Pytania czytelników

◼ Czy z uwagi na to, że o niektórych ludziach specjalnie wybranych lub wyznaczonych przez Boga czytamy w Biblii, iż zostali „namaszczeni”, można nazywać „pomazańcami” wszystkich dzisiejszych nadzorców?

Hebrajski i grecki odpowiednik słowa „namaścić” nawiązuje do nacierania lub mazania, tak jak się smaruje oliwą. Terminu „namaszczenie” można było też użyć w związku z wylaniem na kogoś ducha świętego, jak to było w wypadku Jezusa oraz chrześcijan wybranych przez Boga na jego współdziedziców (Rodz. 28:18, 19; 31:13; Ps. 133:2; 45:8, Biblia warszawska; Izaj. 61:1; Łuk. 4:18; Hebr. 1:9; Efez. 1:13, 14).

Czasami Biblia odnosi słowo „namaszczony” do osoby, którą wybrano lub wyznaczono do wystąpienia w jakiejś roli bądź do objęcia określonego stanowiska. Na przykład Eliasz miał ‛namaścić Chazaela na króla nad Aramem’, a Elizeusza na proroka zamiast siebie (1 Król. 19:15, 16, Bw). Nie ma jednak żadnej wzmianki o tym, żeby ci mężczyźni zostali literalnie namaszczeni olejkiem, jak na przykład Jehu (2 Król. 9:1-6). Na króla Cyrusa Persa najprawdopodobniej nigdy nie został wylany ani olejek, ani duch święty, mimo że nazwano go pomazańcem Jehowy, ponieważ otrzymał upoważnienie do wykonania specjalnego zadania (Izaj. 45:1). Podobnie o Mojżeszu można było napisać, że jest „Chrystusem” (Pomazańcem), ponieważ Bóg zlecił mu wykonanie szczególnego zadania (Hebr. 11:26).

A co można powiedzieć o nadzorcach, jakimi są starsi w miejscowych zborach? Według Dziejów Apostolskich 20:28 Paweł oznajmił starszym zborowym: „Duch święty ustanowił was nadzorcami”. W owym czasie wszyscy ochrzczeni chrześcijanie, cieszący się uznaniem Bożym, byli także namaszczeni duchem świętym i powołani do życia w niebie (2 Kor. 1:21, 22; 1 Jana 2:20, 27).

Jednakże mówiąc, iż ‛duch święty ustanowił ich nadzorcami’, Paweł nie użył greckiego odpowiednika słowa „namaszczać”. Posłużył się jedną z form wyrazu tithemi, który może oznaczać: położyć, umieścić, ustanowić, wyznaczyć. (Porównaj z tym Marka 4:21; 16:6; 1 Koryntian 3:10; 9:18; 15:25; 2 Tymoteusza 1:11; Hebrajczyków 1:2).

Chociaż więc Bóg posługuje się swym świętym duchem przy wyznaczaniu, mianowaniu bądź ustanawianiu starszych na poszczególnych stanowiskach, to jednak nie byłoby właściwe nazywać wszystkich nadzorców zborowych pomazańcami. Mogłoby to spowodować zamieszanie, błędnie sugerując, że wszyscy starsi są namaszczeni duchem świętym i mają powołanie niebiańskie. W rzeczywistości wierni nadzorcy w dzisiejszych zborach, chociaż są zamianowanymi starszymi, w przeważającej większości żywią nadzieję na życie wieczne na ziemi w przywróconym Raju.