Powszechne bezpieczeństwo pod panowaniem „Księcia Pokoju”

„Dostatkowi tego książęcego panowania i pokojowi nie będzie końca, nad tronem Dawida i nad jego królestwem, aby je mocno ugruntować oraz wspierać praworządnością i sprawiedliwością odtąd aż po czas niezmierzony. Dokona tego gorliwość Jehowy zastępów” (Izaj. 9:7).

1, 2. (a) Do czego powodem miały być narodziny Królestwa Bożego? Kiedy do tego doszło? (b) Jakie zadanie stawia Karta ONZ przed tą organizacją, a czego na podstawie przymierza co do Królestwa można oczekiwać od Chrystusa? (c) Skąd wiemy, że Jehowa niezawodnie dotrzyma przymierza co do Królestwa?

PODOBNIE jak przyjście na świat doskonałego dziecka, Jezusa, tak narodziny z dawna obiecanego Królestwa miały być powodem do bezgranicznej radości (Ps. 96:10-12). Współczesne fakty historyczne poświadczają, że zapowiedzianą władzę włożono na barki wyniesionego do chwały Jezusa w roku 1914. I wcale nie zaprzecza temu istnienie Organizacji Narodów Zjednoczonych. Żaden z przywódców 159 państw do niej należących nie pochodzi z domu Dawida. Niemniej jednak Karta tej ogólnoświatowej zmowy właśnie im porucza zadanie zapewnienia ludzkości powszechnego pokoju i bezpieczeństwa.

² Tymczasem zawarte przez Jehowę przymierze co do Królestwa nigdy nie zostało anulowane. Wyrażenie: „nad tronem Dawida”, występujące w Księdze Izajasza 9:7, jest kolejnym potwierdzeniem obietnicy dotyczącej wiecznotrwałego Królestwa, danej Dawidowi przez Boga. Co więcej, Jehowa poprzysiągł, że ją do końca zrealizuje. Z Psalmu 89:4, 5, 36, 37 (Biblia Tysiąclecia, wydanie II) niedwuznacznie wynika, iż dotrzyma słowa; czytamy tam: „Zawarłem przymierze z moim wybrańcem; przysiągłem słudze memu, Dawidowi: Utrwalę na wieki twoje potomstwo i tron twój założę na wszystkie pokolenia”. „Raz przysiągłem na moją świętość: na pewno nie skłamię Dawidowi. Potomstwo jego trwać będzie wiecznie i tron jego będzie przede Mną jak słońce”. Zarówno to przymierze, jak i tytuł „Księcia Pokoju” stawiają przed Jezusem Chrystusem zadanie zapewnienia bezpieczeństwa całemu światu.

3. Dlaczego ani w niebie, ani na ziemi nie zapanował pokój, gdy rządy objął „Książę Pokoju”?

³ Jednakże gdy Jehowa Bóg powierzał rządy swemu Księciu, ani na ziemi, ani w niebie nie było mowy o jakimś roku pokoju. Zgodnie z rozdziałem 12 Księgi Objawienia narodziny Królestwa Bożego doprowadziły do wojny w niebie. Szatan Diabeł i jego demony wystąpili przeciw temu nowo utworzonemu rządowi, a świeżo osadzony na tronie Król ze swymi świętymi aniołami podjął walkę z siłami demonicznymi. W rezultacie Szatan oraz jego poplecznicy zostali wyrzuceni z niebios i strąceni w pobliże ziemi. Dlatego rozległ się wtedy okrzyk: „Biada ziemi i morzu, ponieważ zstąpił do was Diabeł z wielkim gniewem, wiedząc, że mało ma czasu!” (Obj. 12:12). Odkąd doszło do jego poniżenia, nasza planeta stała się widownią strasznych wojen i bezprzykładnej przemocy. Jakże potrzebne jest ludzkości panowanie „Księcia Pokoju”, które wszystkim zapewni bezpieczeństwo!

