Jak długo jeszcze muszą czekać ubodzy?

„Jeśli wolne społeczeństwo nie potrafi pomóc rzeszom ubogich, nie zdoła uratować garstki bogatych” (John F. Kennedy).

„CHCIAŁBYM, aby każdy miał przed sobą pomyślną przyszłość — żeby nie było ubóstwa, żeby nikt nie musiał nocować w parku, żeby nastał raj!” Są to słowa 12-letniego chłopca z São Paulo w Brazylii. Ale czy da się położyć kres nędzy? Jak długo jeszcze muszą czekać ubodzy?

Niekiedy ktoś uważa się za biednego, ponieważ nie stać go na rzeczy, które chciałby mieć. Pomyśl jednak o ciężkim położeniu ludzi żyjących w prawdziwej nędzy. Czy potrafisz sobie wyobrazić ich skrajne cierpienia oraz nieszczęście? Niektórzy na przykład są zmuszeni przeczesywać śmietniska w poszukiwaniu żywności, rywalizując z mewami i szczurami! Jak długo na świecie będzie panować takie ubóstwo? Federico Mayor, Dyrektor Generalny UNESCO (Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury), słusznie nawoływał: „Porzućmy tę fałszywą tolerancję, pozwalającą godzić się z tym, co niedopuszczalne: z ubóstwem, głodem i cierpieniami milionów istot ludzkich”.

Czy spełni się marzenie o ogólnoświatowym dobrobycie? Jaka jest nadzieja dla ubogich?

Jakie perspektywy mają ubodzy?

Przywódcy państwowi w dobrej wierze wysuwają wnioski o zwiększenie liczby miejsc pracy, podwyższenie zarobków, ulepszenie programów socjalnych i przeprowadzenie reform rolnych. Zapewne zgadzają się ze słowami byłego prezydenta USA Johna F. Kennedy’ego: „Jeśli wolne społeczeństwo nie potrafi pomóc rzeszom ubogich, nie zdoła uratować garstki bogatych”. Jednakże dobre chęci nie wystarczą, by położyć kres ubóstwu. Czy ogółowi biednych pomoże na przykład wzrost gospodarczy? Niekoniecznie. Były przywódca Indii Jawaharlal Nehru oświadczył: „Siły rządzące społeczeństwem kapitalistycznym pozostawione samym sobie prowadzą zwykle do tego, że zamożni stają się jeszcze bogatsi, a biedni — jeszcze ubożsi”. Ale prócz cierpienia i niedostatku ludzi biednych dodatkowo przytłacza brak poczucia własnej wartości. Czy człowieczy przywódcy potrafią zaradzić ich bezradności i beznadziei?

W gruncie rzeczy mimo poważnych problemów, w rodzaju galopującej inflacji czy bezrobocia, wiele ludzi żyjących w skrajnej nędzy nauczyło się znosić trudy ubóstwa i nabierać szacunku dla samych siebie. Co więcej, takie problemy, jak głód, bezdomność i nędza na pewno zostaną raz na zawsze rozwiązane. Czy jesteś zaskoczony tą informacją? Zachęcamy cię do przeczytania artykułu pod tytułem: „Wkrótce już nikt nie będzie ubogi!”