Jehowa — Bóg wyznaczający czasy i pory
„Na wszystko jest wyznaczony czas” (Kazn. 3:1).
1, 2. (a) W jakich dziedzinach ludzie dobrze orientują się w czasie? (b) Jak by wyglądało nasze obecne życie, gdybyśmy nie mieli możności określania czasu?
W ŻYCIU codziennym dość dobrze zdajemy sobie sprawę z upływu czasu. Kiedy na przykład zegar wskazuje godziny wieczorne i widzimy, jak zachodzi słońce, a niebo się ściemnia — wiemy, że nadciąga noc. Tak samo gdy kalendarz nam mówi, że jest późna jesień, i obserwujemy, jak z tygodnia na tydzień temperatura się obniża, a z drzew opadają liście — jesteśmy pewni bliskości zimy. Tak więc oznaki tego, która jest godzina albo jaką mamy porę roku, są dla nas potwierdzeniem wskazań zegarów lub kalendarzy.
2 Gdybyśmy nie byli w stanie rozpoznać czasu ani pór, w naszym obecnym życiu panowałby istny chaos. Pomyślmy na przykład o setkach samolotów usiłujących lądować na ruchliwym lotnisku, gdyby nie było sposobu określenia czasu, żeby ustalić dla nich rozkład lotów! Albo wyobraźmy sobie miliony ludzi zamierzających dostać się planowo do pracy, gdyby nie mieli możności mierzenia czasu!
3. Kto wprowadził czasy i pory?
3 Kto wprowadził ustalanie czasów i pór? Stwórca wszechświata, Bóg Jehowa. W Księdze Rodzaju 1:14 czytamy: „I dalej mówił Bóg: ‛Niechaj się pojawią światła w przestworzu niebios, aby rozdzielały dzień od nocy; będą służyć za znaki i określać pory roku oraz dni i lata”.
WAŻNIEJSZE CZASY I PORY
4-6. (a) Co jest ważniejsze od znajomości czasów i pór w działalności człowieka? Dlaczego? (b) Jakie pytania powinniśmy sobie zadać?
4 Wprawdzie znajomość czasu i pory ma duże znaczenie dla działalności człowieka, niemniej jednak istnieje kwestia znacznie ważniejsza: Jaki jest czas i jaka pora z Bożego punktu widzenia? W Księdze Kaznodziei 3:1 napisano: „Na wszystko jest wyznaczony czas, po prostu czas na każdą sprawę pod niebem”. Widać to nawet, gdy się patrzy oczyma ludzkimi, a tym bardziej ze stanowiska Stwórcy. To właśnie On ustala czasy i pory urzeczywistnienia swojego zamierzenia. Jeżeli nie dopasujemy do nich swego życia, na nic się zda układanie go według zegara bądź kalendarza.
5 Dlaczego tak jest? Ponieważ Jehowa ma określone zamierzenie co do ziemi i znajdujących się na niej stworzeń ludzkich; w przeciwnym razie w ogóle by ich nie stwarzał. Jeżeli nie dostosujemy życia do tego zamierzenia, nie zostaniemy w nim uwzględnieni. A jego zamierzenie będzie zrealizowane ściśle według z góry ustalonego rozkładu. Sam oświadczył: „Tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem” (Izaj. 55:11, Biblia warszawska).
6 Dlatego powinniśmy się zastanowić nad następującymi pytaniami: W jakim czasie lub w jakiej porze żyjemy z punktu widzenia Jehowy? Jak dalece państwa i narody tego świata liczą się z Jego terminami? A w jakim stopniu ty się do nich dostosowujesz? Czy w swoich planach życiowych bierzesz pod uwagę zamierzenie Boże i Jego rozkład czasu?
CZY DZISIEJSZY ŚWIAT ODPOWIADA ZAMIERZENIU BOŻEMU?
