Wystrzegaj się wszelkiego rodzaju bałwochwalstwa

„Jakiż układ [istnieje] między świątynią Bożą a bałwanami?” (2 KORYNTIAN 6:16).

1. Co przedstawiał przybytek oraz świątynie izraelskie?

JEHOWA posiada świątynię, w której nie ma miejsca na bałwany. Odwzorowaniem jej był przybytek wzniesiony przez Mojżesza, jak również świątynie zbudowane później w Jeruzalem. Budowle te wyobrażały „prawdziwy przybytek” — wielką duchową świątynię Jehowy (Hebrajczyków 8:1-5). Jest nią postanowienie umożliwiające przystępowanie do Boga i oddawanie Mu czci na podstawie ofiary okupu, złożonej przez Jezusa Chrystusa (Hebrajczyków 9:2-10, 23).

2. Kto staje się filarem w wielkiej duchowej świątyni Boga, a jaką pozycję zajmuje wielka rzesza?

² Każdy chrześcijanin namaszczony duchem, otrzymując miejsce w niebie, staje się „filarem w świątyni Boga”. „Wielka rzesza” pozostałych czcicieli Jehowy ‛pełni świętą służbę dla Boga’ w miejscu zobrazowanym przez dziedziniec pogan w świątyni odbudowanej przez Heroda. Dzięki wierze w Jezusową ofiarę zajmują oni sprawiedliwą pozycję, która im pozwoli przetrwać „wielki ucisk” (Objawienie 3:12; 7:9-15, NW).

3, 4. Z czym został porównany ziemski zbór namaszczonych chrześcijan i od jakiego skażenia musi być wolny?

³ Zbór namaszczonych chrześcijan przebywających na ziemi został obrazowo przyrównany do jeszcze innej świątyni wolnej od bałwochwalstwa. Apostoł Paweł napisał do takich osób ‛opatrzonych pieczęcią, duchem świętym’: „Jesteście budowlą wzniesioną na fundamencie, który tworzą apostołowie i prorocy, wsparci o ten kamień węgielny, którym jest sam Jezus Chrystus. To dzięki Niemu cała budowla zespolona wznosi się coraz bardziej ku górze jako wspaniała świątynia w Panu. Stanowiąc jedność z Nim, wy również razem z innymi jesteście częścią budowli mającej stać się domem, w którym zamieszka przez Ducha swojego sam Bóg” (Efezjan 1:13, BT; 2:20-22, Romaniuk). Owe 144 000 opieczętowanych to „żywe kamienie”, z których powstaje „duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo” (1 Piotra 2:5, BT; Objawienie 7:4; 14:1).

⁴ Podkapłani ci są „budowlą Bożą”, toteż Jehowa nie dopuszcza, by ta świątynia uległa skażeniu (1 Koryntian 3:9, 16, 17). Paweł ostrzegał: „Nie chodźcie w obcym jarzmie z niewiernymi; bo co ma wspólnego sprawiedliwość z nieprawością albo jakaż społeczność między światłością a ciemnością? Albo jaka zgoda między Chrystusem a Belialem, albo co za dział ma wierzący z niewierzącym? Jakiż układ między świątynią Bożą a bałwanami?” Chrześcijanie namaszczeni duchem, należący do „Jehowy Wszechmocnego” (NW), muszą być wolni od bałwochwalstwa (2 Koryntian 6:14-18). Tak samo członkowie wielkiej rzeszy są zobowiązani do wystrzegania się wszelkiego rodzaju bałwochwalstwa.

5. Co czynią prawdziwi chrześcijanie, wiedząc, że Jehowa zasługuje na wyłączne oddanie?

⁵ Jedne formy bałwochwalstwa są zupełnie jawne, inne ledwo uchwytne. Bałwochwalstwo bynajmniej nie ogranicza się do kultu fałszywych bogów i bogiń. Jest oddawaniem czci czemukolwiek lub komukolwiek poza Jehową. Będąc Zwierzchnim Władcą wszechświata, zasługuje On na wyłączne oddanie i słusznie go wymaga (5 Mojżeszowa 4:24). Prawdziwi chrześcijanie są tego świadomi i biorą sobie do serca biblijne przestrogi przed wszelkim bałwochwalstwem (1 Koryntian 10:7). Rozpatrzmy pewne formy bałwochwalstwa, od których mają stronić słudzy Jehowy.

