Władcy w dziedzinie duchowej

KTO rządzi światem? Czy kieruje nim jakaś nadludzka istota? A może Bóg pozostawił człowieka własnemu losowi? Szukając odpowiedzi na te pytania, rozważmy najpierw pewne zdarzenie z okresu ziemskiej służby Jezusa Chrystusa.

Wkrótce po swym chrzcie Jezus był kuszony przez niewidzialne stworzenie duchowe zwane Szatanem Diabłem. O jednej z pokus Biblia mówi: „Diabeł wziął go [Jezusa] jeszcze na niezwykle wysoką górę i pokazał mu wszystkie królestwa świata oraz ich chwałę” (Mateusza 4:8). Następnie powiedział: „Dam ci całą tę władzę oraz ich chwałę, gdyż została mi przekazana i daję ją, komu chcę. Jeśli więc ty dokonasz przede mną aktu oddania czci, wszystko to będzie twoje” (Łukasza 4:6, 7).

Szatan utrzymywał, że sprawuje władzę nad wszystkimi królestwami świata, czyli rządami. Czy Jezus temu zaprzeczył? Nie. Przy innej okazji nawet to potwierdził, nazywając Szatana „władcą świata” (Jana 14:30).

Jak podaje Biblia, Szatan jest niegodziwym aniołem mającym ogromną moc. Chrześcijański apostoł Paweł wymienił go razem z „zastępem niegodziwych duchów”, które określił mianem „światowych władców tej ciemności” (Efezjan 6:11, 12). Ponadto apostoł Jan oświadczył, iż „cały świat podlega mocy niegodziwca” (1 Jana 5:19). A biblijna Księga Objawienia donosi, że Szatan „wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię” (Objawienie 12:9). W Objawieniu przedstawiono go też symbolicznie jako smoka, który przekazuje światowemu systemowi politycznemu ‛moc i tron, i wielką władzę’ (Objawienie 13:2).

Również wydarzenia na świecie dowodzą, iż działa tu nikczemna siła, która tak manipuluje ludźmi, aby się nawzajem krzywdzili. Jakże inaczej wytłumaczyć fakt, że człowiecze rządy nie potrafią zapewnić pokoju? Cóż innego mogłoby skłaniać ludzi do nienawiści i zabijania? Pewna kobieta, naoczny świadek rzezi i mordów podczas wojny domowej, powiedziała ze zgrozą: „Nie wiem, jak w ogóle mogło dojść do czegoś takiego. To więcej niż nienawiść. Jakiś zły duch kieruje tymi ludźmi, by się wzajemnie wyniszczali”.

Rzeczywista osoba przeciwstawiająca się Bogu

Obecnie wiele ludzi nie wierzy w istnienie Szatana Diabła. Tymczasem wbrew niektórym opiniom nie jest on bynajmniej pierwiastkiem zła tkwiącym w ludziach. Zarówno Biblia, jak i wydarzenia światowe wskazują, że jest on rzeczywistą osobą. Co więcej, stanowi skrajne przeciwieństwo Jehowy Boga. Oczywiście nie może się równać z Bogiem. Prawowitym Władcą całego stworzenia jest jego wszechmocny Stwórca — Jehowa (Objawienie 4:11).

Bóg nie stworzył wrogiej sobie, złej istoty. Jeden z anielskich „synów Bożych” sam rozbudził w sobie pragnienie odbierania czci należnej Jehowie (Joba 38:7; Jakuba 1:14, 15). Owo pragnienie pchnęło go na drogę buntu przeciw Bogu. W ten sposób to stworzenie duchowe samo uczyniło siebie Szatanem (czyli „przeciwnikiem”) i Diabłem (inaczej „oszczercą”). Zważywszy na to wszystko, może się zastanawiasz, dlaczego Szatanowi pozwolono panować nad światem.

Dlaczego Szatanowi pozwolono panować

Czy pamiętasz, co Szatan powiedział Jezusowi o sprawowaniu władzy nad ziemią? Oświadczył on: „Dam ci całą tę władzę (...) gdyż została mi przekazana” (Łukasza 4:6). Słowa te dowodzą, że Szatan Diabeł sprawuje rządy tylko dlatego, iż Bóg mu na to pozwala. Ale dlaczego Bóg go toleruje?

