Jak można zaznawać pokoju Bożego w pełniejszej mierze
„Żebyś to zwracał uwagę na moje przykazania! Wtedy jak rzeka stałby się twój pokój, a twoja sprawiedliwość jak fale morskie” (Izaj. 48:18).
1. Czego potrzeba, aby zaznawać pokoju w jak największym stopniu?
WSZYSCY, którzy systematycznie biorą udział w zborowym studium Biblii za pomocą niniejszego czasopisma, zdają sobie sprawę z wartości pokoju, jaki daje Bóg, i cenią sobie ten dar. Większość z nich bez wątpienia już go zaznaje. Nie wszyscy jednak zażywają go w pełni. Dlaczego tak się dzieje? Jehowa mówi o tych, którzy mogliby doświadczyć pokoju Bożego: „Ja, Jehowa, jestem twoim Bogiem, który cię uczy czerpać dobrodziejstwa, który sprawia, że stąpasz drogą, jaką powinieneś chodzić. Żebyś to zwracał uwagę na moje przykazania! Wtedy jak rzeka stałby się twój pokój, a twoja sprawiedliwość jak fale morskie” (Izaj. 48:17, 18).
2. (a) Co się wiąże z pojęciem ‛zwracania uwagi’? (b) Na ile przykazań Bożych mamy zwracać uwagę? (1 Jana 5:3).
2 Niewątpliwie każdy uczestnik naszych zebrań, na których omawiamy Biblię, może z nich odnieść korzyści, ale prawdziwym pokojem Bożym cieszą się jedynie ci, którzy zwracają uwagę na przykazania Jehowy, odnoszą je do siebie osobiście i do nich się stosują. Czy są dziedziny, w których powinieneś to robić w pełniejszej mierze? (2 Piotra 1:2). Nie wystarczy spełniać kilka najprostszych wymagań Bożych, ale przy tym odsuwać od siebie te, które się wydadzą trudniejsze lub niewygodne. Kiedy Diabeł próbował narzucić Jezusowi Chrystusowi swój egoistyczny sposób myślenia, usłyszał stanowczą odpowiedź: „Napisano: ‛Człowiek ma żyć nie samym tylko chlebem, lecz każdą wypowiedzią pochodzącą z ust Jehowy’” (Mat. 4:4).
3. Jakie dziedziny trzeba doprowadzić do harmonii z drogami Jehowy, jeśli naprawdę ktoś chce się cieszyć obfitym pokojem?
3 Przykazania Boże rozciągają się na każdą dziedzinę życia. Przede wszystkim wywierają wpływ na naszą więź z Jehową. Dotyczą też naszego stosunku do Jego widzialnej organizacji i chrześcijańskiej służby kaznodziejskiej, sposobu traktowania członków rodziny i wreszcie naszej postawy wobec ludzi ze świata. Kto pilnie zważa na nakazy Jehowy regulujące te sprawy, ten się cieszy dostatkiem pokoju. Przeanalizujmy kilka szczegółów, od których zależy, czy stanie się to również naszym udziałem.
CZY KTÓRAŚ Z TYCH SPRAW WYMAGA TWOJEJ UWAGI?
4. (a) Dlaczego samo korzystanie z domowego studium biblijnego albo chodzenie do Sali Królestwa nie dowodzi, że jesteśmy w pokoju z Bogiem? (b) Co wchodzi w zakres przejawiania wiary w Jezusa Chrystusa? (Jana 3:36).
4 Czy dopiero niedawno, czytelniku, zacząłeś studiować Biblię ze Świadkami Jehowy? A może już od kilku miesięcy lub nawet lat utrzymujesz kontakt z miejscowym zborem? Jeżeli tak, to z pewnością znajdujesz radość w przyjmowaniu udostępnianej ci wiedzy o zamierzeniach Bożych. Sama jednak okoliczność, iż ktoś korzysta z domowego studium biblijnego i z przyjemnością przychodzi do Sali Królestwa, nie dowodzi jeszcze, że dana osoba zaznaje pokoju z Bogiem. Wszyscy urodziliśmy się w grzechu, a taki pokój możemy zawrzeć jedynie za pośrednictwem Jezusa Chrystusa (Izaj. 53:5; Dzieje 10:36). Bierna wiara w Jezusa tu nie wystarczy. Koniecznie musimy zdać sobie osobiście sprawę z potrzeby okupu, uwierzyć w wartość ofiary złożonej przez Jezusa, a następnie dawać dowody tej wiary przez spełnianie jego przykazań (Jak. 2:26). Według jednego z poleceń, jakie dał Jezus w czasie swego pobytu na ziemi, ludzie pragnący być jego uczniami powinni zostać ochrzczeni (Mat. 28:19, 20). Czy zostałeś zanurzony w wodzie na znak oddania siebie Jehowie za pośrednictwem Jezusa Chrystusa?