7. Jaki pogląd wyrobiło sobie wiele osób religijnych, dlaczego jednak jest on pozbawiony podstaw?
7 Niejeden człowiek uważa, że jest uwzględniony w zamierzeniu Stwórcy, gdyż ma się za wierzącego w Boga. Kiedy się go jednak prosi, by na podstawie Słowa Bożego wyjaśnił, na czym to zamierzenie polega, nie potrafi tego uczynić. Ludzie ci chodzą własnymi drogami, a mimo to sądzą, że tak czy owak Bóg obejdzie się z nimi łaskawie. Podobne stanowisko zajmuje od wieków większość przywódców światowych. Mniemają, że Bóg realizuje swoje zamierzenie za ich pośrednictwem, bez względu na to, co by robili. Ale oni też nie potrafią określić, na czym to zamierzenie polega.
8. Dlaczego nierozsądny jest wniosek, że Stwórca popiera władców i ludzi tego świata?
8 Czy z Pisma Świętego wynika, że Bóg popiera teraźniejszy świat, w tym także władców oraz ludzi wyznających jakąś religię? Zastanówmy się: Bóg dysponuje siłą, która wręcz napawa lękiem. Stworzył wszechświat składający się z miliardów galaktyk, z których każda obejmuje wiele miliardów gwiazd (Ps. 147:4). Poza tym posiada niezgłębioną mądrość. Gdyby Bóg dysponujący taką mocą i mądrością popierał narody, czy przez całe stulecia musiałyby znosić tyle przemocy, wojen, niesprawiedliwości i cierpień? Czy pchałby przywódców i miliony ich poddanych do walki, żeby zabijali innych władców i ich poddanych, którzy także twierdzą, że podporządkowują się kierownictwu Bożemu? Czy byłoby to logiczne?
9. Jaki w myśl Słowa Bożego musi być stan duchowy prawdziwych sług Stwórcy?
9 Biblia wyjaśnia nam w Liście 1 do Koryntian 14:33: „Bóg (...) nie jest Bogiem nieporządku, lecz pokoju”. Ponadto do tych, którzy naprawdę są Jego ludem, Jehowa kieruje następujące słowa: „Zachęcam was usilnie (...) żebyście wszyscy mówili zgodnie i żeby nie było wśród was podziałów, ale żebyście — stosownie zjednoczeni — byli tego samego zdania i mieli ten sam tok myśli” (1 Kor. 1:10). Co się dzieje, gdy ktoś z ludu Bożego nie dostosowuje się do tego wzorca? W Liście do Rzymian 16:17 doradzono chrześcijanom, żeby „mieli na oku tych, którzy wywołują podziały (...) wbrew nauce, jaką poznaliście; i strońcie od nich”. Tak więc podziały i konflikty narodowościowe oraz religijne są wyraźnym dowodem tego, że Bóg nie popiera takich narodów ani przywódców religijnych i ich zwolenników.
10, 11. Które wersety biblijne wskazują, kto popiera władców i ogół ludzi w tym świecie?
10 Kto w takim razie ich popiera? W Liście 1 Jana, rozdział 3, a wersetach od 10 do 12 czytamy: „Dzieci Boże i dzieci Diabła ujawniają się w ten sposób: Każdy, kto nie trwa w sprawiedliwości, nie pochodzi od Boga; tak samo ten, kto nie miłuje swego brata. Takie bowiem jest orędzie, które słyszeliście od początku: że powinniśmy wzajemnie się miłować; nie jak Kain, który pochodził od tego, który jest podły, i zabił swego brata”. W tym samym liście Jana, rozdziale 4, a wersecie 20 powiedziano: „Jeżeli ktoś oświadcza: ‛Miłuję Boga’, a jednak nienawidzi swego brata, to jest kłamcą. Ten bowiem, kto nie miłuje brata, którego widział, nie może miłować Boga, którego nie widział”. Właśnie dlatego Jezus w Ewangelii według Jana 13:35 ogłosił następującą zasadę: „Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami: jeśli będzie między wami miłość”.