4. Dlaczego tytułu „Potężny Bóg” nie należy mylić z pojęciem Boga Wszechmocnego?

⁴ Jak wynika z Księgi Izajasza 9:6, oprócz godności „Księcia Pokoju” do chwalebnego imienia Jezusa Chrystusa dodano jeszcze inne tytuły. Jeden z nich brzmi: „Potężny Bóg”. Nie miał on jednak być nazwany Bogiem wszechpotężnym ani wszechmocnym, jak gdyby był jedną z równych sobie osób potrójnego bóstwa. Nawet w dniu swego zmartwychwstania dał do zrozumienia, że w dalszym ciągu mniej znaczy od Jehowy. Ukazał się Marii Magdalenie i posłał ją do zatrwożonych uczniów z wiadomością, że wraca do ich Ojca i swego Ojca oraz do ich Boga i swego Boga (Jana 20:17). Do dziś dnia przewodzi wszystkim stworzeniom w oddawaniu czci „Bogu bogów”, Jehowie (Dan. 11:36). Istotnie, Jezus Chrystus ma Boga i nie jest nim on sam, lecz jego Ojciec niebiański, właśnie Jehowa. Jakże doniosłą funkcję pełni „Książę Pokoju”, będąc zwiastunem trwałego pokoju i bezpieczeństwa w całym wszechświecie!

5. Dlaczego Jezus Chrystus najlepiej się nadaje do przewodzenia wszystkim rozumnym stworzeniom w oddawaniu czci prawdziwemu i żywemu Bogu, Jehowie?

⁵ Wyniesiony do chwały Jezus Chrystus będzie po wszystkie czasy stał na czele rozumnych stworzeń w wielbieniu jedynego prawdziwego i żywego Boga, Jehowy. Będąc pierwszym Synem Bożym, jest do tego znakomicie przygotowany. Zna on Jehowę dłużej i bliżej od wszystkich pozostałych mieszkańców nieba oraz ziemi. W Liście 1 do Koryntian 2:11 apostoł Paweł oświadczył: „Któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest?” (Biblia warszawska). Dotyczy to również Jezusa Chrystusa. Wprawdzie Jehowa posłużył się nim przy stwarzaniu ludzi, lecz zupełnie czym innym było samemu stać się człowiekiem, znaleźć się w ziemskim otoczeniu i ziemskich warunkach oraz osobiście doświadczać uczuć ludzkich. Dlatego słusznie napisano, że „chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał” tu na ziemi jako człowiek (Hebr. 5:8, Bw). Niewątpliwie okazał się godnym tego, by powierzono mu „wszelką władzę w niebie i na ziemi” i nadano tytuł: „Potężny Bóg” (Mat. 28:18; por. Filip. 2:5-11).

„CUDOWNY DORADCA” I „WIECZYSTY OJCIEC”

6. W jaki sposób Chrystus usługuje w charakterze „Cudownego Doradcy”? Jak z jego wspaniałych pouczeń korzysta „wielka rzesza”?

⁶ Wszystkie powyżej wymienione ważkie powody wskazują na to, że niebiański książę z ramienia Boga świetnie się nadaje do usługiwania ludzkości w charakterze „Cudownego Doradcy” (Izaj. 9:6). Jego rady zawsze są mądre, niezawodne i doskonałe. Będąc Pośrednikiem między Jehową Bogiem a uczestnikami nowego przymierza, od przeszło 19 stuleci rzeczywiście występuje w roli cudownego Doradcy. A teraz, od roku 1935, z tych wybornych pouczeń korzysta także „wielka rzesza” jego „drugich owiec”, która otrzymuje najlepsze z możliwych wskazówek i wytycznych (Obj. 7:9-17; Jana 10:16). Jezus Chrystus udziela ich za pośrednictwem klasy obiecanego „niewolnika wiernego i rozumnego”, którą powołał podczas obecnego „zakończenia systemu rzeczy” i ustanowił nad wszystkimi swymi ziemskimi dobrami, czyli sprawami Królestwa (Mat. 24:3, 45-47; Łuk. 12:42-44). Rady dotyczące życia duchowego, jakie otrzymuje dziś „wielka rzesza”, są zarazem cudowne i godne zaufania, gdyż opierają się na objawionym Słowie Bożym.

7. Dlaczego Szatan Diabeł nie jest już dla ludu Bożego potężnym bogiem?

⁷ Ponieważ należymy do ludu Jehowy i stosujemy się do tych rad, Szatan Diabeł, „bóg tego systemu rzeczy”, nie jest już dla nas potężnym bogiem (2 Kor. 4:4). Posłusznie opuściliśmy Babilon Wielki, ogólnoświatowe imperium religii fałszywej, i nie mamy już udziału w jego odrażających grzechach. Niezachwianie trwamy po stronie tego, którego Jehowa Bóg obarczył odpowiedzialnością za rządy.

8. (a) Dlaczego tytuł „Wieczysty Ojciec” jest szczególnie drogi „wielkiej rzeszy”? (b) Co spotka tych, którzy pozwalają, by ich duchowym ojcem był Szatan Diabeł?