5. Dlaczego oddanie się Jehowie i chrzest są niezbędnym warunkiem osiągnięcia pokoju z Bogiem?
5 Czy w twoim życiu jest coś, co uniemożliwia ci zgłoszenie się do chrztu? Jeżeli wiesz o takiej barierze lub jeśli zauważyłeś ją w trakcie swoich studiów, to załatwienia tej sprawy nie odkładaj na później. Pamiętaj, że wszelkie skłonności lub postępki uniemożliwiające ci chrzest stanowią też przeszkodę w zaznawaniu pokoju z Bogiem. Działaj szybko, dopóki jest po temu sposobność. Z Listu 1 Piotra 3:21 wynika, że ci, którzy w darze od Jehowy otrzymują czyste sumienie, wpierw na podstawie wiary w Chrystusową ofiarę okupu oddają się Bogu, potwierdzają to symbolicznie przez chrzest oraz spełniają wolę Bożą. Następnie dzięki zajęciu właściwej pozycji przed Bogiem dostępują pokoju, który się wiąże z czystym sumieniem; nie można go uzyskać w żaden inny sposób. Oczywiście jest to dopiero początek drogi.
6. Dlaczego z zaznawaniem pokoju ma związek również nasz stosunek do zebrań zborowych?
6 Zastanów się z kolei nad kwestią systematycznego przychodzenia na zebrania zborowe i aktywnego uczestniczenia w nich na miarę swych najlepszych możliwości. Czy zajmują one takie miejsce w twoim życiu, że nie dopuszczasz, by w korzystaniu z nich przeszkodził ci świat lub sprawy osobiste? Czy przygotowujesz się do nich i czy branie w nich udziału uważasz za przywilej? Sprawy te także mają ścisły związek z zaznawaniem pokoju. Dlaczego? Zgromadzonemu ludowi Bożemu towarzyszy duch święty, a pokój należy do jego owoców (Gal. 5:22). Właśnie takie spotkania pomagają nam zrozumieć, czego wymaga Jehowa, a jest to dla nas niezbędne, jeśli chcemy postępować w sposób godny uznania w Jego oczach. Uczymy się też na nich, jak zachowywać pokój w stosunkach z drugimi — w zborze, w domu, w szkole i w pracy zawodowej. Zebrania nasze to jeden z głównych kanałów, którymi Jehowa nas uczy, a Biblia zaznacza, że dostatkiem pokoju cieszą się ludzie wyuczeni przez Jehowę (Izaj. 54:13).
7. Jak powinniśmy reagować na sprawy omawiane w programie naszych zebrań?
7 Sprawą ściśle z tym związaną i niewątpliwie zasługującą na uwagę jest progresywne wcielanie w życie tego, czego się uczymy. Nie chcemy być podobni do Izraelitów, o których Jehowa powiedział, że będą ‛pilnie słuchali, lecz bez zrozumienia’ (Izaj. 6:9, Biblia Tysiąclecia, wydanie II). A czy chcielibyśmy przypominać ludzi, o których Bóg mówił Ezechielowi? Słuchali oni tego proroka Jehowy, ale nie postępowali zgodnie z jego słowami, gdyż woleli dogadzać swoim nieczystym i materialistycznym pragnieniom (Ezech. 33:31, 32). Natomiast w usta tych, którzy mieli się dziś zgromadzić w domu Jehowy i zaskarbić sobie Jego uznanie, włożono następujące słowa: „Przyjdźcie, wstąpmy na górę Jehowy i do domu Boga Jakuba; a On nas pouczy o swoich drogach, bo chcemy chodzić Jego ścieżkami” (Mich. 4:2). Jeżeli naprawdę będziemy sobie brać do serca wskazówki udzielane na zebraniach i jeśli z każdego z nich zapamiętamy przynajmniej jedną myśl, która się odnosi do nas samych, a potem staramy się zastosować ją w praktyce, to zbierzemy plon w postaci pokoju. W Ewangelii według Łukasza 11:28 zanotowano takie słowa Jezusa: „Szczęśliwi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i je zachowują!”