11 Czy widzisz coś wspólnego między miłością i jednością, jakie muszą panować wśród prawdziwych sług Bożych, a niezmiennym od wieków postępowaniem przywódców i ogółu ludzi światowych? W samym tylko naszym stuleciu masowe wyrzynanie się ludzi rzekomo wierzących pozbawiło życia dziesiątki milionów ofiar. Często mordujący się nawzajem są wyznawcami tej samej religii! Stanowi to przekonujący dowód, że Bóg wcale ich nie popiera. Przeciwnie, w myśl wskazań Słowa Bożego stoi za nimi nie kto inny, jak sam Szatan Diabeł. Dlatego apostoł Jan słusznie napisał: „Wiemy, że jesteśmy z Boga, cały zaś świat leży w mocy Złego” (1 Jana 5:19, Biblia Tysiąclecia). Istotnie, Szatan jest „bogiem tego systemu rzeczy” (2 Kor. 4:4). Jest on też siłą kierującą przywódcami i w ogóle ludźmi w tym świecie, którzy swymi czynami zdradzają, że nie mogą pochodzić od Boga.
ZAMIERZENIE JEHOWY W STOSUNKU DO POTULNYCH
12, 13. Jakie zamierzenie powziął Bóg co do ziemi i jej mieszkańców?
12 Niemniej gdy Jehowa stwarzał człowieka, Jego zamierzenie polegało na tym, żeby cała ziemia stała się rajem podobnym ogrodowi Eden, zaludnionym doskonałymi, zgodnymi, szczęśliwymi mieszkańcami (Rodz. 1:26-28; 2:15; Izaj. 45:18). Zamierzenie to nie zostało przekreślone ani przez zbuntowanych ludzi, ani przez znikczemniałe stworzenia duchowe. A ponieważ Jehowa jest Bogiem wyznaczającym czasy i pory, więc Jego zamierzenie zostanie urzeczywistnione w ściśle określonej chwili, którą sam ustalił. Nie pozwoli On, by ludzie rządzący się niezależnie od Niego zwalczali Jego zamierzenie poza ten wyznaczony moment.
13 Jezus pokładał zupełną ufność w zamierzeniu Jehowy co do naszej ziemi. Do złoczyńcy, w którym obudziła się odrobina wiary w niego, powiedział: „Będziesz ze mną w Raju” (Łuk. 23:43). Miał przy tym na myśli przyszły ziemski Raj. Przy wcześniejszej okazji też oświadczył: „Szczęśliwi łagodnie usposobieni, gdyż odziedziczą ziemię” (Mat. 5:5). W tym miejscu najprawdopodobniej nawiązał do myśli zawartej w Psalmie 37:11, który brzmi: „Sami potulni posiądą ziemię i naprawdę zachwycać się będą dostatkiem pokoju”.
14. Jacy ludzie odziedziczą ziemię?
14 Jacy to ludzie posiądą ziemię? Psalm 37:34 informuje: „Pokładaj nadzieję w Jehowie i trzymaj się Jego drogi, a wywyższy cię, abyś objął w posiadanie ziemię. Kiedy niegodziwcy zostaną odcięci, będziesz to oglądał”. W wersetach 37 i 38 dodano: „Przyglądaj się nienagannemu i nie spuszczaj z oka prostolinijnego, bo przyszłość tego człowieka będzie pokojowa. Natomiast występni — ci na pewno zostaną pospołu unicestwieni; przyszłość ludzi niegodziwych naprawdę będzie odcięta”. Tak więc ci, którzy mają posiąść ziemię, muszą poznać Jehowę, dać wiarę Jego obietnicom oraz zostać uznani przez Niego za rzetelnych i nienagannych ze względu na podporządkowanie się Jego prawom. W Liście 1 Jana 2:17 zaznaczono: „Świat przemija i tak jest z jego pragnieniem, ale kto pełni wolę Boga, pozostanie na zawsze”.
15. Co ważnego musi się wydarzyć, żeby na świecie doszło do istotnych zmian na korzyść?
15 Jeżeli jednak mają nastąpić takie zmiany, musi dojść do całkowitego odwrócenia obecnej sytuacji. Przede wszystkim będzie to wymagać usunięcia teraźniejszych systemów sprawowania władzy na ziemi, gdyż rządy ludzkie jeszcze nigdy nie zapewniły odpowiednich warunków. Ale takie wstrząsające światem zmiany bynajmniej nie przekraczają możliwości Jehowy. W Biblii czytamy na przykład: „On zmienia czasy i pory, On utrąca królów i ustanawia królów” (Dan. 2:21, Bw).