⁸ Tytuł „Wieczysty Ojciec” porusza serce. Szczególnie ceni go sobie „wielka rzesza” jego „drugich owiec”. Wstrętem napawa je myśl, że ich ojcem mógłby być Szatan Diabeł. Wzdrygają się na samo wspomnienie żydowskich przywódców religijnych sprzeciwiających się Jezusowi, który rzekł im: „Za ojca macie Diabła i chcecie spełniać pragnienia waszego ojca. Ten był zabójcą, gdy rozpoczynał, i nie trzymał się mocno prawdy, bo u niego prawdy nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, wypowiada się zgodnie z własnym usposobieniem, ponieważ jest kłamcą i ojcem kłamstwa” (Jana 8:44). Należący do „wielkiej rzeszy” porzucili towarzystwo takich duchowych dzieci Szatana Diabła, którego kuratela nad upadłą ludzkością nie będzie trwała wiecznie. A ci, co pozwalają, aby był on ich duchowym ojcem, przeminą wraz z nim. Zarówno Diabła, jak i każdego, kto nie uwolni się od jego ojcostwa, czeka całkowita zagłada, której symbolem jest w Ewangelii według Mateusza „ogień wieczny” (Mat. 25:41-46).

9. Jaki przedsmak dobrodziejstw wypływających z posiadania „Wieczystego Ojca” ma „wielka rzesza”?

⁹ W przeciwieństwie do takich osób członkowie „wielkiej rzeszy” już teraz zaznają pewnych dobrodziejstw wynikających z tego, że mają „Wieczystego Ojca”.a W jaki sposób? Otóż usłuchali jego głosu, stali się jego „drugimi owcami” i przyłączyli do ostatka Izraela duchowego. Łączą ich serdeczne więzy rodzinne i w następstwie tego panuje wśród nich pokój. W Liście do Rzymian 16:20 apostoł Paweł, pisząc w natchnieniu, nazwał Jehowę „Bogiem, który daje pokój”. Jakże słusznie zatem Jego jednorodzony Syn nosi miano „Księcia Pokoju”! Będzie on niewątpliwie działał zgodnie ze znaczeniem swego znamienitego tytułu i przywróci pokój w całym wszechświecie.

KRÓLEWSKI RZĄD „KSIĘCIA POKOJU”

10, 11. Co oznajmił Izajasz, gdy zapowiedział najważniejsze ze wszystkich narodzin? Co znaczą jego słowa?

¹⁰ Duch Jehowy pobudził proroka Izajasza, aby po zapowiedzi najważniejszych ze wszystkich narodzin — przyjścia na świat Syna Bożego, który miał zostać zaszczycony tytułem „Księcia Pokoju” — złożył następujące oświadczenie: „Dostatkowi tego książęcego panowania i pokojowi nie będzie końca (...). Dokona tego gorliwość Jehowy zastępów” (Izaj. 9:7).

¹¹ Mówiąc o ‛dostatku książęcego panowania’, proroctwo wskazuje, iż rządy „Księcia Pokoju” nie będą za krótkie, by się rozciągnąć na całą ziemię. Nie będzie na niej żadnych granic, które by zawężały zakres jego władzy. Obejmie ona cały nasz glob. Co więcej, w przyszłym ziemskim raju nie będzie końca pokojowi. Nigdy i nigdzie nie zmąci go żaden nieporządek. Zapanuje w każdym zakątku naszej planety i zawsze będzie go pod dostatkiem (Ps. 72:7). Pokój w tym wypadku to coś więcej niż brak przemocy i wojen; to także sprawiedliwość i praworządność, gdyż Izajasz zaznaczył, że owo książęce panowanie będzie wspierane „praworządnością i sprawiedliwością odtąd aż po czas niezmierzony”. Ludzkość doświadczy błogosławieństw w wielkiej obfitości. A wszystkiego tego dokona jeszcze za naszych czasów niesłabnąca gorliwość Jehowy Boga.

12. Kto reprezentuje dziś na ziemi rząd kierowany przez „Księcia Pokoju”?

¹² Władza spoczywająca na barkach „Księcia Pokoju” ma dziś wszędzie na ziemi swoich specjalnych przedstawicieli. Bardzo szybko też rośnie liczba zwolenników jego królewskiego rządu niebiańskiego. Ostatek zrodzonych z ducha uczniów Jezusa Chrystusa został już w komplecie wybrany spośród narodów. Prócz tego w ponad 200 poszczególnych krajach odbywa się zgromadzanie „wielkiej rzeszy”. Ostatnio było na świecie 3 229 022 świadków na rzecz Jehowy, a radosne dzieło żniwnych zbiorów jeszcze nie dobiegło końca. Członkowie tej „wielkiej rzeszy” z radością głoszą o panowaniu, które sprawuje „Książę Pokoju”. Są niezmiernie wdzięczni za to, że jako poddani jego rządu mogą na całej ziemi występować w roli jego posłów, współpracujących z namaszczonym ostatkiem — „ambasadorami zastępującymi Chrystusa” (2 Kor. 5:20).

