Raduj Jehowę okazywaniem życzliwości
„Czegóż Jehowa żąda od ciebie poza tym, żebyś wprowadzał w czyn sprawiedliwość i miłował życzliwość oraz był skromny, chodząc ze swoim Bogiem?” (MICHEASZA 6:8).
1. Dlaczego nie powinno nas dziwić, że Jehowa oczekuje od swego ludu okazywania życzliwości?
JEHOWA oczekuje od swego ludu okazywania życzliwości. Nie powinno nas to dziwić. Sam Bóg jest życzliwy dla wszystkich, nawet dla niegodziwców, którym obce jest uczucie wdzięczności. Dlatego Jezus powiedział uczniom: „Stale miłujcie swoich nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie bez procentu, nie spodziewając się za to niczego; a nagroda wasza będzie wielka i będziecie synami Najwyższego, ponieważ jest On życzliwy dla niewdzięcznych i niegodziwych. Stawajcie się miłosierni, jak wasz Ojciec jest miłosierny” (Łukasza 6:35, 36).
2. Jakie pytania dotyczące życzliwości zasługują na naszą uwagę?
2 Z Księgi Micheasza 6:8 wynika, że każdy, kto chodzi z Bogiem, musi wręcz ‛miłować życzliwość’. Jehowa najwyraźniej odczuwa radość, gdy Jego słudzy miłują życzliwość i szczerze ją okazują. Ale czym jest życzliwość? Jakie dobrodziejstwa wynikają z przejawiania tej cechy? I jak można ją uzewnętrzniać?
Czym jest życzliwość
3. Jak byś scharakteryzował życzliwość?
3 Życzliwość polega na przejawianiu żywego zainteresowania drugimi. Można je okazać dobrym uczynkiem i ciepłym słowem. Człowiek życzliwy wyświadcza dobro, a wystrzega się wyrządzania krzywdy. Jest przyjazny, delikatny i łaskawy, skłonny do wczuwania się w cudze położenie. Darzy drugich względami i odznacza się szczodrością. Życzliwość stanowi element symbolicznych szat każdego prawdziwego chrześcijanina, gdyż Paweł nalegał: „Przyodziejcie się tkliwymi uczuciami: zmiłowaniem, życzliwością, kornością umysłu, łagodnością i wielkodusznością” (Kolosan 3:12).
4. Jak Jehowa przewodzi w okazywaniu życzliwości ludziom?
4 Jehowa jest wzorem życzliwości. Apostoł Paweł napisał, że „gdy ze strony naszego Zbawiciela, Boga, ujawniła się życzliwość i miłość do ludzi”, wtedy „według swego miłosierdzia zbawił nas przez kąpiel, która doprowadziła nas do życia, i przez odnowienie nas duchem świętym” (Tytusa 3:4, 5). Bóg ‛kąpie’, czyli oczyszcza chrześcijańskich pomazańców we krwi Jezusa, stosując na ich rzecz wartość Chrystusowej ofiary okupu. Ponadto odnawia ich duchem świętym, czyniąc z nich „nowe stworzenie” — grono swoich synów zrodzonych z ducha (2 Koryntian 5:17, BT). Oczywiście Boża życzliwość i miłość do ludzi obejmuje również międzynarodową „wielką rzeszę” tych, którzy „wyprali swe szaty i wybielili je we krwi Baranka” (Objawienie 7:9, 14; 1 Jana 2:1, 2). Ponadto zarówno pomazańcy, jak i członkowie wielkiej rzeszy, mającej nadzieję ziemską, dźwigają „miłe” jarzmo Jezusa (Mateusza 11:30, Bw).
5. Dlaczego po ludziach, na których oddziałuje duch Boży, należy się spodziewać okazywania życzliwości drugim?
5 Życzliwość należy też do owoców świętego ducha Bożego, czyli Jego czynnej mocy. Paweł napisał: „Owocem ducha jest: miłość, radość, pokój, wielkoduszność, życzliwość, dobroć, wiara, łagodność, panowanie nad sobą. Przeciw niczemu takiemu prawo nie występuje” (Galatów 5:22, 23). Czego więc można się spodziewać po ludziach, na których oddziałuje duch Boży? Z pewnością powinni okazywać drugim życzliwość.