USUWANIE PRZECIWNIKÓW
16, 17. (a) Co uczynił Jehowa z faraonem, który przeciwstawiał się Jego zamierzeniu? (b) Jak się potwierdziło prorocze słowo Jehowy?
16 Zastanówmy się nad tym, jak w przeszłości Jehowa postąpił z potężnymi władcami i całymi dynastiami, zwłaszcza gdy ktoś z nich usiłował przeszkodzić w realizowaniu Jego zamierzeń. Władcy ci wraz ze swymi mocarstwami zostali starci w pył i rozrzuceni na cztery wiatry. Był na przykład możny faraon egipski, który trzymał lud Boży w niewoli. Jehowa miał jednak określony plan co do swych sług i posłał do niego Mojżesza z powiadomieniem, że ma ten lud wypuścić na wolność. Faraon arogancko oświadczył: „Któż to jest Jehowa, żebym miał usłuchać jego głosu?” Po czym dodał: „W ogóle nie znam Jehowy, a prócz tego nie zamierzam wyprawić Izraela” (Wyjścia 5:2).
17 Jehowa dał faraonowi sporo okazji do zmiany zdania. Ale on za każdym razem, jak czytamy w Księdze Wyjścia 11:10 (BT), okazywał się „upartym”. Jehowa dysponuje jednak nieprzepartą siłą. Kiedy więc nadszedł wyznaczony czas, zatopił faraona i jego wojska w Morzu Czerwonym. W Księdze Wyjścia 14:28 (BT) powiedziano: „Nie ocalał z nich ani jeden”. Z drugiej strony słudzy Jehowy doznali ochrony i odzyskali wolność. Co więcej, nastąpiło to dokładnie w czasie zapowiedzianym przez prorocze słowo Jehowy, przy końcu okresu 400 lat, o którym całe wieki wcześniej został powiadomiony wierny Abraham.
18. Jak Jehowa postąpił z Nabuchodonozorem w Babilonie? Dlaczego?
18 Potem był babiloński król Nabuchodonozor (Nebukadnezar). Zaczął się on pysznić swoją potęgą i osiągnięciami, jakby sam był bogiem. W Księdze Daniela 4:28 (Biblia poznańska) doniesiono nam, że „jeszcze słowo to było w ustach króla, gdy spadł głos z niebios: — Do ciebie mówię, królu Nebukadnezarze. Królestwo odchodzi od ciebie”. Jehowa powiadomił go, że zostanie poniżony do poziomu zwierzęcia polnego, dopóki — jak zaznaczono w wersecie 29 — nie uzna, iż „Najwyższy ma władzę nad królestwem ludzi i daje je, komu chce”. Wydarzyło się to dokładnie w czasie przewidzianym przez Jehowę.
19. Dlaczego Jehowa opowiedział się przeciw Babilonowi i jego władcy, Baltazarowi?
19 Ostatnim królem panującym w Babilonie był Baltazar (Belszazar). Właśnie za jego rządów nadeszła wyznaczona przez Jehowę pora, żeby to olbrzymie imperium upadło. Dlaczego? Ponieważ babilończycy bluźnili Jehowie i trzymali Jego lud w niewoli. Z rozdziału 5 Księgi Daniela dowiadujemy się, że Baltazar wyprawił wielką ucztę dla tysiąca swych urzędników. W trakcie tej biesiady „polecił przynieść naczynia złote i srebrne, które Nebukadnezar, jego ojciec, zabrał ze Świątyni [Jehowy] w Jerozolimie, aby pili z nich król, jego książęta, jego żony i jego nałożnice” (Dan. 5:2, 3, Bp). Zwróćmy uwagę, co potem czynili: „Pili wino i chwalili bogów wykonanych ze złota, srebra, brązu, żelaza, drzewa i kamienia” (Dan. 5:4, Bp). Pijąc ze świętych naczyń, które były używane do oddawania czci Jehowie, wyszydzili Go i bluźnili Mu. Wielbieniem swych fałszywych bogów oddali cześć Szatanowi.