NOWOŻYTNE SPRZYSIĘŻENIE, KTÓRE MUSI ZOSTAĆ UDAREMNIONE

13. (a) Co starają się utrzymać między sobą posłowie Królestwa? (b) Jak Bóg zapatruje się na ONZ?

¹³ Posłowie Królestwa zachowują pokój również między sobą; usilnie starają się „przestrzegać jedności ducha w zespalającej więzi pokoju” (Efez. 4:3). Trzymają się tej linii postępowania pomimo zamętu szerzącego się obecnie na ziemi. Zarówno państwa należące do Organizacji Narodów Zjednoczonych jak i wszystkie pozostałe w gruncie rzeczy zwierają szeregi przeciwko rządowi „Księcia Pokoju”. Z punktu widzenia Boga ONZ jest olbrzymim spiskiem na skalę światową. Dlaczego? Ponieważ utrzymuje, iż osiągnie cele, które z woli Bożej może zrealizować jedynie Jego „Książę Pokoju”. Ponadto wzywa ona ludzi ze wszystkich narodów, by poparli jej próby ustanowienia powszechnego bezpieczeństwa siłami człowieczymi. Ogłosiła nawet rok 1986 za „Międzynarodowy Rok Pokoju”. W ten sposób daje dowód, że jest sprzysiężeniem wymierzonym przeciwko „Księciu Pokoju” i przeciw przymierzu co do wiecznotrwałego Królestwa, jakie z nim zawarł Jehowa.

14. Jak prorok Izajasz ostrzegł wszystkich przeciwników Jehowy i Jego przymierza co do Królestwa?

¹⁴ Z analogicznych powodów prorok Izajasz przestrzegł niegdyś króla Achaza i jego poddanych przed wchodzeniem w układy z asyryjskim mocarstwem światowym w celu zapewnienia sobie pokoju i bezpieczeństwa. Przestrogę tę zapisano w Księdze Izajasza 8:9, 10. Prorok w poetyckich, lecz dobitnych słowach tak zwraca się tam do przeciwników Jehowy i Jego przymierza co do Królestwa: „Srożcie się, ludy, i drżyjcie! Przysłuchujcie się uważnie, wszyscy dalecy mieszkańcy ziemi, przepaszcie się i drżyjcie, przepaszcie się i drżyjcie! Obmyślcie plan, lecz będzie on udaremniony, postanówcie coś — a to się nie stanie, gdyż z nami Bóg” (Bw).

15. Czego się można spodziewać dla nowożytnego sprzysiężenia przeciw przymierzu co do Królestwa, jeśli za przykład wziąć spisek z czasów Achaza?

¹⁵ Niechaj więc narody rządzone przez księcia tego świata, Szatana Diabła, spiskują sobie przeciw przymierzu co do Królestwa oraz jego książęcemu Dziedzicowi i Władcy. Sprzysiężenie ich będzie obrócone wniwecz, tak jak udaremnione zostały knowania podjęte za dni Achaza. Król syryjski Resin i król izraelski Pekach nie bali się Jehowy zastępów, wobec czego nic nie powstrzymywało ich przed snuciem intrygi przeciw Jego przymierzu co do Królestwa. Ale ich niecne usiłowania spełzły na niczym. Podobnie król judzki Achaz, który zatracił bojaźń przed Jehową, wszedł w zmowę z asyryjską potęgą światową. Nie uzyskał jednak z tej strony realnej pomocy i nie zapewnił sobie pokoju ani bezpieczeństwa. Przeciwnie, ściągnął na siebie utrapienia i stracił niezawisłość. Co najgorsze, Achaz przez swe postępowanie wypadł z łaski Jehowy.

