Pytania czytelników
◼ Czy przepowiednie Izajasza i innych proroków o przywróceniu znajdują ostateczne urzeczywistnienie w obecnym raju duchowym ludu Bożego, czy odnoszą się także do literalnego Raju przyszłej „nowej ziemi”?
W książce pt. „Man’s Salvation out of World Distress at Hand” (Bliskie wybawienie ludzkości z udręki świata), wydanej w roku 1975 przez Towarzystwo Strażnica, powiedziano na temat 35 rozdziału proroctwa Izajasza, co następuje: „Proroctwo o zakwitnięciu ‛pustyni’, ‛bezludnego obszaru’ w ziemi judzkiej spełniło się w miniaturze po powrocie Żydów z niewoli babilońskiej w 537 roku p.n.e. Większe i ostateczne spełnienie w sensie duchowym dotyczy ostatka członków Izraela Bożego i trwa od chwili, gdy w roku 1919 powrócili oni z wygnania w Babilonie Wielkim, gdzie byli pozbawieni łaski Bożej”. Czy to znaczy, że w literalnym ziemskim Raju pod tysiącletnimi rządami Chrystusa nie urzeczywistni się już żaden szczegół tych proroctw o przywróceniu? Bynajmniej!
Trzeba właściwie spojrzeć na kontekst wypowiedzi zawartej we wspomnianej książce. Omawiane przed chwilą słowa Izajasza ziściły się w małej skali, gdy Izrael został wyprowadzony z niewoli babilońskiej, natomiast większe spełnienie rozpoczęło się w roku 1919 n.e., wraz z oswobodzeniem Izraelitów duchowych z Babilonu Wielkiego. W pełni i raz na zawsze wrócili wtedy do swego „kraju”, do raju duchowego, i nigdy już nie mieli popaść w niewolę ogólnoświatowego imperium religii fałszywej, podlegającego władzy Szatana.
Niemniej proroctwa o przywróceniu — zarówno przekazane przez Izajasza, jak i przez innych pisarzy — zawierają szczegóły, które spełnią się też dosłownie w Raju na ziemi. Na przykład w Księdze Izajasza 35:1-7 jest mowa o uzdrowieniu ślepych, głuchych i chromych, co nie nastąpiło literalnie ani podczas powrotu ze starożytnego Babilonu, ani w odbudowanym raju duchowym. Świadkowie Jehowy z utęsknieniem oczekują jednak urzeczywistnienia się tych obietnic w ziemskim Raju. Niewątpliwie dlatego tak bardzo lubimy pieśń 119 z naszego aktualnego śpiewnika!
Na temat innych proroctw o przywróceniu czytamy w książce pt. „God’s Kingdom of A Thousand Years Has Approached” (Przybliżyło się tysiącletnie Królestwo Boże), którą Towarzystwo Strażnica opublikowało w roku 1973: „Bóg byłby niekonsekwentny, gdyby natchnione przez Niego wypowiedzi, takie jak z Księgi Izajasza 11:6-9, Ezechiela 34:25 i Ozeasza 2:18 (2:20, Nowy Przekład), miały jedynie znaczenie duchowe, symboliczne, bez konkretnego odpowiednika w naszym życiu, jakby ich literalna realizacja była tylko nieosiągalnym ideałem”.
Ciekawe, że chociaż Boskie orędzia o przywróceniu znajdują dzisiaj większe spełnienie w raju duchowym, pisarze Chrześcijańskich Pism Greckich odnosili je do „ziemi nowej”. Prorok Izajasz mówił na przykład o przyszłych błogosławieństwach w „nowych niebiosach” i na „nowej ziemi” (Izaj. 65:17-25). W późniejszym okresie apostoł Piotr opisał nadchodzący dzień Jehowy, w którym mają się rozpuścić obecne „niebiosa” i „ziemia”, po czym dodał: „Są jednak nowe niebiosa i ziemia nowa, których według Jego obietnicy [podanej za pośrednictwem Izajasza] oczekujemy, a w nich ma mieszkać sprawiedliwość” (2 Piotra 3:10-13). Wskazał w ten sposób, że szczegóły zawarte w Księdze Izajasza staną się na „ziemi nowej” rzeczywistością. Prawdziwe szczęście, długie życie, bezpieczne domy, praca dająca zadowolenie, pokój między człowiekiem a zwierzętami — wszystkie te dobrodziejstwa są pewne, „według Jego obietnicy”.
Ponadto w proroctwie Izajasza 25:6-8, gdzie jest mowa o ‛uczcie dla wszystkich ludów’, czytamy: „Pan Wszechwładny, Jehowa, bez wątpienia otrze łzy z każdego oblicza”. Wprawdzie słowa te w dużej mierze spełniają się już w raju duchowym (w którym znajduje się też „wielka rzesza”), ale apostoł Jan wykazuje, iż ostatecznie dojdą do skutku na „nowej ziemi” (Obj. 7:9, 16, 17; 21:1-4). Na wzór ogrodu w Edenie zostanie wówczas odtworzony ogólnoziemski Raj (Rodz. 2:8; Mat. 19:28).
Lud Jehowy raduje się dziś z całkowitej odbudowy raju duchowego. A w Raju literalnym radość zapanuje już po wszystkie czasy, „ponieważ wiedza o Jehowie na pewno tak zaleje ziemię, jak wody wypełniają morze” (Izaj. 11:9; 51:3).