Czy Bóg uznaje uzdrawianie wiarą?
„NIEZWYKŁE rzeczy oglądaliśmy dzisiaj”! Obserwatorzy faktycznie byli zdumieni. Na ich oczach został uzdrowiony ciężko sparaliżowany człowiek. Mężczyzna, który go uleczył, rzekł mu: „Wstań, podnieś łoże swoje i idź do domu swego”. I tak się stało! Paraliż całkowicie ustąpił. Nic więc dziwnego, że świadkowie tego zdarzenia „chwalili Boga”! (Łukasza 5:18-26, Bw). Uzdrowienie to, dokonane prawie 2000 lat temu przez Jezusa Chrystusa, niewątpliwie spotkało się z uznaniem Bożym.
A jak wygląda ta sprawa dzisiaj? Czy ludzie, którym medycyna nie potrafi pomóc, dalej mogą liczyć na cudowne uleczenie? Jezus dokonywał cudów uzdrawiania. W dobie obecnej osoby leczące wiarą twierdzą, że go naśladują. Jak się zapatrywać na ich zapewnienia?
Uzdrawianie wiarą zdefiniowano jako „metodę leczenia chorób za pomocą modlitwy i przejawiania wiary w Boga”. A Encyclopædia Britannica podaje: „Historia uzdrawiania wiarą w chrześcijaństwie rozpoczęła się od zadziwiającej, osobistej służby Jezusa i apostołów”. Jezus rzeczywiście dokonywał niezwykłych uzdrowień. Czy współcześni nam uzdrawiacze wiarą tak jak on czynią cuda?
Czy konieczna jest wiara?
Według pewnego słownika biblijnego Jezus „wskazał, że [wiara] stanowiła wstępny warunek jego cudów uzdrawiania” (Black’s Bible Dictionary). Ale czy istotnie tak było? Czy Jezus wymagał, by chory przed uleczeniem okazał wiarę? Wcale nie. Wiara była potrzebna uzdrawiającemu, natomiast nie była niezbędna choremu. Kiedyś uczniowie Jezusa nie potrafili uleczyć chłopca cierpiącego na epilepsję. Jezus dokonał tego, po czym wyjaśnił uczniom, dlaczego im się to nie udało. „Rzekł im: ‚Z powodu waszej małej wiary’” (Mateusza 17:14-20).
W Ewangelii według Mateusza 8:16, 17 czytamy, że Jezus „uzdrawiał wszystkich, którzy się źle mieli”. To prawda, że ludzie ci do pewnego stopnia wierzyli w Jezusa i dlatego do niego się udawali (Mateusza 8:13; 9:22, 29). W większości wypadków przed dostąpieniem uzdrowienia musieli przyjść i o to poprosić. Jednakże cud taki nie był uzależniony od jakiegokolwiek wcześniejszego wyznania wiary. Pewnego razu Jezus uzdrowił chromego, choć ten go nawet nie znał (Jana 5:5-9, 13). Tej nocy, której został aresztowany, uleczył odcięte ucho sługi arcykapłana, mimo iż ów człowiek należał do gromady wrogów Jezusa, która przybyła go pojmać (Łukasza 22:50, 51). A czasami Jezus nawet wskrzeszał umarłych! (Łukasza 8:54, 55; Jana 11:43, 44).
Dzięki czemu Jezus mógł czynić takie cuda? Dzięki poleganiu na duchu świętym, czyli czynnej mocy Bożej. To ta moc uzdrawiała, a nie wiara chorych. Gdy się czyta sprawozdania ewangeliczne, można też zauważyć, że Jezus dokonywał uzdrowień bez zbędnych ceremonii. Nie uciekał się do efekciarstwa ani do gry na uczuciach. Ponadto potrafił leczyć każdą dolegliwość. Zawsze działał skutecznie i nigdy nie pobierał zapłaty (Mateusza 15:30, 31).
Czy współczesne uzdrowienia przypominają cuda Jezusa?
Choroba jest czymś okropnym, a gdy nas dotyka, oczywiście szukamy pomocy. Co jednak zrobić, jeśli tam, gdzie mieszkamy, ‛człowiek, zwłaszcza ubogi, jest traktowany przez personel medyczny nie jak istota ludzka, ale jak rzecz’? Sytuację taką zaobserwował pewien lekarz w jednym z państw Ameryki Łacińskiej. I jak sobie radzić, jeżeli w naszych stronach, tak jak w tamtym kraju ‛tylko 40 procent lekarzy ma kwalifikacje potrzebne do wykonywania swego zawodu’?
Trudno się dziwić, że wiele ludzi, nie widząc innego wyjścia, uznaje, iż warto przynajmniej spróbować, co daje leczenie wiarą. Jednakże osiągnięcia, które sobie przypisują uzdrowiciele, są problematyczne. Na przykład w brazylijskim mieście São Paulo na seansie z udziałem około 70 000 osób dwaj uzdrawiacze ‛deptali setki okularów rzuconych przez widzów, obiecując łatwowiernym właścicielom przywrócenie dobrego wzroku’. Jeden z tych uzdrowicieli uczciwie przyznał w wywiadzie: „Nie mogę twierdzić, że wszyscy chorzy, za których się modlimy, odzyskają zdrowie. Zależy to od ich wiary. Kto wierzy, zostanie uleczony”. Przyczyny wszelkich niepowodzeń w uzdrawianiu upatrywał w zbyt słabej wierze chorego. Przypomnijmy sobie jednak, że Jezus przypisał takie niepowodzenia niedostatkowi wiary u tego, kto uzdrawia!
Inny uzdrowiciel obiecywał wyleczyć chorych z raka i paraliżu. Co się stało? Według czasopisma Veja „najwyraźniej nie spełnił obietnicy”. Zobaczmy, jak się zachowywał: „Prawie dwie godziny zabawiał obecnych kazaniami, modlitwami, okrzykami, pieśniami, a nawet zadawaniem ciosów — chcąc wypędzić demony mieszkające w ciałach zgromadzonych wiernych. Na koniec rzucił rozentuzjazmowanej publiczności swój krawat i chusteczkę do nosa oraz puścił w obieg tacę, by zebrać ‚dobrowolne datki’”. Jezus i jego apostołowie nigdy nie prosili o pieniądze za cudowne uzdrowienia, nigdy też nie urządzali takich widowisk.
Jest więc oczywiste, że tacy współcześni uzdrawiacze wiarą nie czynią tego, co kiedyś czynił Jezus. Trudno też dostrzec, by ich poczynania cieszyły się uznaniem Boga. Ale czy w ogóle uznaje On dzisiaj jakiekolwiek cudowne uzdrawianie? I czy wiara może coś pomóc, gdy nas lub naszych bliskich dotknie choroba?