Rozsądny pogląd na wykształcenie

BIBLIA radzi rodzicom, żeby dzieci wychowywali „w karności i podług wytycznych Jehowy” (Efez. 6:4). Takie szkolenie ma znacznie większą wartość niż wykształcenie świeckie.

Potwierdził to pewien ojciec z Nigerii, który powiedział: „Regularnie omawiałem z dziećmi sprawy duchowe, w tym także teksty dzienne. Pragnąłem im pomóc, by umiłowały Jehowę i stosowały się do Jego rad. Chciałem też wszczepić im silną wiarę.

„Zdawałem sobie sprawę z tego, na jakie niechrześcijańskie wpływy będą wystawione w szkole. Dlatego nie oddawałem ich do internatu. Wolałem, żeby codziennie przychodziły do domu, bym dalej mógł je pouczać na podstawie Pisma Świętego. Pamiętam, jak pewnego dnia po przyjściu ze szkoły córka powiedziała, że jakiś bogaty mężczyzna zaprasza ją do siebie. Odszukałem go i przekonałem się, że miał wobec niej niemoralne zamiary. Byłem zadowolony, że nie mieszkała w internacie, gdzie byłaby poza zasięgiem mojej opieki.

„Za cel stawiałem też dzieciom przed oczy służbę pionierską [pełnoczasowe głoszenie ewangelii] i troje z nich zostało pionierami zaraz po ukończeniu nauki. Kiedy Michał chodził jeszcze do szkoły, powiedział, że za moim przykładem chciałby zostać farmaceutą. Dałem mu do zrozumienia, że myśli o dobrym zawodzie, ale że gdyby poszedł na uniwersytet, naraziłby się na wchłonięcie przez system światowy. Zwróciłem mu uwagę na to, jak wielu studentów przyswoiło sobie niepożądane cechy. Niektórzy popadli w pychę, a za to stracili docenianie dla Boga i Jego służby.

„Widocznie Michał poważnie to przemyślał, gdyż kilka lat później nie skorzystał ze sposobności studiowania na uniwersytecie, ale raczej wstąpił do służby pionierskiej. Teraz razem z żoną Euniką, która tak samo zaraz po szkole została pionierką, pracuje w Betel [biurze oddziału Towarzystwa Strażnica] w Lagos”.

Młody Krystian również został przez rodziców wychowany w prawdzie, a przy tym silny wpływ wywierali na niego dziadkowie od strony matki, którzy byli pionierami. Po ukończeniu szkoły średniej sam był przez kilka miesięcy pionierem i wyraził pragnienie uczynienia tej służby celem swego życia.

Jednakże ojciec uważał, że powinien on zdobyć wykształcenie uniwersyteckie, by zapewnić sobie obiecującą przyszłość. Nalegał więc, żeby zapisał się na pięcioletnie studia wyższe.

Jak miał postąpić Krystian? Sumienie nakazało mu usłuchać ojca, jak radzi Biblia (Efez. 6:1). Poczynił jednak kroki, by na uniwersytecie czuwać nad swoim stanem duchowym. Kiedy się zorientował, że studia nie zabierają mu za dużo czasu, zgłosił się do służby pionierskiej.

Z początku ojciec był temu przeciwny, ale w końcu ustąpił. Krystian podsumował swoje przemyślenia, gdy do ojca powiedział: „Głęboko cenię wszystko, co dla mnie uczyniłeś, i chcę ci być posłuszny. Dlatego właśnie zgodziłem się chodzić na uniwersytet i pragnę to doprowadzić do końca. Zarazem jednak jestem oddany Jehowie, co znaczy, że muszę stawiać Jego sprawy na pierwszym miejscu. Wierzę, iż najlepiej wywiążę się z tego w służbie pionierskiej” (Mat. 6:33; Kazn. 12:1).

W obu wspomnianych wypadkach młodzi ludzie zaznali błogosławieństw. Ale jak powinni zapatrywać się na wykształcenie chrześcijanie w ogólności? Przeczytaj następny artykuł.