Młodociani słudzy Boży w czasach biblijnych

W PIŚMIE Świętym można przeczytać o wielu wspaniałych młodych ludziach, którzy poważnie podchodzili do służby dla Boga i zapewnili sobie tym obfite błogosławieństwa. Bez względu na to, czy jesteśmy młodzi, czy już starsi i posiwiali, te biblijne przykłady mogą być dla nas ogromną zachętą.

Józef miał zaledwie 17 lat, gdy go sprzedano do niewoli w Egipcie. Mimo iż przebywał z dala od rodziny i nie widział go nikt ze znajomych, okazał się człowiekiem o niezłomnej prawości. Kiedy żona Potifara próbowała go uwieść, odparł: „Jakże (...) miałbym popełnić tak wielkie zło i w rzeczy samej zgrzeszyć przeciw Bogu?” Nawet wtedy, gdy stanął przed samym faraonem, najpotężniejszym władcą owych czasów, by objaśnić znaczenie jego snów, wyzyskał tę sposobność do przypisania całej zasługi swemu Bogu. Józef dostąpił obfitych błogosławieństw. Z woli Bożej przyczynił się do ocalenia od śmierci głodowej zarówno Egipcjan, jak i własnej rodziny, a następnie sprowadził do Egiptu swego ojca Jakuba ze wszystkimi domownikami (Rodzaju 37:2; 39:7-9; 41:15, 16, 32).

Mojżesz i inni wierni młodzi

Mojżesza usynowiła córka faraona, ale matka i ojciec mieli jeszcze możność uczenia go o prawdziwym Bogu. Biblia informuje, że gdy Mojżesz dorósł, „nie zgodził się, by go nazywano synem córki faraona, wybierając raczej złe traktowanie z ludem Bożym niż chwilową uciechę z grzechu”. Bóg posłużył się nim do wyprowadzenia swego ludu z Egiptu, do przekazania Prawa przy górze Synaj oraz do napisania niemałej części Biblii. Czy bez względu na wiek pielęgnujesz w sobie tak jak Mojżesz pragnienie służenia Bogu? (Hebrajczyków 11:23-29; Wyjścia 2:1-10).

W Biblii wspomniano o „maleństwach”, które wraz z resztą narodu izraelskiego słuchały, gdy czytano Prawo Boże (Powtórzonego Prawa 31:10-13). Za dni Nehemiasza ‛wszyscy, którzy byli zdolni słuchać’, zgromadzili się i słuchali Prawa „od rana aż do południa” (Nehemiasza 8:1-8, Biblia Tysiąclecia, wyd. II). Nawet jeśli te maluchy nie wszystko rozumiały, to jednak potrafiły pojąć, że mają miłować i czcić Jehowę Boga oraz być Mu posłuszne. Czy niezależnie od wieku uważnie się przysłuchujesz, gdy na większych zgromadzeniach i kongresach omawiana jest treść Słowa Bożego? Czy podobnie jak tamci młodzi Izraelici doceniasz znaczenie posłuszeństwa wobec Jehowy?

Dawid, Jozjasz i Jeremiasz

Dawidowi, najmłodszemu spośród ośmiu braci, Bóg powierzył szczególne zadanie. Powiedział o nim: „Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka po mojej myśli, który we wszystkim wypełni moją wolę”. Wybrał go na „pasterza” swego ludu i Dawid piastował tę funkcję przez wiele lat, dając dowody miłości do Jehowy. Ułożył ponad 70 psalmów i został jednym z przodków Jezusa Chrystusa. Czy niezależnie od tego, ile masz lat, cenisz sobie drogi Jehowy i czy wzorem Dawida robisz to, czego pragnie Bóg? (Dzieje Apostolskie 13:22, BT; Psalm 78:70, 71; 1 Samuela 16:10, 11; Łukasza 3:23, 31).

Jozjasz został królem, będąc zaledwie ośmiolatkiem. W wieku około 15 lat, „chociaż jeszcze był młodzieńcem, zaczął szukać Boga swego praojca Dawida”. Przed dwudziestką przystąpił do zwalczania fałszywego kultu. Później z jego inicjatywy odnowiono świątynię i przywrócono wśród Izraelitów czyste wielbienie Boga. Czytamy na ten temat: „Przez całe jego życie nie odstąpili oni od Boga swych ojców, Jahwe”. Nikt z nas nie jest królem jak Jozjasz, wszyscy jednak — bez względu na wiek — możemy służyć Bogu i zdecydowanie się przeciwstawiać religii fałszywej (2 Kronik 34:3, 8, 33, BT).