8. Dlaczego wyjdzie nam na dobre możliwie najpełniejszy udział w służbie polowej, na jaki nam osobiście pozwalają warunki?
8 Do kwestii uwypuklanych na zebraniach zborowych należy znaczenie pełnego udziału w obwieszczaniu Królestwa Bożego i w pomaganiu drugim, by zostali uczniami (Mat. 24:14; 28:19). Jak poczesne miejsce zajmuje ta działalność w twoim życiu? Jeżeli naprawdę zwracałeś uwagę na wszystko, co Jehowa mówi do nas przez swoje Słowo i swą organizację, to zdajesz sobie sprawę, iż chodzi tu o najważniejsze dzieło wykonywane obecnie na ziemi (Obj. 14:6, 7). Poza tym wiadomo przecież, że głosiciele pełnoczasowi oraz ci, którzy naprawdę są gorliwi w służbie kaznodziejskiej, chociaż nie mogą być pionierami — zaliczają się do najszczęśliwszych pośród nas. Pokój, jakim się cieszą, nie jest jak kropelka wody; przeciwnie, według słów Jehowy staje się „jak rzeka” (Izaj. 48:18). Czy i ty to przeżywasz? Każdy z nas ma taką możliwość.
9. Co może nam ułatwić zachowanie pokoju otrzymanego od Boga nawet w obliczu poważnych kłopotów?
9 Zważanie na wszystkie te rady nie uwolni nas zapewne od kłopotów życiowych, występujących powszechnie w obecnym systemie rzeczy. Ale bez względu na to, jak trudne sytuacje jeszcze by się wyłoniły, Bóg zapewnia nas, że jeśli Go poprosimy, miłościwie nas wesprze (1 Piotra 5:6, 7). Czy nauczyliśmy się we wszystkich swych poczynaniach szukać pomocy i kierownictwa Jehowy, swobodnie zwracając się do Niego w modlitwie, i czy po zrobieniu wszystkiego, co możliwe z naszej strony, potrafimy przerzucić swe brzemiona na Jehowę, ufnie je powierzając Jemu? (Prz. 3:5, 6; Ps. 55:23, BT). W Liście do Filipian 4:6, 7 znajdujemy serdeczną zachętę: „O nic nie dręczcie się troską, lecz we wszystkim przez modlitwę i błaganie połączone z dziękczynieniem zaznajamiajcie z prośbami swymi Boga; a pokój Boży, który przewyższa wszelką myśl, będzie za pośrednictwem Chrystusa Jezusa strzegł waszych serc i władz umysłowych”. Cóż za cudowna szansa! Czy starasz się w pełni korzystać z pokoju Bożego, który można uzyskać w taki sposób?
STALE ZABIEGAJMY O POKÓJ
10. Co z naszej strony jest niezbędne po osiągnięciu pokoju?
10 Jeżeli już osiągniemy taki pokój, nie możemy sobie pozwolić na traktowanie go jako czegoś danego raz na zawsze. A chcąc go utrzymać, musimy się zdobywać na dalszy wysiłek. Dlatego słusznie w Liście 1 Piotra 3:10, 11 napisano: „Kto chciałby miłować życie i oglądać dobre dni, (...) niech szuka pokoju i zabiega o niego”. Człowiek, który sobie wytknął cel i go osiągnął, postąpiłby niemądrze, gdyby potem machnął na wszystko ręką. Kto starał się o pokój i go znalazł, musi wystrzegać się wszystkiego, co mogłoby ten stan zburzyć, a w dodatku powinien aktywnie zabiegać o to, co służy pokojowi.
11. (a) Jaka postawa może zagrozić naszej więzi z Jehową? (b) Kiedy w gruncie rzeczy powinniśmy prosić Boga o pomoc wobec pokusy? (Mat. 6:13).