6. Do jakiego działania powinna życzliwość pobudzać starszych i innych chrześcijan?
6 Cechę tę można przejawiać na wiele sposobów. Uzewnętrzniamy ją okazywaniem miłosierdzia. Na przykład chrześcijańscy starsi dają dowód życzliwości, gdy traktują miłosiernie skruszonego grzesznika i starają się mu pomóc pod względem duchowym. Otrzymany od Boga przymiot, jakim jest życzliwość, czyni nadzorców cierpliwymi, wyrozumiałymi, współczującymi i delikatnymi. Pobudza ich do ‛czułego obchodzenia się z trzodą’ (Dzieje Apostolskie 20:28, 29). Właściwie wszyscy chrześcijanie powinni wydawać ten owoc ducha i być miłosierni, cierpliwi, wyrozumiali, współczujący, przyjaźni oraz gościnni.
Unikaj źle pojętej życzliwości
7. Dlaczego można powiedzieć, że źle pojęta życzliwość jest słabością?
7 Niektórzy uważają życzliwość za słabość. Sądzą, że człowiek musi być twardy, czasem nawet szorstki, aby drudzy odczuli jego siłę. Ktoś jednak słusznie powiedział, że „szorstkość jest u słabeusza namiastką siły”. Okazywanie prawdziwej, a unikanie źle pojętej życzliwości wymaga niemałego wysiłku. Życzliwość będąca owocem ducha Bożego nie ma nic wspólnego z chwiejną, kompromisową postawą wobec złego postępowania. Błędnie rozumiana życzliwość jest słabością, skłaniającą do pobłażliwego traktowania występków.
8. (a) Pod jakim względem Heli był opieszały w stosunku do swoich synów? (b) Dlaczego starsi muszą się strzec mylnie pojmowanej życzliwości?
8 Izraelski arcykapłan Heli był opieszały w karceniu swoich synów, Chofniego i Pinechasa, którzy usługiwali w przybytku jako kapłani. Nie zadowalali się częścią ofiary należną im według Prawa Bożego, lecz kazali słudze żądać od ofiarodawcy surowego mięsa, zanim tłuszcz danego zwierzęcia spłonie na ołtarzu. Co gorsza, utrzymywali niemoralne stosunki z kobietami usługującymi u wejścia do przybytku. Tymczasem Heli, zamiast usunąć ich z urzędu, tylko łagodnie ich strofował, poważając synów bardziej niż Boga (1 Samuela 2:12-29). Nic dziwnego, że „słowo Pańskie było w tych czasach rzadkością”! (1 Samuela 3:1, Bw). Dlatego chrześcijańscy starsi nie mogą się kierować fałszywym rozumowaniem ani mylnie pojmowaną życzliwością, narażającą na szwank usposobienie duchowe zboru. Prawdziwa życzliwość nie jest ślepa na złe słowa i czyny kolidujące z zasadami Bożymi.
9. (a) Jaka postawa pomoże nam ustrzec się źle pojętej życzliwości? (b) Jak Jezus dowiódł swej siły sposobem potraktowania odstępczych przywódców religijnych?
9 Jeżeli chcemy się ustrzec opacznie rozumianej życzliwości, musimy prosić Boga o siłę wewnętrzną, jaka przebija ze słów psalmisty: „Odstąpcie ode mnie, złośnicy, bo chcę przestrzegać przykazań Boga mego” (Psalm 119:115, Bw). Powinniśmy też brać wzór z Jezusa Chrystusa, który nigdy nie obciążył się życzliwością błędnie pojmowaną, natomiast był uosobieniem prawdziwej życzliwości. Na przykład ‛wezbrało w nim tkliwe uczucie dla ludzi, ponieważ byli złupieni i sponiewierani jak owce bez pasterza’. Toteż szczere osoby całkiem swobodnie zwracały się do niego i nawet przyprowadzały swoje małe dzieci. Wyobraź sobie, jak życzliwie i czule Jezus „brał je w ramiona, i błogosławił”! (Mateusza 9:36; Marka 10:13-16, Bw). Ale chociaż był życzliwy, niewzruszenie obstawał przy tym, co prawe w oczach Jego niebiańskiego Ojca. Nigdy nie pobłażał złu; z mocą otrzymaną od Boga demaskował dwulicowych przywódców religijnych. W Ewangelii według Mateusza 23:13-26 kilkakrotnie znajdujemy jego oświadczenie: „Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy” (Bw). Za każdym razem podawał uzasadnienie wyroku Bożego.