Prorocze pierwowzory bałwochwalstwa w chrześcijaństwie

6. Jakie obrzydliwości oglądał Ezechiel w wizji?

⁶ W roku 612 p.n.e. prorok Ezechiel, będąc na wygnaniu w Babilonii, oglądał w wizji obrzydliwości praktykowane przez odstępczych Żydów na terenie świątyni Jehowy w Jeruzalem. Ujrzał tam „wyobrażenie zazdrości” (inaczej: „bożka zazdrości [pobudzającego do zazdrości]”). Obserwował 70 starszych ofiarujących w świątyni kadzidło. Widział kobiety opłakujące fałszywego boga. A 25 mężczyzn oddawało cześć słońcu. Co oznaczały te akty odstępstwa?

7, 8. Czym mogło być „wyobrażenie zazdrości” i dlaczego pobudzało ono Jehowę do zazdrości?

⁷ Obrzydliwości pokazane Ezechielowi w wizji były pierwowzorem bałwochwalstwa uprawianego w chrześcijaństwie. Zanotował on na przykład: „Oto na północ od bramy ołtarza znajdował się u wejścia ów bożek zazdrości. I rzekł do mnie [Jehowa Bóg]: ‚Synu człowieczy, czy widzisz, co oni czynią? — Okropne obrzydliwości, którym się tu oddają pokolenia izraelskie, aby Mnie zmusić do oddalenia się z mojej świątyni’” (Ezechiela 8:1-6, BT, przypis).

⁸ Bałwochwalczym ‛bożkiem pobudzającym do zazdrości’ mógł być święty słup wyobrażający fałszywą boginię, którą Kananejczycy uważali za żonę swego boga Baala. Czymkolwiek zresztą był ten symbol, pobudzał Jehowę do zazdrości, ponieważ odciągał Izraela od okazywania Mu wyłącznego oddania, co oznaczało pogwałcenie Jego przykazań: „Ja jestem Jahwe, twój Bóg (...). Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Jahwe, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym [„wymagającym wyłącznego oddania”, NW]” (Wyjścia [2 Mojżeszowa] 20:2-5, BT).

9. W jaki sposób chrześcijaństwo prowokuje Jehowę do zazdrości?

⁹ Oddawanie czci symbolowi zazdrości w świątyni Bożej należało do wielkich obrzydliwości popełnianych przez odstępczych Izraelitów. Podobnie w chrześcijaństwie kościoły zbrukane są symbolami i wizerunkami, które przynoszą ujmę Bogu i odciągają wiernych od świadczenia wyłącznego oddania Temu, komu rzekomo służą. Zazdrość Boga wywołuje również fakt, że kler odtrąca Jego Królestwo, nie uznając go za jedyną nadzieję dla ludzkości, natomiast otacza bałwochwalczą czcią Organizację Narodów Zjednoczonych, „ohydę spustoszenia”, stojącą „na miejscu świętym”, gdzie stać nie powinna (Mateusza 24:15, 16; Marka 13:14).

10. Co ujrzał Ezechiel wewnątrz świątyni i jak to się pokrywa z tym, co się dzieje w chrześcijaństwie?

¹⁰ A oto, co zauważył Ezechiel po wejściu do świątyni: „Wszędzie dookoła na ścianie były wyryte wszelkiego rodzaju wyobrażenia płazów, wstrętnych bydląt i wszystkich bożków Domu Izraela. Siedemdziesięciu mężów ze starszyzny Domu Izraela (...) stało przed nimi, każdy z kadzielnicą w swym ręku, z której unosiła się woń dymu kadzielnego”. Coś podobnego! Starsi izraelscy palą w świątyni Jehowy kadzidło fałszywym bóstwom, których wstrętne wizerunki wyryto na ścianach! (Ezechiela 8:10-12, Bp). Przywodzi to na myśl ptaki i dzikie zwierzęta, które służą za symbole państw z obszaru chrześcijaństwa, a do których ludzie odnoszą się z nabożną czcią. Ponadto liczni duchowni winni są współdziałania w zwodzeniu mas ludzkich, gdyż zamiast popierać oparte na prawdzie doniesienie biblijne o stwarzaniu przez Jehowę Boga, opowiadają się za błędną teorią o pochodzeniu człowieka z niższych, zwierzęcych form życia (Dzieje 17:24-28).