Chcąc odpowiedzieć na to pytanie, trzeba cofnąć się myślą do wydarzeń w ogrodzie Eden, gdzie Szatan sięgnął po władzę nad światem. Wysunął wtedy twierdzenie, że Bóg panuje w sposób niewłaściwy, ponieważ pierwszym ludziom — Adamowi i Ewie — odmawia czegoś dobrego. Według Szatana zjedzenie owocu zakazanego przez Boga miało im przynieść wyzwolenie — wolność i niezależność od Jehowy. Staliby się podobni do samego Boga! (1 Mojżeszowa 2:16, 17; 3:1-5).

Za pomocą tego rodzaju kłamstw oraz przez zwiedzenie Ewy i nakłonienie za jej pośrednictwem Adama, by złamał prawo Boże, Szatan zaczął kierować parą pierwszych ludzi i objął nad nimi władzę. Stał się ich bogiem — przeciwnikiem Jehowy. Jednakże Adam z Ewą nie uzyskali wolności, lecz przeobrazili się w niewolników Szatana, grzechu i śmierci (Rzymian 6:16; Hebrajczyków 2:14, 15).

Kierując się doskonałą sprawiedliwością, Jehowa mógł bezzwłocznie wykonać wyrok na Szatanie i dwojgu jego nowych naśladowcach (5 Mojżeszowa 32:4). Niemniej w grę wchodziła kwestia natury moralnej. Szatan zasiał wątpliwość co do tego, czy Jehowa sprawuje rządy we właściwy sposób. W swej mądrości Bóg zostawił czas na udowodnienie, że niezależność od Niego przynosi katastrofalne skutki. Jehowa pozwolił buntownikom żyć jeszcze przez pewien okres, tak iż Adam z Ewą mogli wydać na świat dzieci (1 Mojżeszowa 3:14-19).

Chociaż większość potomków Adama nie podporządkowała się zwierzchnictwu Jehowy, postępowanie Boga z Jego czcicielami udowodniło wyższość tych rządów. Należyte uznawanie władzy Jehowy przysparza szczęścia i zapewnia prawdziwe bezpieczeństwo. Natomiast panowanie ludzi pozostających pod wpływem Szatana przynosi zgryzoty i niepewność. „Człowiek panuje nad człowiekiem ku jego szkodzie” (Kaznodziei 8:10). Pod ludzkimi rządami sprawowanymi w świecie sterowanym przez Szatana nie da się znaleźć rzeczywistego bezpieczeństwa i trwałego szczęścia. Niemniej istnieją uzasadnione powody do optymizmu.

Czas pozostawiony Szatanowi jest krótki!

Wpływ Szatana na ziemię jest przejściowy. Jehowa nie będzie dłużej tolerować jego rządów. Już wkrótce pozbawi go możliwości działania. Zwierzchnictwo nad ziemią obejmie nowy władca — sprawiedliwy król wybrany przez samego Boga. Królem tym jest Jezus Chrystus. W związku z jego intronizacją w niebie Księga Objawienia donosi: „Królestwo świata stało się królestwem naszego Pana [Jehowy] i jego Chrystusa” (Objawienie 11:15). Zarówno chronologia biblijna, jak i spełnianie się proroctw dowodzi, że wydarzenie to nastąpiło w roku 1914 (Mateusza 24:3, 6, 7).

Biblia opisuje też, co się stało wkrótce po objęciu władzy przez Jezusa. Jak czytamy, „wybuchła wojna w niebie: Michał [Jezus Chrystus] i jego aniołowie toczyli bitwę ze smokiem [Szatanem Diabłem] i toczył bitwę smok i jego aniołowie, ale nie przemógł ani się już nie znalazło dla nich miejsce w niebie. Zrzucony więc został wielki smok, pradawny wąż, zwany Diabłem i Szatanem, który wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię; zrzucony został na ziemię, a z nim zostali zrzuceni jego aniołowie” (Objawienie 12:7-9).

Jakie miały być skutki usunięcia Szatana z nieba? Mogła tam zapanować radość, ale co powiedzieć o mieszkańcach ziemi? „Biada ziemi i morzu”, oznajmia Księga Objawienia 12:12, „ponieważ zstąpił do was Diabeł, pałając wielkim gniewem, bo wie, że mało ma czasu”. Wyrzucenie Szatana z nieba rzeczywiście sprowadziło na ziemię „biada”. W dziele The Columbia History of the World (Historia świata) podano: „Katastrofalna wojna czteroletnia trwająca od roku 1914 do 1918 (...) dowiodła światu zachodniemu, że nie potrafi on ochronić cywilizacji przed skutkami własnej głupoty lub złych impulsów. Po tym wstrząsie Zachód właściwie już nigdy nie odzyskał ducha”.