Związek życzliwości z miłością
10. Jak uczniowie Jezusa okazują współwyznawcom życzliwość i miłość?
10 O swych naśladowcach Jezus powiedział: „Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli będzie między wami miłość” (Jana 13:35). A co należy do przejawów miłości wyróżniającej prawdziwych uczniów Chrystusa? Paweł napisał: „Miłość jest wielkoduszna i życzliwa” (1 Koryntian 13:4). Okazywanie tych przymiotów wymaga znoszenia niedoskonałości i uchybień naszych bliźnich, jak to życzliwie czyni sam Jehowa (Psalm 103:10-14; Rzymian 2:4; 2 Piotra 3:9, 15). Chrześcijańską miłość i życzliwość widać także wtedy, gdy nasi współwyznawcy mieszkający na innych terenach popadają w trudności. Chrześcijanie z różnych stron świata reagują na to z więcej niż ‛ludzką życzliwością’ i dowodzą swej miłości braterskiej do takich czcicieli Jehowy pośpieszeniem z pomocą materialną (Dzieje Apostolskie 28:2).
11. Czym według Pisma Świętego jest serdeczna życzliwość?
11 Wyrażenie „serdeczna życzliwość”, często występujące w Piśmie Świętym, wiąże pojęcie życzliwości z serdeczną miłością. Chodzi o życzliwość wypływającą z lojalnej miłości. Hebrajskie słowo (cheʹsed) oddane przez „serdeczną życzliwość” oznacza coś więcej niż tylko czułe względy. Jest to podyktowane miłością przywiązanie do danej osoby prowadzące do osiągnięcia wytkniętego celu. Serdeczna życzliwość Jehowy, czyli Jego lojalna miłość, objawia się na różne sposoby. Na przykład widoczna jest w aktach oswobodzenia i ochrony (Psalm 6:5, Bw; 40:12, Bw; 143:12).
12. Czego słudzy Jehowy mogą być pewni, gdy modlą się o wsparcie lub ratunek?
12 Nic dziwnego, że ten przymiot Jehowy tak pociąga ludzi do Niego! (Jeremiasza 31:3). Gdy wierni słudzy Boży potrzebują wyzwolenia lub pomocy, wiedzą, że Jego serdeczna życzliwość jest naprawdę lojalną miłością, na której się nie zawiodą. Dlatego mogą się z wiarą modlić jak niegdyś psalmista: „Co do mnie, zaufałem Twojej serdecznej życzliwości; niech serce me raduje się wybawieniem pochodzącym od Ciebie” (Psalm 13:5 [13:6, Bw]). Ponieważ miłość Boża jest lojalna, słudzy Jehowy nie na próżno pokładają ufność w Jego serdecznej życzliwości. Gdy proszą w modlitwie o wsparcie czy ratunek, mogą być pewni, że „nie odrzuci Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie opuści” (Psalm 94:14, Bw).
Owoce życzliwości
13, 14. Dlaczego osoba życzliwa ma lojalnych przyjaciół?
13 Naśladując Jehowę, Jego słudzy ‛wzajemnie sobie okazują życzliwość i miłosierdzie’ (Zachariasza 7:9, Biblia poznańska; Efezjan 5:1). „Rzecz pożądana u ziemskiego człowieka to jego serdeczna życzliwość”, a osoba przejawiająca tę cechę zbiera obfite plony (Przysłów 19:22). Co do nich należy?