11. Dlaczego odstępcze Izraelitki opłakiwały Tammuza?

¹¹ U wejścia do bramy wiodącej ku domowi Jehowy ujrzał Ezechiel odstępcze Izraelitki, opłakujące Tammuza (Ezechiela 8:13, 14). Babilończycy i Syryjczycy uważali Tammuza za boga roślinności, która rozwija się w porze deszczowej, a w okresie suszy ginie. Zanik jej miał obrazować śmierć Tammuza, rokrocznie opłakiwaną przez jego czcicieli podczas największych upałów. Z chwilą ponownego ukazania się roślinności po nadejściu deszczów Tammuz rzekomo powracał z podziemi. Symbolizowała go pierwsza litera jego imienia — starożytne tau, mające postać krzyża. Słusznie przypomina nam to bałwochwalczy kult krzyża, rozpowszechniony w chrześcijaństwie.

12. Co robiło 25 odstępczych Izraelitów oglądanych przez Ezechiela i jaki to ma odpowiednik w chrześcijaństwie?

¹² Na wewnętrznym dziedzińcu świątyni Ezechiel ujrzał potem 25 odstępczych mężczyzn izraelskich, którzy czcili słońce, naruszając przykazanie Jehowy, zabraniające takiego bałwochwalstwa (5 Mojżeszowa 4:15-19). Prócz tego bałwochwalcy ci niejako trzymali Bogu pod nosem plugawą gałązkę, prawdopodobnie przedstawiającą męski narząd płciowy. Nic dziwnego, że tacy ludzie nie mogli liczyć na to, by Bóg odpowiedział na ich modlitwy, tak jak chrześcijaństwo daremnie będzie szukało u Niego pomocy podczas „wielkiego ucisku” (Mateusza 24:21). Odstępczy Izraelici czcili słońce jako źródło światła, stojąc tyłem do świątyni Jehowy, a chrześcijaństwo podobnie odwraca się plecami do światła pochodzącego od Boga, naucza fałszywych doktryn, bałwochwalczo ubóstwia mądrość świecką i przymyka oczy na niemoralność (Ezechiela 8:15-18).

13. W jaki sposób Świadkowie Jehowy stronią od form bałwochwalstwa ukazanych w wizji Ezechiela?

¹³ Świadkowie Jehowy trzymają się z dala od zapowiedzianych przez Ezechiela form bałwochwalstwa, jakie uprawia się w chrześcijaństwie, czyli pozaobrazowym Jeruzalem. Nie oddajemy bałwochwalczej czci symbolom przynoszącym ujmę Bogu. Wprawdzie odnosimy się z szacunkiem do „władz zwierzchnich”, ale jest to podporządkowanie warunkowe (Rzymian 13:1-7; Marka 12:17; Dzieje 5:29). Sercem oddani jesteśmy Bogu i Jego Królestwu. Nie stawiamy teorii ewolucji na miejscu Stwórcy i Jego dzieła stwarzania (Objawienie 4:11). Nigdy nie adorujemy krzyża ani nie ubóstwiamy rozumu, filozofii bądź innych dziedzin mądrości tego świata (1 Tymoteusza 6:20, 21). Wystrzegamy się również wszelkich innych odmian bałwochwalstwa. Na czym polegają niektóre z nich?

Inne rodzaje bałwochwalstwa

14. Jakie stanowisko zajmują słudzy Jehowy wobec „Bestii” z Objawienia 13:1?

¹⁴ Chrześcijanie nie uczestniczą w bałwochwalczym kulcie symbolicznej „Bestii”, uprawianym przez ludzkość. Apostoł Jan napisał: „Ujrzałem Bestię wychodzącą z morza, mającą dziesięć rogów i siedem głów, a na rogach jej dziesięć diademów (...). I będą oddawać jej pokłon wszyscy mieszkańcy ziemi” (Apokalipsa [Objawienie] 13:1, 8, BT, wydanie I). Zwierzęta czasami wyobrażają „królów”, inaczej mówiąc potęgi polityczne (Daniela 7:17; 8:3-8, 20-25). Siedem głów symbolicznej Bestii obrazuje więc mocarstwa światowe: Egipt, Asyrię, Babilon, Medo-Persję, Grecję, Rzym oraz angloamerykański konglomerat Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych Ameryki. Duchowni chrześcijaństwa okazują wielki brak szacunku dla Boga i Chrystusa, przewodząc ludzkości w oddawaniu bałwochwalczej czci systemowi politycznemu utworzonemu przez Szatana, „władcę tego świata” (Jana 12:31). Natomiast słudzy Jehowy, zachowujący chrześcijańską neutralność i opowiadający się po stronie Królestwa, odrzucają takie bałwochwalstwo (Jakuba 1:27).