11 Skoro za pomocą środków udostępnionych nam przez Boga doszliśmy do tego, że mamy pokój z Nim, musimy czuwać nad tym, żeby nie zerwać tej więzi przez powrót do uprawiania grzechu. Oczywiście wszyscy jesteśmy niedoskonali, więc też wszyscy jesteśmy grzeszni. Prawdziwe niebezpieczeństwo jednak groziłoby nam wtedy, gdybyśmy usprawiedliwiali postawy lub poczynania, które Bóg potępia. Nie wolno nam po prostu wzruszać ramionami i mówić: „Taki już jestem” (Rzym. 6:16, 17). Musimy ze skruchą żałować złych uczynków, zamiast je wybielać, następnie zaś powinniśmy błagać Boga o przebaczenie ich na podstawie naszej wiary w ofiarę Jezusa. Musimy też nauczyć się zwracania do Boga o pomoc przed popełnieniem zła, zamiast próbować samemu walczyć, w końcu ulegać grzechowi i dopiero wtedy prosić o wybaczenie. Przy wsparciu ze strony Jehowy uda się nam „przyodziać nową osobowość, stworzoną według woli Bożej w prawdziwej sprawiedliwości i lojalności” (Efez. 4:20-24).
12. (a) Jakie jeszcze kontakty musimy uwzględnić, jeśli chcemy cieszyć się pokojem? (b) Czego to od nas wymaga?
12 Radowanie się pokojem oczywiście też obejmuje nasze stosunki z innymi ludźmi. Prawdziwi chrześcijanie służą Bogu jako cząstka organizacji, są „społecznością braci” (1 Piotra 2:17). Zgodnie z tym, co Jezus przepowiedział o swoich naśladowcach, wyróżniają się oni okazywaniem sobie wzajemnie miłości (Jana 13:35). Ale żaden z nich nie jest doskonały. Tymczasem niedoskonałość zarówno nasza, jak i drugich, może stwarzać sytuacje, w których zajdzie potrzeba zanoszenia żarliwych modlitw i dokładania wszelkich innych starań, aby pokonać powstające problemy. W Liście do Hebrajczyków 12:14 zachęcono nas: „Zabiegajcie o pokój ze wszystkimi”. Pamiętajmy o tym szczególnie w stosunkach z naszymi chrześcijańskimi braćmi i siostrami. Wyraźnie mówi o tym List 1 do Tesaloniczan 5:13: „Bądźcie wobec siebie nawzajem usposobieni pokojowo”. Nie znaczy to, że mamy tylko nie odpłacać złem za zło, powinniśmy bowiem aktywnie krzewić pokój, przejawiać inicjatywę w przywracaniu go, a w razie potrzeby chętnie w imię pokoju nawet ustępować z drogi (Efez. 4:1-3).
13. (a) Co możemy robić na rzecz pokoju z niewierzącymi? Jak przy tym pokażemy, że najważniejszy jest dla nas pokój z Bogiem? (b) Dlaczego możemy zaznawać pokoju mimo zamieszania, jakie by mogło powstać wokół nas?
13 Jednakże w świecie, poza zborem, nie każdy przejawia usposobienie pokojowe. Dlatego w Liście do Rzymian 12:18 zawarta jest następująca realistyczna rada: „W miarę możności, o ile to zależy od was, żyjcie ze wszystkimi ludźmi w pokoju”. Niemniej w naszych staraniach o zachowanie pokoju nie ma miejsca na kompromisowe odstępowanie od sprawiedliwych wymagań Jehowy. Możemy odpowiednio dostosowywać porę wykonywania pewnych zajęć, wiemy jednak, że byłoby niemądrze zaprzestać chodzenia na zebrania albo powstrzymywać się od udziału w służbie polowej, byle uratować pokój ze współmałżonkiem lub jakimiś krewnymi. Wiemy też, że Jehowie by się nie podobało, gdybyśmy dla przypodobania się naszym współpracownikom lub kolegom szkolnym wzięli udział w ich bezbożnych praktykach. Zdajemy sobie sprawę, iż prawdziwy pokój przypada w udziale jedynie tym, którzy w pierwszej kolejności dbają o pokój z Bogiem — tym, którzy miłują prawo Jehowy i chodzą Jego drogami. Właśnie ten pokój cenimy ponad wszystko inne (Ps. 119:165). To prawda, że wokół nas mogą się pojawić niepokoje. Niewierzący mogą się spierać i walczyć między sobą; mogą również nam urągać z powodu naszej wiary. Ale Słowo Boże uczy nas, jak mamy się zachować. Dzięki ciągłym staraniom o postępowanie zharmonizowane ze sprawiedliwymi drogami Jehowy nie tracimy tego pokoju, który się liczy najbardziej (por. Ps. 46:2, 3, BT).