20, 21. Jakie orędzie Daniel przekazał Baltazarowi? Jak ono się urzeczywistniło?
20 W tejże chwili jednak stało się coś przerażającego. Ukazała się ręka pisząca coś palcami na ścianie pałacu! Wstrząsnęło to Baltazarem do tego stopnia, że „zmienił się kolor twarzy króla, jego myśli przeraziły go, mięśnie jego bioder osłabły, a jego kolana poczęły uderzać jedno o drugie” (Dan. 5:6, Bp). Żaden z jego doradców religijnych nie potrafił zrozumieć tego pisma. Wezwano więc sługę Jehowy, Daniela, który je wytłumaczył. Poinformował króla, że jest to orędzie od Jehowy, w myśl którego „Bóg policzył dni twojego panowania i doprowadził je do końca. (...) jesteś zważony na wadze i znaleziony lekkim. (...) twoje królestwo będzie podzielone i oddane Medom i Persom” (Dan. 5:26-28, Bw).
21 Jeszcze tej nocy wojska medo-perskie wkroczyły do miasta bramami, które beztrosko pozostawiono otwarte. W Księdze Daniela 5:30 (BT) tak zakończono cały opis: „Tej samej nocy (...) Baltazar został zabity”. Upadek Babilonu umożliwił ludowi Jehowy powrót do ojczyzny dokładnie w 70 lat po uprowadzeniu do niewoli. Stało się to ściśle według rozkładu czasu ustalonego przez Jehowę, a wyjawionego w Księdze Jeremiasza 29:10.
22, 23. Jak Jehowa obszedł się z królem Herodem Agryppą I, który w I stuleciu zwalczał chrześcijan?
22 W pierwszym stuleciu naszej ery żył król Herod Agryppa I, ostatni władca Palestyny, ówczesnej prowincji cesarstwa rzymskiego. Kazał on wtrącić do więzienia apostoła Piotra i prześladował innych chrześcijan. Polecił nawet zamordować apostoła Jakuba (Dzieje 12:1, 2). Poza tym Herod organizował mordercze walki gladiatorów i inne widowiska pogańskie. Wszystkim tym sam zadawał kłam swemu twierdzeniu, iż jest czcicielem Boga.
23 Nadszedł jednak wyznaczony przez Jehowę czas wyeliminowania tego przeciwnika. W Dziejach Apostolskich 12:21-23 (Bw) czytamy: „W oznaczonym dniu Herod, odziany w szatę królewską, zasiadł na tronie i w obecności ludu wygłaszał do nich mowę; lud zaś wołał: Boży to głos, a nie ludzki”. Co się wtedy zdarzyło? Biblia donosi: „W tej samej chwili poraził go anioł Pański za to, że nie oddał chwały Bogu; potem stoczony przez robactwo wyzionął ducha”. Mamy tu kolejny przykład na to, że Jehowa potrafi ‛utrącać królów’, jak podano w Księdze Daniela 2:21 (Bw).
24. Co poświadczają takie fakty historyczne?
24 Tego rodzaju wydarzenia z przeszłości potwierdzają, że Jehowa ustalił sobie czasy i pory realizacji swych zamierzeń. Dowodzą one, że na pewno posiada umiejętności i siły potrzebne do spełnienia zamierzenia dotyczącego przekształcenia ziemi w raj, w którym „ma mieszkać sprawiedliwość” (2 Piotra 3:13).
Czy sobie przypominasz:
◼ Dlaczego tak ważne jest poznanie czasów i pór wyznaczonych przez Jehowę?
◼ Dlaczego Bóg nie popiera władców ani ludzi z tego świata?
◼ Jacy ludzie posiądą bliski już raj na naszej ziemi?
◼ Jak Jehowa dowiódł, że potrafi usunąć władców, którzy Mu się sprzeciwiają?