15. Jak lud Jehowy zapatruje się na światowych idoli i co powiedział na ten temat jeden ze Świadków?

¹⁵ Lud Boży powstrzymuje się też od czczenia takich idoli, jak gwiazdy świata rozrywki i sportu. Pewien muzyk, zostawszy Świadkiem Jehowy, wypowiedział się tak: „Muzyka rozrywkowa i taneczna może (...) wzniecać złe pragnienia. Wykonawca śpiewa o szczęściu i czułości, to znaczy o czymś, czego wielu słuchających może nie zaznawać ze swymi partnerami. Artystę często utożsamia się z tym, o czym on śpiewa. Znam wielu zawodowych muzyków, którzy stali się w ten sposób prawdziwymi ulubieńcami kobiet. Gdy ktoś pogrąży się w takim świecie fantazji, potrafi zacząć ubóstwiać wykonawcę. Może się to zacząć całkiem niewinnie — prośbą o autograf na pamiątkę. Ale potem niektórzy zaczynają uważać artystę za ideał. Stawiają go na piedestale i czynią swoim idolem. Niekiedy wieszają na ścianie zdjęcie swego ulubieńca i naśladują jego sposób ubierania się i czesania (...). Tymczasem chrześcijanie muszą pamiętać, że uwielbienie należy się tylko Bogu”.

16. Skąd wiadomo, że sprawiedliwi aniołowie odrzucają bałwochwalstwo?

¹⁶ Uwielbienie bądź oddawanie czci faktycznie należy się tylko Bogu. Kiedy Jan ‛upadł, by złożyć pokłon u stóp anioła’, który mu pokazał zadziwiające rzeczy, owo stworzenie duchowe uchyliło się od przyjęcia jakiegokolwiek uczczenia i rzekło: „Uważaj, byś tego nie czynił, bo jestem współsługą twoim i braci twoich proroków, i tych, którzy strzegą słów tej księgi. Bogu samemu złóż pokłon!” (Apokalipsa 22:8, 9, Bp). Bojaźń Jehowy, czyli głęboki szacunek dla Niego, skłania nas do oddawania czci wyłącznie Jemu (Objawienie 14:7). Tym sposobem prawdziwa pobożność zabezpiecza nas przed bałwochwalstwem (1 Tymoteusza 4:8).

17. Jak możemy się ustrzec bałwochwalczej niemoralności?

¹⁷ Kolejną formą bałwochwalstwa odrzuconą przez sług Jehowy jest niemoralność. Wiedzą oni, „że żaden rozpustnik ani nieczysty, ani chciwiec — to jest bałwochwalca — nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa i Boga” (Efezjan 5:5, BT, kursywa nasza). Wchodzi tutaj w grę bałwochwalstwo, ponieważ żądza niedozwolonej przyjemności staje się wręcz przedmiotem kultu. Niestosowne pragnienia seksualne zagrażają zbożnym przymiotom. Kto kieruje oczy i uszy ku pornografii, ten naraża na szwank wszelką więź, jaka może go łączyć ze świętym Bogiem Jehową (Izajasza 6:3). Chcąc zatem ustrzec się takiego bałwochwalstwa, słudzy Boży muszą stronić od pornografii i deprawującej muzyki. Muszą się trzymać solidnych wartości duchowych, opartych na Piśmie Świętym, oraz stale być przyodziani „nową osobowością, stworzoną według woli Bożej w prawdziwej sprawiedliwości i lojalności” (Efezjan 4:22-24, NW).

Stroń od chciwości i zachłanności

18, 19. (a) Czym jest chciwość i zachłanność? (b) W jaki sposób możemy stronić od tych bałwochwalczych pragnień?

¹⁸ Chrześcijanie muszą ponadto strzec się dwóch blisko związanych ze sobą form bałwochwalstwa — chciwości i zachłanności. Chciwość to nieumiarkowane, nieokiełznane pragnienie czegoś, a zachłanność dodatkowo łączy się z zawistnym pożądaniem czegoś, co należy do innej osoby. Jezus ostrzegał przed zachłannością, mówił też o zachłannym bogaczu, który nie mógł korzystać z nagromadzonego majątku, ponieważ umarł, a niestety nie był „bogaty przed Bogiem” (Łukasza 12:15-21, BT). Paweł słusznie radził współwyznawcom: „Uśmiercajcie (...) w ciele waszym to, co jest przyziemne: (...) żądzę nadmiernego posiadania, która jest bałwochwalstwem” (Kolosan 3:5, Bp).

