Upragnione wyzwolenie!

„DAJCIE mi wolność albo poślijcie mnie na śmierć!” — wołał ponad 200 lat temu amerykański patriota Patrick Henry. Wolność była mu droższa niż życie. Podobnie myślało w ciągu wieków miliony ludzi.

Jednakże w ostatnim półwieczu dążenie do niezależności przybrało nowe wymiary. Mocarstwa kolonialne utraciły miliony poddanych, którzy tak długo zabiegali o niepodległość, aż ją zdobyli. Powstały ruchy społeczne, polityczne, a nawet religijne, które obrały sobie za cel walkę z dyskryminacją i uciskiem — czy to rzeczywistym, czy wyimaginowanym. Nigdy przedtem tylu mężczyzn nie chciało się wyzwolić spod władzy rządów i pracodawców, tyle kobiet spod zwierzchnictwa mężów i ojców ani tyle dzieci spod opieki rodziców i nauczycieli. Jednakże ruchy wyzwoleńcze to nic nowego. W gruncie rzeczy sięgają korzeniami początków dziejów ludzkich. Dowiadujemy się o tym z najstarszego na świecie sprawozdania historycznego, zawartego w Biblii Świętej. Sedno sprawy, przedstawionej w Księdze Rodzaju 3:1-7, można ująć następująco:

Wkrótce po stworzeniu pierwszej pary ludzkiej kobietę zagadnął pewien anioł. Poczynaniami swymi zdradzał chęć wyłamania się spod władzy Stwórcy. Nic więc dziwnego, że utrzymywał, jakoby Ewa i jej mąż potrzebowali wyzwolenia. Próbował to uzasadnić. Czyż Bóg nie ograniczył ich swobody? Dlaczego nie mieliby jeść „owocu z drzewa, które jest w środku ogrodu”? Czyż na to drzewo nie „chciało się patrzeć”? Ależ tak!

Zerwijcie te pęta, namawiał, a „wasze oczy niezawodnie się otworzą i bez wątpienia będziecie podobni Bogu, znając dobro i zło”.a Cóż za nęcące perspektywy! Wyzwolenie się spod „ciemięskiego” panowania Bożego postawiono na równi z życiem.

„Dajcie mi wolność albo poślijcie na śmierć!” Udziałem Adama i Ewy stało się jedno i drugie. Ale zarówno na nich, jak i na nas spadło przez to nieszczęście. Dlaczego?

[Przypis]