„Biada” doświadczane przez obecne pokolenie to coś znacznie więcej niż utrata ducha. Jezus oświadczył proroczo: „Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu, będą też niedobory żywności i trzęsienia ziemi w jednym miejscu po drugim”. Przepowiedział także zarazy (Mateusza 24:7, 8; Łukasza 21:11). Poza tym Biblia podaje, że w „dniach ostatnich” systemu rzeczy podległego Szatanowi wiele ludzi miało być ‛rozmiłowanych w samych sobie, rozmiłowanych w pieniądzach, nieposłusznych rodzicom, nieskłonnych do jakiejkolwiek ugody’. Mieli też ‛miłować bardziej rozkosze niż Boga’ (2 Tymoteusza 3:1-5).

Wojny, zarazy, niedobory żywności, trzęsienia ziemi oraz degradacja wartości moralnych — wszystko to od roku 1914 dzieje się na bezprecedensową skalę, tak jak przepowiedziała Biblia. Wynika z tego, że rozwścieczony wróg Boga i człowieka, Szatan Diabeł, został wyrzucony z nieba i swój gniew musi ograniczyć do dziedziny ziemskiej. Ale Biblia wskazuje również, że jego działanie nie potrwa już długo. Pozostało mu ‛mało czasu’ do Armagedonu, w którym Bóg zniszczy system światowy podległy Szatanowi.

Co spotka wtedy Szatana? Apostoł Jan napisał: „Ujrzałem anioła zstępującego z nieba z kluczem od otchłani i wielkim łańcuchem w swej ręce. I schwytał smoka, pradawnego węża, którym jest Diabeł i Szatan, i związał go na tysiąc lat. I wrzucił go do otchłani, i zamknął ją, i nad nim opieczętował” (Objawienie 20:1-3). Jakąż ulgę przyniesie to cierpiącej ludzkości!

Radość pod panowaniem Królestwa

Po usunięciu Szatana Królestwo Boże z Jezusem Chrystusem na czele w pełni rozciągnie kontrolę nad sprawami ludzi. Miejsce licznych rządów zajmie jeden rząd niebiański, sprawujący władzę nad całą ziemią. Wojny przeminą bezpowrotnie i wszędzie nastanie pokój. Pod panowaniem Królestwa Bożego wszyscy będą mieszkać w zgodzie, tworząc serdeczną społeczność braterską (Psalm 72:7, 8; 133:1; Daniela 2:44).

Jakim władcą okaże się Jezus? W czasie pobytu na ziemi darzył ludzi głęboką miłością. Powodowany współczuciem, karmił głodnych. Uzdrawiał chorych, przywracał niewidomym wzrok, niemym mowę, a chromym sprawność kończyn. Co więcej, wskrzeszał też umarłych! (Mateusza 15:30-38; Marka 1:34; Łukasza 7:11-17). Owe cuda stanowiły zapowiedź zdumiewających czynów, których dokona on w roli Króla. Jakże wspaniale będzie mieć takiego dobrotliwego władcę!

Tym, którzy poddadzą się zwierzchniej władzy Jehowy, przypadną w udziale nie kończące się błogosławieństwa. Biblia obiecuje: „Wtedy otworzą się oczy ślepych, otworzą się też uszy głuchych. Wtedy chromy będzie skakał jak jeleń i radośnie odezwie się język niemych” (Izajasza 35:5, 6). W związku z tym wspaniałym dniem apostoł Jan napisał: „Usłyszałem donośny głos od tronu, mówiący: ‚Oto namiot Boga jest z ludźmi i On będzie przebywać z nimi, a oni będą jego ludami. I będzie z nimi sam Bóg. I otrze z ich oczu wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło’” (Objawienie 21:3, 4).

Radość, którą przyniesie zwierzchnictwo Jehowy Boga sprawowane za pośrednictwem Jego Syna, Jezusa Chrystusa, z naddatkiem wynagrodzi wszelkie cierpienia, jakie nieraz znosimy w tym szatańskim systemie rzeczy. W obiecanym przez Boga nowym świecie człowiek przestanie się zastanawiać: „Kto tu właściwie rządzi?” (2 Piotra 3:13). Ludzie zamieszkujący ziemię będą się rozkoszować szczęściem i bezpieczeństwem, posłusznie uznając panowanie kochających Władców z dziedziny duchowej — Jehowy Boga i Chrystusa. Dlaczego nie miałbyś się uchwycić nadziei na znalezienie się w gronie Ich poddanych?

[Ilustracja na stronie 7]

W ziemskiej dziedzinie Królestwa Bożego ludzkość będzie się czuć bezpiecznie

[Prawa własności do ilustracji, strona 4]

Zdjęcie: NASA