Pytania czytelników

◼ Czy poważne wykroczenie dziecka nadzorcy w zborze automatycznie dyskwalifikuje ojca jako starszego?

Żaden brat usługujący zborowi w charakterze starszego nie zostaje ‛automatycznie zdyskwalifikowany’, jeśli jego nieletni syn lub córka zabrnie w jakieś poważne kłopoty. Chcąc ustalić, czy dalej jest przydatny, należy rozważyć wszystkie związane z tym czynniki.

W Liście do Tytusa 1:6 powiedziano, że starszy powinien być „bez zarzutu, (...) mający wierzące dzieci, które nie są pomawiane o rozpasanie ani o brak karności”. (Zobacz też List 1 do Tymoteusza 3:4). Świadkowie Jehowy trzymają się tego miernika.

Zgodnie z tym w „Strażnicy” nr 2/CV wykazano, że od starszego oczekuje się zrównoważonego wysiłku w celu zaspokojenia emocjonalnych i duchowych potrzeb rodziny — żony i ewentualnych dzieci. Zaniedbania pod tym względem najprawdopodobniej pociągnęłyby za sobą ujemne skutki. Brak opieki w zakresie życia duchowego oraz dyscypliny może sprawić, że syn lub córka zaprzestanie robienia postępów, a w końcu pozwoli sobie nawet na poważne wykroczenie. Niedbałego ojca pozbawiłoby to kwalifikacji do usługiwania zborowi w roli zamianowanego starszego, gdyż w Liście 1 do Tymoteusza 3:5 czytamy: „Przecież jeśli ktoś nie wie, jak przewodzić swoim domownikom, to jakże będzie roztaczał opiekę nad zborem Bożym?”

Szersze omówienie tego zagadnienia można znaleźć w „Strażnicy” nr 1/C, na stronach 23, 24. Przedstawiono tam, dlaczego należy rozważyć wszystkie okoliczności. Na przykład pewien starszy regularnie studiował Biblię z pięciorgiem swoich dzieci, organizował dla nich wypoczynek, zabierał je na chrześcijańskie zebrania i pod każdym względem starał się wywiązywać z rozsądnie pojmowanych powinności chrześcijańskiego ojca. Czwórka jego dzieci zachowywała się bardzo dobrze, ale jeden syn stale przysparzał kłopotów i na końcu popadł w grzech. Nie koniecznie musiało to znaczyć, że ojciec przestał się nadawać na starszego, jeśli dalej cieszył się szacunkiem zboru.

Zbór może wiedzieć o tym, że dany brat zrobił wszystko, czego logicznie można oczekiwać od chrześcijańskiego ojca w zakresie troski o rodzinę, niezależnie od tego, czy ma jedno dziecko, czy więcej. Jeżeli puszcza się ono na manowce, członkowie zboru nie muszą winy przypisywać ojcu. Zdają sobie sprawę, że za wykolejenie się Judasza Iszkariota oraz anioła, który stał się Szatanem, nie można winić Jezusa ani Jehowy Boga. Brat usługujący w charakterze starszego dalej jednak powinien zażywać wysokiego poważania w zborze, bo tylko pod tym warunkiem wszyscy będą mogli przyjmować jego rady oparte na Biblii i — rozważając ogólny wynik jego postępowania — brać wzór z jego wiary (Hebr. 13:7).