Kobiety w miejscu pracy — próby i przeciwności

„W OSTATNIM trzydziestoleciu podjęła pracę zarobkową niespotykana dotąd liczba kobiet”, czytamy w raporcie sporządzonym przez Worldwatch Institute. Powiedziano tam również: „Zarówno w krajach bogatych, jak i biednych, inflacja skłania je do szukania zatrudnienia”. Pewna Nigeryjka ujęła to nieco inaczej: „Nacisk gospodarczy jest tak silny, że po prostu muszę iść do pracy”.

Niejedna kobieta jest rada, że na wzór „żony zaradnej” z czasów biblijnych może się przyczyniać do zaspokajania potrzeb materialnych własnej rodziny (Prz. 31:10, 16, 24).a Niektóre stwierdzają, że praca zawodowa potrafi pociągać i sprawiać zadowolenie. Okazuje się jednak, że ma to swoje dobre i złe strony.

Na przykład kierowniczka dużego sklepu powiedziała: „Kocham swoją pracę. Mam wspaniałego szefa i piękne biuro, ale nienawidzę jej, gdy zabiera mi więcej czasu, niż mogę jej poświęcić, ponieważ w domu czekają na mnie inne zajęcia — obowiązki żony i matki”. Jednakże dużo kobiet potrafi pogodzić sprawy zawodowe z troską o dom i rodzinę, czym zasługują na gorące słowa uznania.

Mimo to praca świecka przyczynia kobietom wielu swoistych trudności. Przymusowe przebywanie w atmosferze zawziętej rywalizacji lub całkowitego zobojętnienia niejedną z nich łatwo wytrąca z równowagi. Inne chcą się wybić i awansować, więc głównym przedmiotem ich zainteresowań są sprawy zawodowe.

Niekiedy w zakładzie pracy kobiety dostają się pod presję pod względem moralnym. Często skarżą się, iż dzień w dzień muszą słuchać nieprzyzwoitych rozmów. Co gorsza, nierzadko nagabuje się je w niedwuznacznych zamiarach. Pewna chrześcijanka wspomina: „Gdy zaczęłam pracować byłam jedyną dziewczyną w biurze. Mężczyźni wciąż pozwalali sobie na niewybredne aluzje i było mi naprawdę ciężko”.

Takie trudności są prawdziwym utrapieniem dla kobiet, które na co dzień muszą się z nimi stykać, a zwłaszcza dla tych, które pragną się trzymać zasad chrześcijańskich. Na szczęście jest coś, co może im w tym skutecznie dopomóc.

[Przypis]