14. Co nam umożliwia zachowywać spokój wewnętrzny i radosne widoki na przyszłość nawet w razie przeżywania trudności?
14 Ostatniej nocy przed śmiercią Jezus rzekł do swych wiernych apostołów: „Powiedziałem wam to, abyście przeze mnie mieli pokój. Na świecie cierpicie ucisk, lecz odwagi! Ja przezwyciężyłem świat” (Jana 16:33). Owszem, znosimy ucisk. Spadają na nas jako chrześcijan różnego typu prześladowania. Doznajemy niesprawiedliwości, a wielu z nas ciężko choruje. Ale pokój Boży pomaga nam to wszystko przetrzymać. Dzięki temu, że zostaliśmy wyuczeni przez Jehowę, dobrze rozumiemy, dlaczego chrześcijan spotykają prześladowania. Nie gubimy się w domysłach co do przyczyn niesprawiedliwości oraz chorób, z których powodu niekiedy przychodzi nam cierpieć. Wiemy też, co przyniesie przyszłość. Zdajemy sobie sprawę z tego, że wierne życie Jezusa i jego ofiarna śmierć zagwarantowała nam wyzwolenie. Co więcej, mamy świadomość, iż bez względu na problemy piętrzące się przed nami możemy zwracać się w modlitwie do Boga w ufnym przekonaniu, że On serdecznie się nami zaopiekuje i mocą swego ducha nas podtrzyma (Rzym. 8:38, 39).
15. Jak potwierdza się fakt, iż pokój udostępniony przez Chrystusa różni się od tego, który proponuje świat?
15 Jak czytamy w Ewangelii według Jana 14:27, Jezus słusznie powiedział: „Zostawiam wam pokój, daję wam mój pokój. Nie daję go wam tak, jak daje świat. Niech się nie płoszą wasze serca i nie wzdragają ze strachu”. Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że świat nie ma nic, co by przypominało pokój, jaki Bóg nam daje za pośrednictwem Jezusa Chrystusa. Dzięki niemu możemy wychodzić obronną ręką z sytuacji, która innym odebrałaby wszelką nadzieję.
16. (a) Co czeka tych, którzy teraz rzetelnie strzegą pokoju, jaki daje Bóg? (b) Jak możemy okazać, że cenimy sobie taki pokój?
16 Jakże wspaniała przyszłość czeka każdego, kto dziś zabiega o pokój Boży i przyznaje mu należne, czołowe miejsce w swoim życiu! Świat wrogi Bogu wkrótce przeminie. Wszystkie stworzenia z czasem całkowicie zjednoczy pokój płynący ze spełniania sprawiedliwych wymagań suwerennego Pana Wszechświata. Oby wdzięczność za te wspaniałe perspektywy już teraz pobudzała nas do całkowitego zharmonizowania swoich działań z Jego oczekiwaniami. Uważnie słuchajmy pouczeń od Jehowy i mocno utrwalajmy sobie w sercach Jego nakazy, abyśmy naprawdę mogli umiłować Jego drogi i dostosować się do Jego woli. Będzie to zgodne z radą zawartą w Księdze Przysłów 3:1, 2, gdzie czytamy: „Synu mój! Nie zapominaj mojej nauki, a twoje serce niech przestrzega moich przykazań, bo one przedłużą ci dni i lata życia oraz zapewnią ci pokój” (Biblia warszawska).
Pytania do powtórki:
• Czego potrzeba w myśl Księgi Izajasza 48:18, jeśli mamy zaznawać pod dostatkiem pokoju?
• Co musimy czynić, żeby zażywać pokoju Bożego w jeszcze pełniejszej mierze?
• Na co musimy się zdobywać w imię pokoju z naszymi braćmi i siostrami?
• Jak możemy zachować pokój, nawet w otoczeniu niewierzących?
[Ilustracja na stronie 14]
Chrzest
[Ilustracje na stronie 15]
Regularne uczestniczenie w zebraniach
Wprowadzanie w czyn tego, czego się uczymy
[Ilustracje na stronie 16]
Aktywny udział w służbie polowej
Przerzucanie brzemion na Jehowę