Do Jeremiasza wszechmocny Bóg powiedział: „Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię; zanim ujrzałeś światło dzienne, Jam cię poświęcił i ustanowił prorokiem narodów”. Jeremiasz wzbraniał się przed przyjęciem tego zadania, twierdząc, że jeszcze do niego nie dorósł: „Ach, Panie mój, Jahwe, oto nie umiem przemawiać, gdyż jestem zbyt młody”. Jehowa odrzekł jednak: „Nie mów: ‛Jestem zbyt młody’, bo pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę, i będziesz głosił, cokolwiek ci zlecę”. Jeremiasz czynił to z górą 40 lat i nawet gdy chciał zrezygnować ze swej misji, nie potrafił zaprzestać działalności. Słowo Boże stawało się ‛w jego sercu jakby ogniem palącym, zamkniętym w jego kościach’. Po prostu musiał mówić! Czy niezależnie od wieku pielęgnujesz w sobie taką wiarę, jaką się odznaczał Jeremiasz, i czy podobnie jak on podążasz naprzód w służbie dla Jehowy? (Jeremiasza 1:4-8, Biblia poznańska; 20:9, Bp).

Daniel, Jezus i Tymoteusz

Któż nie słyszał o Danielu? Mogło mu jeszcze dość dużo brakować do 20 lat, gdy wraz z innymi „młodzieńcami” został jako jeniec zabrany na dwór potężnego króla Babilonu, Nabuchodonozora. Mimo młodego wieku Daniel był zdecydowany trwać w posłuszeństwie wobec Boga. Podobnie jak jego towarzysze nie chciał się skalać jedzeniem potraw zabronionych przez Prawo Boże lub mających związek z pogańskimi rytuałami. W ciągu następnych z górą 80 lat nigdy się nie zachwiał. Zachował prawość i nie przestał modlić się do Boga, chociaż wiedział, że może za to być rzucony lwom. Czy i ty tak poważnie traktujesz służbę Bożą oraz przywilej modlitwy? Jest to twoją powinnością (Daniela 1:3, 4, 8, Bw; 6:10, 16, 22 [6:11, 17, 23, Bw]).

Dwunastoletniego Jezusa odnaleziono w świątyni jeruzalemskiej, „siedzącego pośród nauczycieli, słuchającego i pytającego ich. A zdumiewali się wszyscy, którzy go słuchali, nad jego rozumem i odpowiedziami”. Czy ciebie też zaciekawiłaby taka dyskusja biblijna, prowadzona w świątyni przez ludzi dużo starszych? Czy drudzy byliby zaskoczeni twoim zrozumieniem i odpowiedziami? Niejeden młody Świadek Jehowy, który sam studiuje, a ponadto uważnie słucha na zebraniach chrześcijańskich i bierze w nich udział, zdumiewa starsze osoby swoją znajomością Pisma Świętego (Łukasza 2:42, 46, 47, Bw).

A może przypominasz Tymoteusza, którego od dzieciństwa uczono „świętych pism”? Był jeszcze bardzo młody, gdy bracia co najmniej z dwóch zborów „wystawili mu dobre świadectwo”. Apostoł Paweł obrał go za towarzysza podróży, i to nie w charakterze tragarza, lecz do pomocy w nauczaniu drugich. Czy i ty zasługiwałbyś na takie przywileje? Czy swoją działalnością zyskujesz sobie „dobre świadectwo” nie tylko we własnym zborze? (2 Tymoteusza 3:15; Dzieje Apostolskie 16:1-4, Bw).

Jakiej przyszłości się spodziewasz?

Czy to możliwe, żeby młodzi okazali się dziś równie wierni, jak niegdyś Józef, Mojżesz, Dawid i inni? Z całą pewnością. Prawdą jest, że sporą część młodzieży interesuje wyłącznie rozrywka. Jednakże wielu mądrze spożytkowuje młodość, poznając Boga i Jego wolę. Na takich spełnia się proroctwo biblijne: „Lud twój chętnie pójdzie za tobą (...), gdy wystawisz wojsko swoje; młódź twoja zrodzi ci się jak rosa” (Psalm 110:3, Bw).

Tacy wspaniali młodzi ludzie okazują się mądrzy ponad wiek, gdyż Bóg pomaga im pomyślnie kierować życiem w teraźniejszym systemie, a ponadto obiecuje świetlaną przyszłość w nadchodzącym nowym świecie (1 Tymoteusza 4:8). Ale jak chłopiec lub dziewczyna może wypielęgnować w sobie taką wiarę, jaka cechowała młode osoby wspomniane w Biblii? Jeżeli chcesz się o tym dowiedzieć, zechciej przeczytać artykuł pt. „Młodzież szczęśliwa w służbie dla Jehowy”, rozpoczynający się na stronie 10.

[Ilustracje na stronie 5]

Mojżesz był młody, ale nie dał się omamić bogactwem Egiptu

Młody Dawid był miły sercu Jehowy

[Ilustracje na stronie 6]

Chociaż Jeremiasz uważał siebie za „zbyt młodego”, odważnie głosił niepopularne orędzie

W wieku 12 lat Jezus zadziwił dorosłych zrozumieniem Słowa Bożego

[Ilustracja na stronie 7]

W Izraelu nawet maleństwa słuchały, gdy czytano Prawo Boże. A ty?