16. Jak Jehowa udaremnił asyryjski spisek przeciw przymierzu co do Królestwa? Co to obrazuje na nasze dni?

¹⁶ Po śmierci Achaza, za panowania jego syna Ezechiasza, Jehowa zastępów unicestwił sprzysiężenie przeciw przymierzu co do Królestwa uknute przez Asyrię. Król tego mocarstwa został zmuszony do wycofania się z ziemi judzkiej, gdy anioł Jehowy za jednym zamachem zgładził 185 000 jego żołnierzy. Wróg nie wystrzelił w stronę Jeruzalem ani jednej strzały (Izaj. 37:33-36). Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że podobna klęska spotka współczesny nam spisek przeciw zawartemu przez Jehowę przymierzu co do Królestwa oraz przeciw „Księciu Pokoju”, gdyż Bóg jest ze swym Księciem Immanuelem oraz ze wszystkimi, którzy go radośnie witają!

NIEUSTRASZENIE PO STRONIE WSZECHŚWIATOWEGO ZWIERZCHNICTWA JEHOWY

17. (a) Co żywioły polityczne uczynią wkrótce z Babilonem Wielkim? Czego wtedy będzie potrzebował lud Jehowy, nie oczekując tego daremnie? (b) Co przedsięwezmą ateistyczni władcy po zdruzgotaniu Babilonu Wielkiego? Jakie działania będzie wtedy zmuszony podjąć Jehowa?

¹⁷ Niebawem żywioły polityczne zwrócą się zarówno przeciw chrześcijaństwu, jak i całemu Babilonowi Wielkiemu, całemu ogólnoświatowemu imperium religii fałszywej; postanowią je unicestwić. W tej krytycznej sytuacji lud Jehowy będzie bardzo potrzebował nadzwyczajnej ochrony z Jego strony. Nie liczący się z Bogiem władcy, ośmieleni druzgocącą klęską Babilonu Wielkiego, nienawistnie wystąpią przeciw tym, którzy opowiedzieli się za rządem Bożym kierowanym przez Jezusa Chrystusa. Jehowa posłuży się wtedy swym „Księciem Pokoju”, by stoczyć „wojnę wielkiego dnia Boga Wszechmocnego” (Obj. 16:14). Chrystus okaże się niezwyciężonym Bojownikiem, którego rządom nigdy nie zagrozi uszczuplenie. Dowiedzie, że jest „Potężnym Bogiem”, podległym tylko odnoszącemu tryumfy Bogu Wszechmocnemu, Jehowie. Ów „Potężny Bóg” uwieńczy swą olśniewającą działalność zwycięstwem w Armagedonie, które po wieczne czasy będzie rozbrzmiewać niemilknącym echem. Chwała temu niezrównanemu zwycięstwu!

18. Na co są zdecydowani Świadkowie Jehowy, widząc nowożytny spisek przeciw przymierzu co do Królestwa? Jak się to wszystko skończy?

¹⁸ Zatem wszyscy świadkowie na rzecz Jehowy, naprzód ku jeszcze lepszemu pokazaniu się światu! W pełni ufajcie waszemu Bogu i Jego panującemu już Królowi — „Księciu Pokoju”! Nic się nie bójcie sprzysiężenia, jakie powstało w dzisiejszym świecie. Bądźcie wszyscy znakami i cudami przysparzającymi czci Jehowie, ogłaszając wszędzie wieść o Królestwie i jego bliskim tryumfie w Armagedonie nad świeckim spiskiem. A kiedy Diabeł zwróci przeciwko nam władców ziemskich, pamiętajmy, że zwyciężą ci, którzy wiernie i lojalnie stają po stronie Królestwa Immanuela, „Księcia Pokoju”, bo przecież „Z nami Bóg”! (Mat. 1:23; por. Izaj. 8:10). I niechaj wszyscy aniołowie w niebie oraz wszyscy ludzie zachowujący prawość na ziemi swoim „Amen” opowiedzą się w poczuciu trwałego bezpieczeństwa za usprawiedliwieniem zwierzchnictwa Jehowy nad wszelkimi Jego dziełami w niebie i na ziemi!

[Przypis]

PYTANIA POWTÓRKOWE:

• Dlaczego do Jezusa Chrystusa pasuje tytuł „Potężny Bóg”?

• W jaki sposób Jezus usługuje w charakterze „Cudownego Doradcy”?

• Kogo pragniemy mieć za ojca, a kogo nie?

• Czym jest w gruncie rzeczy Organizacja Narodów Zjednoczonych?

• Co spotka dzisiejsze sprzysiężenie przeciw przymierzu co do Królestwa i jego Dziedzicowi, „Księciu Pokoju”?

[Ilustracja na stronach 14, 15]

Wszystkie stworzenia będą zjednoczone w pokojowym oddawaniu czci Władcy Wszechświata