dlaczego brak posłuszeństwa wobec rodziców jest sprawą poważną?

¹⁵ Uchylanie się od okazywania posłuszeństwa rodzicom jest równoznaczne z nieposłuszeństwem wobec Jehowy Boga. Podobnie jak Jehowa ustanowił normy i przepisy regulujące zarządzanie rodziną ludzką, tak też upoważnił rodziców do ogłaszania instrukcji — rzec by można regulaminu domowego — nadających kierunek życiu komórki rodzinnej, której część stanowią dzieci. Jeżeli dane prawidła i reguły postępowania nie są sprzeczne ze Słowem Bożym, dzieci mają obowiązek podporządkować się tym ustaleniom władzy rodzicielskiej.

MIŁOŚĆ W RODZINIE

16, 17. (a) Jak ważne dla rodziny, która chce się podobać Jehowie, jest przejawianie miłości? (b) Jakie trafne rady znajdujemy w Liście do Kolosan 3:12-14? (c) Czego potrzeba, aby wskazówki Pawła dane Kolosanom odniosły pożądany skutek?

¹⁶ Miłość do własnej rodziny: W rodzinie, która ma się podobać Jehowie, musi panować miłość do rodziców. Mężom nakazano miłować żony jak samych siebie, a żony mają żywić głęboki szacunek dla mężów. Wszyscy, tak rodzice, jak i dzieci, mają wzajemnie wobec siebie przestrzegać królewskiego prawa miłości (Jak. 2:8). Apostoł Paweł udzielił trafnych rad co do tego, pisząc: „Przyodziejcie się tkliwymi uczuciami: zmiłowaniem, życzliwością, kornością umysłu, łagodnością i wielkodusznością. Dalej znoście jeden drugiego i ochoczo przebaczajcie sobie nawzajem, jeśli ktoś ma przyczynę do uskarżania się na innego. Jak Jehowa ochoczo wam przebaczył, tak czyńcie i wy. A prócz tego wszystkiego przyodziejcie się miłością, bo to jest doskonała więź jedności” (Kol. 3:12-14).

¹⁷ Nie są to słowa, które wystarczy przeczytać lub powtórzyć jak papuga. Są to wypowiedzi ducha świętego i trzeba je brać poważnie. Zaleca się, aby każdy czytający ten artykuł kolejno przeanalizował wymienione wymagania chrześcijańskie. Zastanów się nad nimi. Przemyśl je w zastosowaniu do rodziny, której jesteś cząstką. Jaki wpływ wywierają one na twój stosunek do męża, żony, ojca, matki i innych najbliższych ci osób? Czy w każdej z tych rzeczy, o których pisze apostoł, podobasz się Jehowie? O kimś, kto się domaga niezależności od zwierzchnictwa rodziców lub prowadzi z nimi głośne spory, na pewno nie można powiedzieć, że dostosował swe życie do tych rad. Tak samo rodzice nie mogą w ten sposób traktować swych dzieci. Szczęśliwa rodzina, ciesząca się błogosławieństwem Jehowy, musi wnikliwie, gruntownie i regularnie rozważać napomnienia zawarte w Słowie Bożym, aby naśladować ‛Tego, który wysłuchuje modlitwy’ i który za pośrednictwem ducha świętego spowodował zapisanie powyższej wypowiedzi (Ps. 65:2; Efez. 4:31, 32; Kol. 3:15-17).

18. Jakim faktom musimy dziś spojrzeć w oczy? Jakie w związku z tym zachodzą pytania?

¹⁸ Bez względu na to, czy w domu jest ojciec i matka, czy tylko jedno z rodziców, mają w nim zastosowanie te same pouczenia, a obowiązki również pozostają takie same. Niestety Szatan stara się usilnie, żeby rozbić rodziny, posiać w nich niezgodę i je pokonać. Z przykrością trzeba stwierdzić, iż czasami jego zabiegi bywają skuteczne. Każdy, kto czyta ten materiał, powinien pamiętać, że Diabeł „krąży dookoła niby lew ryczący, szukając, kogo by pożreć” (1 Piotra 5:8). Czy pozwolimy mu rozerwać w naszej rodzinie jedność, która tak bardzo się podoba Jehowie? Czy ulegniemy duchowi niezależności, który podpowiada: Nie muszę słuchać rodziców; zrobię, jak mi się podoba? Wstąpienie na taką drogę może nas dużo kosztować; możemy utracić wszelką radość i ściągnąć na siebie niezadowolenie Boże.

19. Dzięki czemu rodzina chrześcijańska będzie się cieszyć błogosławieństwem Jehowy?

¹⁹ Jeżeli chcemy się cieszyć uznaniem Jehowy — a koniec końców w Jego mocy jest życie i śmierć — to musimy popierać porządek ustanowiony przez Niego w obrębie rodziny. Poddanie się Mu może nam wyjść tylko na korzyść. I tylko pod tym warunkiem uda się nam znaleźć prawdziwe zadowolenie, po prostu szczęście. Dbając o jedność i harmonię rodzinną staramy się zarazem, by również nas objęło błogosławieństwo, o jakim przed laty mówił król Dawid: „Kto może wstąpić na górę Jehowy i kto może stanąć na Jego miejscu świętym? Ten, kto ma ręce niewinne i czyste serce, kto nie pociągał duszy Mojej do tego, co nic nie warte, ani nie składał fałszywej przysięgi. Ten dostąpi błogosławieństwa od Jehowy i sprawiedliwości od Boga, który go wybawia” (Ps. 24:3-5).

[Przypis]

CO WYNIOSŁEŚ Z TYCH ROZWAŻAŃ?

● Dlaczego szczęście w rodzinie ma związek z twoim poglądem na zwierzchności?

● Jakie wersety biblijne omawiają rolę męża i żony w rodzinie chrześcijańskiej?

● Jakie pomyślne rezultaty się uzyskuje, gdy dzieci szanują rodziców i uznają ich autorytet?

● Dlaczego praca nad zacieśnieniem więzów miłości w rodzinie przeciwdziała siłom, które w wielu wypadkach prowadzą do jej rozpadu?

● Nad czym będziesz pracował, biorąc pod uwagę powyższy artykuł, aby twoja rodzina mogła jeszcze bardziej podobać się Jehowie?

[Ilustracja na stronie 2]

Jehowa postanowił, żeby mąż i żona wzajemnie się uzupełniali i służyli Mu w jedności

[Ilustracja na stronie 4]

Młodzi, czy jesteście szczerze zainteresowani waszą rolą w rodzinie? Rodzice, czy postępujecie z dziećmi według zaleceń Bożych?