14 Dzięki życzliwości stajemy się taktowni, a to pomaga nam w utrzymywaniu dobrych stosunków z drugimi. Osoba taktowna zawsze, nawet w trudnych sytuacjach, mówi i postępuje z rozwagą i nikogo nie obraża. „Okrutnik” ma złą sławę, ale „człowiek serdecznie życzliwy własną duszę nagradza” (Przysłów 11:17). Ludzie stronią od osób bezlitosnych, natomiast lgną do okazujących serdeczną życzliwość. Jednostki takie zyskują w ten sposób lojalnych przyjaciół (Przysłów 18:24).
15. Jaki rezultat może dać życzliwość w domu podzielonym pod względem religijnym?
15 Chrześcijanka mająca niewierzącego męża może swą życzliwością skłonić go do przyjęcia prawdy Bożej. Przed poznaniem tej prawdy i przyodzianiem ‛nowej osobowości, stworzonej według woli Bożej w prawdziwej sprawiedliwości i lojalności’, mogła być nieżyczliwa, a nawet kłótliwa (Efezjan 4:24). Gdyby jej mąż znał przysłowia biblijne, zapewne zgodziłby się, że „kłótliwa kobieta jest jak stale cieknąca rynna” i że „lepiej mieszkać na pustyni niż z kobietą swarliwą i zrzędną” (Przypowieści [Przysłów] 19:13, Bw; 21:19, Bw). Jednakże moralnie czyste postępowanie chrześcijańskiej żony oraz okazywany przez nią głęboki respekt w połączeniu z innymi zaletami, takimi jak życzliwość, może się przyczynić do pozyskania małżonka dla prawdziwej wiary (1 Piotra 3:1, 2). Może to być jednym z owoców życzliwości.
16. Jaką korzyść możemy odnieść z okazanej nam życzliwości?
16 Życzliwość okazana nam samym może z nas uczynić ludzi bardziej współczujących i wyrozumiałych. Jeśli na przykład potrzebujemy duchowego wsparcia i zostaniemy potraktowani życzliwie i łagodnie, czy nie jesteśmy bardziej skłonni odnosić się do drugich w podobny sposób? Takiego nastawienia oczekuje się od dojrzałych duchowo mężczyzn, Paweł bowiem napisał: „Bracia, nawet gdyby ktoś nieopatrznie postawił fałszywy krok, wy mający kwalifikacje duchowe starajcie się skorygować takiego w duchu łagodności; niech przy tym każdy z was baczy na siebie, żeby sam nie uległ pokusie” (Galatów 6:1). Kiedy zamianowani starsi usiłują pomóc błądzącemu współwyznawcy, rozmawiają z nim łagodnie i uprzejmie. Ale bez względu na to, czy już osobiście korzystaliśmy z takiego życzliwego wsparcia, zastanówmy się, czego Jehowa oczekuje od swoich sług. Wszyscy chrześcijanie powinni okazywać drugim życzliwość i zważać na radę Pawła: „Stańcie się jedni dla drugich życzliwi, tkliwie współczujący, ochoczo przebaczając sobie wzajemnie, tak jak i Bóg przez Chrystusa ochoczo wam przebaczył” (Efezjan 4:32). Rzecz jasna, jeśli sami dostąpiliśmy przebaczenia lub otrzymaliśmy życzliwą pomoc w rozwiązaniu jakiegoś problemu natury duchowej, powinno to zwiększyć naszą gotowość przebaczania oraz okazywania współczucia i życzliwości.
Doceniaj niezasłużoną życzliwość Bożą
17. Za jaką życzliwość powinniśmy być szczególnie wdzięczni, będąc od urodzenia ludźmi grzesznymi?
17 Ponieważ wszyscy urodziliśmy się grzesznikami skazanymi na śmierć, powinniśmy być nadzwyczaj wdzięczni za szczególny rodzaj życzliwości — za niezasłużoną życzliwość Jehowy Boga. Uwolnienie grzeszników od potępiającego wyroku i uznanie ich za sprawiedliwych to oznaka życzliwości niczym nie zasłużonej. Paweł, który w swoich 14 listach natchnionych przez Boga wspomniał aż 90 razy o Jego niezasłużonej życzliwości, napisał do chrześcijan w starożytnym Rzymie: „Wszyscy bowiem zgrzeszyli i nie sięgają chwały Bożej, a uznanie ich za sprawiedliwych jest szczodrym darem z Jego niezasłużonej życzliwości, przy czym zostają uwolnieni za okupem złożonym przez Chrystusa Jezusa” (Rzymian 3:23, 24). Jakże powinniśmy cenić sobie niezasłużoną życzliwość Jehowy Boga!