¹⁹ Obsesyjne umiłowanie pieniędzy, nienasycona chęć jedzenia i picia albo ambitna żądza władzy stają się dla niektórych bożkami. A jak wykazał Paweł, chciwiec jest bałwochwalcą i nie odziedziczy Królestwa Bożego (1 Koryntian 6:9, 10; Efezjan 5:5). Dlatego osoby ochrzczone, które uprawiają bałwochwalstwo w postaci chciwości, mogą zostać wykluczone ze zboru chrześcijańskiego. Jednakże dzięki stosowaniu się do Pisma Świętego i szczerym modlitwom możemy się ustrzec chciwości. W Księdze Przysłów (Przypowieści) 30:7-9 powiedziano: „Proszę Cię [Boże] o dwie rzeczy, nie odmów mi — proszę — nim umrę: Kłamstwo i fałsz oddalaj ode mnie, nie dawaj mi bogactwa ni nędzy, żyw mnie chlebem niezbędnym, bym syty nie stał się niewiernym i nie rzekł: ‚A któż jest Jahwe?’ lub z biedy nie począł kraść i imię mego Boga znieważać” (BT). Taka postawa duchowa może nam dopomóc w wystrzeganiu się bałwochwalczej chciwości oraz zachłanności.

Strzeż się samouwielbienia

20, 21. Jak słudzy Jehowy wystrzegają się ubóstwiania samych siebie?

²⁰ Słudzy Jehowy wystrzegają się również samouwielbienia. Ubóstwianie siebie i własnej woli stało się w tym świecie zjawiskiem powszechnym. Pożądanie rozgłosu i chwały skłania wielu do chodzenia krętymi drogami. Chcą wprowadzać w czyn swoją wolę, a nie Bożą. Nie moglibyśmy jednak w ogóle zachować więzi z Bogiem, gdybyśmy popadli w samouwielbienie, usiłując zawsze postawić na swoim i panować nad drugimi (Przypowieści 3:32; Mateusza 20:20-28; 1 Piotra 5:2, 3). Jako naśladowcy Jezusa, wyrzekliśmy się podstępów tego świata (2 Koryntian 4:1, 2).

²¹ Zamiast zabiegać o rozgłos, lud Boży postępuje w myśl napomnienia Pawła: „Czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Bożą” (1 Koryntian 10:31). Będąc sługami Jehowy, nie upieramy się bałwochwalczo przy swoim zdaniu, lecz radośnie spełniamy wolę Bożą, podporządkowując się wskazaniom „niewolnika wiernego i rozumnego” oraz ściśle współdziałając z organizacją Jehowy (Mateusza 24:45-47, NW).

Miej się na baczności!

22, 23. W jaki sposób możemy mieć się na baczności przed wszelkim bałwochwalstwem?

²² Jesteśmy ludem Jehowy, toteż nie bijemy pokłonów przed materialnymi bożyszczami. Wystrzegamy się także ledwie uchwytnych form bałwochwalstwa. W rzeczy samej, musimy wciąż trzymać się z dala od wszelkiego rodzaju bałwochwalstwa. Dlatego stosujemy się do rady Jana: „Strzeżcie się bałwanów” (1 Jana 5:21, Bg).

²³ Jeżeli należysz do sług Jehowy, zawsze właściwie korzystaj z sumienia oraz władz poznawczych, wyszkolonych na Biblii (Hebrajczyków 5:14). Nie dasz się wtedy skalać bałwochwalczym duchem tego świata, lecz będziesz postępował jak trzej wierni Hebrajczycy i lojalni pierwsi chrześcijanie. Będziesz świadczył Jehowie wyłączne oddanie, a On pomoże ci wystrzegać się wszelkiego rodzaju bałwochwalstwa.

Jak myślisz:

◻ W jaki sposób Świadkowie Jehowy unikają form bałwochwalstwa przedstawionych w wizji Ezechiela?

◻ Co jest „Bestią” z Objawienia 13:1 i jak odnoszą się do niej słudzy Jehowy?

◻ Dlaczego trzeba się wystrzegać ubóstwiania gwiazd rozrywki i sportu?

◻ Jak możemy się ustrzec samouwielbienia?

◻ Dlaczego należy trzymać się z dala od wszelkiego bałwochwalstwa?

[Ilustracje na stronie 26]

Czy wiesz, jak obrzydliwości ukazane w wizji Ezechiela zapowiadały bałwochwalstwo uprawiane w chrześcijaństwie?

[Prawa własności]

Ilustracja w lewym górnym rogu: Na podstawie zdjęcia Ralpha Crane’a (Bardo Museum)