18, 19. Jak możemy uniknąć rozminięcia się z celem niezasłużonej życzliwości Bożej?
18 Gdybyśmy nie doceniali życzliwości Bożej, moglibyśmy rozminąć się z jej celem. W związku z tym Paweł oświadczył: „Jesteśmy więc ambasadorami zastępującymi Chrystusa, jak gdyby przez nas Bóg występował z naleganiem. W zastępstwie Chrystusa prosimy: ‚Pojednajcie się z Bogiem’. Tego, który nie znał grzechu, On grzechem dla nas uczynił, abyśmy za jego pośrednictwem mogli się stać sprawiedliwością Bożą. Współpracując z nim upraszamy was także, abyście przyjąwszy niezasłużoną życzliwość Bożą nie rozmijali się z jej celem. Mówi przecież [w Izajasza 49:8, Septuaginta]: ‚W czasie przyjemnym wysłuchałem cię, w dniu wybawienia przyszedłem ci z pomocą’. Oto teraz jest czas szczególnie przyjemny. Oto teraz jest dzień wybawienia. W niczym nie dajemy żadnego powodu do zgorszenia, aby służbie naszej nie stawiano zarzutów; ale wszelkim sposobem polecamy siebie jako sług Bożych” (2 Koryntian 5:20 do 6:4). Co apostoł miał na myśli?
19 Chrześcijańscy pomazańcy są ambasadorami zastępującymi Chrystusa, a członkowie wielkiej rzeszy — jego posłami. Razem nawołują ludzi, by pojednali się z Bogiem i dzięki temu uzyskali zbawienie. Paweł nie chciał, żeby ktokolwiek przyjął niezasłużoną życzliwość Jehowy Boga okazaną za pośrednictwem Jezusa Chrystusa, a potem rozminął się z jej celem. Mogłoby się to nam przydarzyć, gdybyśmy nie wykonywali dzieła, do którego ta życzliwość nas przysposobiła. Jako ludzie pojednani z Bogiem i dzięki temu pozostający z Nim w przyjaznych stosunkach, nie przyjmiemy na darmo Jego niezasłużonej życzliwości, jeśli będziemy pełnili „służbę pojednania”, w ramach której „Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednał” (2 Koryntian 5:18, 19, Bw). Będziemy też obdarzać drugich tą największą życzliwością, pomagając im pojednać się z Bogiem.
20. Jakie zagadnienia warto przeanalizować?
20 Słudzy Jehowy życzliwie poświęcają czas i środki, aby przez pełnienie chrześcijańskiej służby kaznodziejskiej pomagać ludziom pod względem duchowym. Ale czego możemy się nauczyć z biblijnych przykładów praktycznego stosowania życzliwości? Przeanalizujmy niektóre z nich i rozważmy, jak jeszcze możemy radować Jehowę okazywaniem życzliwości.
Jak byś odpowiedział?
◻ Czym jest życzliwość?
◻ Jak możemy się ustrzec źle pojętej życzliwości?
◻ Dlaczego lud Jehowy może pokładać ufność w Jego serdecznej życzliwości?
◻ Co należy do owoców życzliwości?
◻ Dzięki jakiemu działaniu nie rozminiemy się z celem niezasłużonej życzliwości Bożej?
[Ilustracja na stronie 13]
Życzliwość sprawia, że chrześcijańscy starsi są cierpliwi, wyrozumiali i współczujący
[Ilustracja na stronie 15]
Życzliwość chrześcijańskiej żony może się przyczynić do pozyskania małżonka dla prawdziwej wiary
[Ilustracja na stronie 17]
Okazujemy drugim największą życzliwość, gdy pomagamy im pojednać się z Bogiem